________________
२६०
(१) स्वीकार :- आमं (होय), बाढं' (ठीक आहे), तहा (तथा), हंता ( हन्त ) (२) अनुमोदन :- एवं.
हला,
(३) संबोधन :- - रे, रे-रे, अरे, हरे, अहो, (अंग), भो, हे, हो, हंहो, हले, अइ (अयि), अम्हो, हंजे, हंभो.
(४) जोर :- एव, च्चिय, च्चेय, चेय, चेव, च्चेव, केवलं, नवरं. किल, किर, खलु, खु, हु; नूण, नूणं, णं; नणु (ननु) ; धुवं. नाम, नाम, नामेण, नामेणं, नामओ.
(५) खरोखर :
(६) नावाचा :
(७) नमस्कार :
नमो
(८) सुध्दा :
अवि, वि, पि (अपि)
(९) प्रश्न :- किं; कीस (का), कह, कहं; किन्ना ( कसे); किह ( कसे ). अनिश्चिततायुक्त प्रश्न :णु (नु).
(१०) जास्त काय सांगावे ? :
(१३) योग्य आहे :(१४) अधिक बरे :- वरं, सेयं
(१५) पादपूरण,
य.
(११) निषेध :- अलं, कअं (कृतम्), अलाहि, णाइ; माइ, माई (१२) इच्छेप्रमाणे :- कामं
ठाणे (स्थाने)
१
अर्धमागधी व्याकरण
किमंग, किं पुण, किं बहुणा ; किमु, कि
वाक्यालंकार :- णं, जे
उदा :- चेल्लएण भणियं - बाढं । धर्मो. पृ. २०३.
