________________
४४
विसेसचुणि
होंति हु पमायखलिया, पुव्वब्भासा य दुच्चया भंते ! | न चिरं च जंतणेयं, हिया य अच्चंतियं अंते ॥१२७६ ॥ अच्छिरुयालु नरिंदो, आगंतुअविज्जगुलियसंसणया । विसहामि त्ति य भणिए, अंजण वियणा सुहं पच्छा ॥१२७७॥
इय अविणीयविवेगो, विगिंचियाणं च संगहो भूओ ।
जे उनिसग्गविणीया, सारणया केवलं तेसिं ॥१२७८ ॥
[ मासकप्पपगयं
“होंति हु पमायखलिया०" [“अच्छिरुयालु०" "इय अविणीयविवेगो० "] गाहा । कण्ठ्या। अहं तुब्भं चेव हियट्ठाए खरं सारणवारणं करेमि । एत्थ हेट्ठा भणियं दारं पडियं । तेहिं गयरायत्ति तेहिं गय त्ति । अन्नगामाओ आयरियसगासं गयाणं - अज्जो ! एगो राया । तस्स अच्छिवेयणा जाता । तत्थच्चवेज्जेहिं न सक्किओ तिगिच्छिउं । अन्नो आगंतुगवेज्जो आगंतुं भणइ - मम अत्थि अच्छिगुलियाओ अच्छिसूलपसमणीओ । ताहिं अंजितेसु अच्छीसु तिव्वतरा दुरहियासा वेयणा भवति मुहुत्तं । जइ न वि मे मारणाए संदिहि तो अंजेमि ते अच्छीणि । अब्भुवगए अंजिएसु अच्छीसु तिव्वतरा वेयणा जाया । ताहे रन्ना भणियं—‘अच्छीणि मे पाडिया, मारेह एयं वेज्जं ।' तेहिं नेच्छियं । मुहुत्तंतरेणं उवसंता वेयणा । पोराणाणि जायाणि। वेज्जो पूइओ । एस दिट्टंतो । अयमत्थोवणयो - एवं तुब्भं जंतणाए जं दुक्खं तं परलोगहियं । निप्फत्ति त्ति दारं गयं ।
एवं पडिच्छिऊणं, निप्फत्तिं कुणइ बारससमाओ ।
एसो चेव विहारो, सीसे निप्फाययंतस्स ॥ १२७९॥
"एवं पडिच्छिऊणं०" गाहा । समा संवत्सरमित्यर्थः । निष्पत्तिरिति गतं ।
इदाणि विहार इति दारं । तत्रेदं गाथापश्चार्द्धम् । "एसो चेव विहारो० " कण्ठ्योक्तम् । विहार इति वर्तते । तत्रेयं दारगाहा -
अव्वोच्छित्ती मण पंचतुलण उवगरणमेव परिकम्मे ।
तवसत्तसुएगत्ते, उवसग्गसहे य वडरुक्खे ॥१२८०॥
"अव्वोच्छित्ती मण० " गाहा । अव्वोच्छित्ति त्ति बारसवरिसाणि अव्वोच्छित्ती करेत्ता । मणत्ति दारं । इदाणिं पुव्वरत्तावरत्तकालं संचितेयव्वं ।
अणुपालितो य दीहो, परियाओ वायणा वि मे दिन्ना । निप्फाइया य सीसा, सेयं खु महप्पणो काउं ॥ १२८१ ॥
