________________
भासगाहा-११८८-११९५]
पढमो उद्देसो मणुए चउमन्नयरं, तिरिए तिन्नि य दुवे व पडिवज्जे।
जइ नत्थि नियमसो च्चिय, सुरेसु सम्मत्तपडिवत्ती ॥११९२॥
"मणुए चउअन्नतरं०" गाहा । मणुयाणं जो पडिवज्जइ सो चउण्हं अन्नतरं पडिवज्जेज्ज । तिरिएसु तिन्नि सम्मत्तसुया चरित्ताचरित्तदुग एक्कं वा । एएसिं जइ नत्थि कोइ पडिवज्जंतगो तओ देवेसुं अवस्सं केणइ सम्मत्तं पडिवज्जियव्वं । ताहे भगवं -
तित्थपणामं काउं, कहेइ साहारणेण सद्देणं ।
सव्वेसिं सन्नीणं, जोयणनीहारिणा भगवं ॥११९३॥
"तित्थपणामं काउं०" गाहा । 'नमो तित्थस्स'त्ति भणिउं पणामं च करेत्ता "साहारणेणं सद्देणं'"ति अद्धमागहाए भासाए । सा वि य णं अद्धमागहा भासा तेसिं सव्वेसिं अप्पणप्पणो सभासापरिणामेणं परिणमइ । आह–किं कारणं भगवं कयकिच्चो तित्थपणामं करेइ ? उच्यते -
तप्पुव्विया अरहया, पूइयपूया य विणयमूलं च ।
कयकिच्चो वि जह कहं, कहेइ नमए तहा तित्थं ॥११९४॥
"तप्पुब्विता अरहया०" । तप्पुव्विया नाम तित्थ सुयनाणेणं भगवओ तित्थगरत्तं जायं। तित्थगरो य सुतवइरित्तो होतओ सुयनाणेणं वीतजोगी होऊणं धम्मं कहेइ । लोगो य पूइयपूयओ, तो जइ अहं एवं पूएमि तो लोगो जाणिहिति । जइ एस तित्थगरस्स गुरूकओ, को जाणइ किं पि एत्थ परिवसति । किं च-'विणयमूलो धम्मो पण्णवेयव्वो' तो अहं चेव पढमं विणयं पउंजामि, तो लोगो सुटुतरं सद्दहिस्सइ । किं च-जइ कयकिच्चो वि होतओ तित्थगरो तित्थगरनामगोयस्स कम्मस्स खयट्ठयाए, यथैव 'स्थैर्यवती वसुमती, आपो द्रवाः, चलो वायुः, आकाशं अमूर्त सभावेण चेव एयं,' एवं चेव तित्थगरो धम्मं कहेइ । जहा एए तित्थमवि नमइ । समोसरणे त्ति दारं गयं ।
इदाणिं केवइय त्ति दारं । के दूराओ३ आगंतव्वं समोसरणं ? केण वा आगंतव्वं ? किं वा कज्जे आगंतव्वं अवस्सं? उच्यते -
जत्थ अपुव्वोसरणं, न दिट्ठपुव्वं व जेण समणेणं ।
बारसहिं जोयणेहिं, सो एइ अणागमे लहुगा ॥११९५॥ "जत्थ अपुव्वोसरणं०" गाहा । कण्ठ्या । केवइय त्ति गयं ।
१. चउमन्नयरं मुच । २. तप्पुव्वया अ ब । ३. नास्ति अ । ४. नास्ति अ ।
