________________
उ. टीका अ०१२
शयोः सम्बन्धः अतोनाध्ययने तपो माहत्म्यमाह। हरिकेशबलसाध स्तपस्वी बभूव तत्सम्बन्धी यथा मथुरानगर्या' शोनाम राजा विषयसुख विरत: * स्थविराणामन्ति निष्कान्तः कालक्रमण गौतार्थो जातः पृथ्वीमण्डले परिभ्रमन् हस्तिनागपुर प्राप्तः तत्र भिक्षानिमित्त प्रविष्टः तत्र को मार्गों प्रतीवो *णोस्ति उष्णकाले केनापि गन्तु न शक्यते उन्मार्गस्य हुतवह इति नाम सनातं तेन मुनिना सन्नमवाक्षस्थितः सोमदेवाभिधानः पुरोहितः पृष्टः किमेतेन
मार्गेण ब्रजामौति पुरोहितेन चिन्तित यद्यसौ हुतवहमार्गे गच्छति तदा दह्यमानममु पश्यतो मम कौतुकमनोरथः पूर्णी भवतीति अतस्तेन स एव मार्गो निर्दिष्टः ईयोपयुक्तो मुनिस्तेनैव मार्गेण गन्तु प्रवृत्त: लब्धिपात्रस्य पादप्रभावतस्तादृशोपि मार्गे शान्तो बभूव तस्मिन् मार्गे शनैः शनैश्चलन्त मुनि वौच्च स पुरोहितः स्वावास गवाक्षादुत्तीर्य खपदाभ्यां तं मार्ग' स्पृष्टवान् हिमवच्छौतलो मार्गस्ते न जातं मुनिपादमाहात्म्यं एवच चिन्तितं हा मया पापकर्मणा पुण्यात्मनोऽस्यकोदृशो मार्गः प्रकाशितः परमस्य पादस्पादेव मार्गतापोपशांति र्जाता ततो यद्यहमस्य थियोऽभूवं तदामाम तत्प्रायश्चित्तं भवतीति चिंतयित्वा तस्यमुनेः पुरः स्वपापं प्रकाशितं पादौ च प्रणतो मुनिनापि तस्य सम्यग्धर्मः प्रकाशितः जातं संवेगेन तेन सोमदेवेन तस्य नरंति बेदीक्षा ग्रहौता चारित्र' विशेषात्यालयति परमहं ब्राह्मणत्वादुत्तमजातिरितिमदकुरुते परनैवं भावयतिगुणे रुत्तमहायांतिननुजाति प्रभावतः चौरोदधि समुत्यवः कालकूटः किमुत्तमः १ किंच कोशेयं क्वमिजं सुवर्ण मुपलापि गोरोमतः पंकात्तामरसं शशांकमुदधे रिंदीवर गोमयात् काष्टादग्निरहे: फणादपि मणिर्गीपित्ततो रोचना जाता लोकमहार्घता निजगुणैः प्राप्ताश्च किं जन्मना २ एवं परमार्थमभावयन् सजातिमदस्तब्धः सोमदेवः कियत्कालं संयममाराध्य कालक्रमण मतो देवो जात स्तव चिरकालवान्छितसुखानि भुक्तवान् ततातो गङ्गातौर हरिकेशाधिपस्य बलकोष्टाभिधानस्य चण्डालस्य भायाः गौर्याः कुचो समुत्पन्नः साच स्वप्ने फलितं आमच ददर्श स्वप्रपाठकानांच कथितवतो तैरत तव प्रधानपुत्रो भविष्यतीति कालमासे दारको
राय धनपतसिंह बाहादुर का पा०सं०७• ४१ मा भाग
