________________
૧૮૦
આત્માનુશાસન નિર્મલ અતિ ઊંડા હૃદય સરવર વિષે જ્યાં લગી વસે, ચોમેર શત્રુ કષાયરૂપ મગરો ભયંકર એ દીસે; તો શાંતિ આદિ ગુણસમૂહ નિઃશંક ના નજરે ચડે, તેથી તું કર પુરુષાર્થ જીતવા, યમપ્રશમ ગુણગણ વડે. ૨૧૩ તજી હેતુ ફળ ગતિમાન પણ પરલોક-સિદ્ધિ જો ચહે, વળી સ્વયં મનની શાંતિ તે સાધન સદા કહેતા રહે; તો બિલ્લી ઉંદરવત્ વૃથા, કળિકાળ મહિમા, ધિક્ક એ, તેથી તો તે ઉભયભવનું હિત હણે વંચિત એ. ૨૧૪ તપમાં અધિક ઉઘત, કષાયો શત્રુ જીતી જય વરી, વળી જલધિજલ સમ જ્ઞાન ઊંડું, તે છતાં ઈર્ષા જરી;
જ્યમ સર સુકાતાં ખાડમાં જળ અલ્પ દેખાય નહીં, નિજ તુલ્યમાં માત્સર્ય દુર્જય પરવશે, તજ તે સહી. ૨૧૫ અજ્ઞાનતાથી ચિત્ત વસતા કામને જાણ્યો નહીં, પણ ક્રોધ કરી કંઈ બાહ્ય વસ્તુ, કામ ગણીને ત્યાં દહી; શિવ તેથી પામ્યા બહુ ભયંકર કામકૃત દશા અહો! ક્રોધવશ કોને ન થાયે, કાર્યહાનિ તે જુઓ! ૨૧૬ જે ક્ષણે જમણા હાથ પરનું ચક્ર તજી દીક્ષિત થતા, થઈ જાત બાહુબલિજી મુક્તિભાન્ તત્પણ, તે છતાં; ચિરકાળ ત્યાં તપ ક્લેશ પ્રાપ્તિ, સહન કરતા તે ખરે! જો અલ્પ પણ ત્યાં માન, મોટી હાનિ નિચે તે કરે. ૨૧૭ જે સત્ય વચને, શાસ્ત્ર મતિમાં, દયા ઉરમાં ધારતા, બાહુ વિષે શૂરવીરતા, લક્ષ્મી પરાક્રમ માનતા; યાચકસમૂહને દાનપૂરણ, માર્ગ મુક્તિગતિ તણો, મહાપુરુષ પૂર્વે જે થયા, તે ધારતા આ સદ્ગુણો; તો પણ જરા પણ ગર્વ નહિ, આગમ વિષે વિખ્યાત જો, આશ્ચર્ય આજે લેશ ગુણ નહિ, તોય ઉદ્ધત જ્ઞાત તો. ૨૧૮
