________________
अर्धमागधी व्याकरण
(४) ल्फ=प्फ : गुल्फ गुप्फ (घोटा) (५) ल्ब=ब्ब : किल्बिष=किब्बिस (६) ल्भ ब्भ : प्रगल्भ पगब्भ
९३ अनुनासिक + अनुनासिक
अनुनासिके परस्परांत समानबली असल्याने प्रथमस्थानीय अनुनासिकाचा लोप होऊन द्वितीयस्थानीय अनुनासिकाचे द्वित्व होते. (१) ङ्म१=म्म : पराङ्मुख=परम्मुह, दिङ्मुख दिम्मुह (२) एम=म्म : षण्मुख छम्मुह, षण्मास=छम्मास (३) न्म=म्म : जन्मन् =जम्म, मन्मथ=वम्मह (मदन), उन्मत्त=उम्मत्त,
उन्माद=उम्माय, उन्मुक्त = उम्मुक्क, उन्मार्ग = उम्मग्ग,
उन्मुख उम्मुह. (४) म्न=न्न : निम्नगा=निन्नगा (नदी), प्रद्युम्न पज्जुन्न (एक विशेषनाम),
निम्न=निन्न (उतार)
९४ अनुनासिक+अंतस्थ
कमी बलवान् अंतस्थाचा लोप होऊन अधिक बलवान् अनुनासिकाचे द्वित्व होते.
(अ) अनुनासिक+य : (१) ण्य=ण्ण : पुण्य पुण्ण, हिरण्य=हिरण्ण, तारूण्य तारुण्ण (२) न्य=न्न : अन्य अन्न, धन्य धन्न, धान्य=धन्न, शून्य सुन्न (म : सुना),
अन्यदा=अन्नया.
द्वितीय अवयव म् असता त्याचे द्वित्व न लिहिता पहिल्या म् चा अनुस्वार लिहिला तरी चालते. उदा. पराङ्मुख परंमुह, दिङ्मुख दिंमुह, षण्मास छमास, उन्मूल उमूल