________________
भासगाहा-१२६९-१२७५] पढमो उद्देसो
"तेण परं निच्छुभणा०" गाहा । सो भन्नइ, 'नीहि गच्छाओ' । अह सो सयाए बुद्धीए परेण पण्णविओ आउट्टो भणेज्जा-'संतो अवराहो मरिसेह, न पुणो पमाएमि ।' ताहे सो भाणियव्वो, जधा-'तंबोलपत्तं कुहियं जइ न फेडिज्जइ तो से सेसए वि पन्ते कोहेइ । एवं तुब्भे वि विणट्ठा सेसे वि विनासेहिह ।'
सुहमेगो निच्छुभति, णेगा भणिता उ जति न वच्चंति ।
अन्नावएस उवहिं, जग्गावण सारिकह गमणं ॥१२७३॥
"सुहमेगो निच्छुब्भइ०" गाहा । ते पुण पमायएमाणा एक्को वा होज्ज अणेगा वा होज्ज । जइ एगो सो सुहमेव तुट्टेज्जा निच्छुब्भइ । जे पुण ते बहुका, ते जति जाह त्ति भणिया वि अवटुंभं काउं नेच्छेज्ज निग्गंतुं । ताहे केणइ उवाएणं रत्तिं चिरं जग्गावेज्जा पुव्वाउत्ताए उवहीए कयाए सेज्जायरो भाणियव्वो–'अम्हे पए चेव अमुगं गामं जाएस्सामो, जति को वि निब्बंधेणं पृच्छेज्ज कहिं आयरिया गया ? तस्स साहेज्जाह । तेस गतेस कल्ले पभाते जति ते भणिज्जा -
मुक्का मो दंडरुइणो, भणंति इइ जे न तेसु अहिगारो ।
सेज्जायरनिब्बंधे, कहियाऽऽगय न विणए हाणी ॥१२७४॥
"मुक्का मो०" गाहार्द्धम् । सुट्टगया ते जे एवं मण्णंति न तेहिं अधिगारो । चशब्दात् विवेगेऽपि कृते पुनः संगृह्यन्ते जइ सम्मं आउटैंति । तेसिं आउट्टणसंगहणे य विधी भण्णति । जे पुण परितप्पंति 'उज्झित्ता वयं' ति तेहिं अहिगारो । "सेज्जायर०" गाहापच्छद्धं । ताहे तेहिं सेज्जायरो निबंधेण पुच्छितो साहइ-'अमुगं गामं गया ।' ताहे सिग्घमेव आगया । तेसिं आगयाणं डंडाइगहणाईओ विणओ न परिहावेयव्वो । ताहे ते पंजलियडा पायपडिता विण्णवेंति 'मिच्छा मि दुक्कडं ति मरिसेह, न पुणं पमादेमो ।' अत्र हेट्ठा पुव्वभणियं दारं । दुट्ठा से त्ति आयरियो मरिसाविज्जमाणो उच्चरमाणो उज्झियताणं णिबंधं जाणेत्ता गच्छेल्लया भणंति -
को नाम सारहीणं, स होइ जो भद्दवाइणो दमए । दुढे वि उ जो आसे, दमेति तं आसियं बिंति ॥१२७५॥
"को नाम सारहीणं०" गाहा । कण्ठ्या । ताहे आयरियो तेसिं पमाईणं तिव्वं संवेगं जाणेत्ता अइचमढणं च । ताहे तेसिं सासणनिमित्तं इमं भणइ -
१. कोहोइ अ ब । २. निब्बंध अ ब ।