________________
आगम
(४०)
आवश्यक"- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-४ अध्ययनं [१], नियुक्ति: [८३६-८४०], विभा गाथा -], भाष्यं [१५०...], मूलं - /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक' नियुक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
पुग्गलेहिं करेइ ?, नो इणमटे समहे, एवं माणुसत्तणं दुल्लहं,१०॥ दस विद्वता मणुयलंभे'त्ति एते दश दृष्टान्ता मानुष्यलाभे॥ इय दुल्लहलंभं माणुसत्तणं पाविऊण जो जीवो । न कुणइ पारसहियं सो सोयइ संकमणकाले ॥८३६॥
एवं-उक्तप्रकारेण मानुषत्वं दुर्लभलाभ प्राप्य यो जीवः परत्रहितं धर्म न करोति, पारत्तत्ति दीर्घत्वमलाक्षणिक, स संक्रम-11 L णकाले-मरणकाले शोचति-शोकं करोति ॥ क इवेत्याह--
जह वारिमझ छुढोध गयवरो मच्छउच्च गलगहिओ । वग्गुरपडिओ य मओ संवइओ जहा पक्खी ॥८३७॥ | सो सोयइ मनुजरासमुच्छुओ तुरियनिहपकिखत्तो । तायारमविंदतो कम्मभरपणोल्लितो जीवो ।। ८३८ ॥ । यथेत्युपप्रदर्शने, यथा शोचति तथा दर्यत इति भावः, वारिमध्यक्षिप्तो गजवरो, मत्स्य इव वा गलगृहीतः, यदिवा मृग इव वा वागुरापतितः, संवत-जालं तमितः-प्राप्तो यथा वा पक्षी, 'सो सोयह' इत्यादि, सोऽकृतपुण्यः मृत्युजरासमवस्तृतः-14 मृत्युजराक्रान्तः त्वरितनिद्राप्रक्षिप्त:-मरणनिद्रया अभिभूतःत्रातारम् अविंदान:-अलभमानः कर्मभरप्रणोदितः-कर्मभर|प्रेरितो जीवः शोचति, ही न कृतं किमपि जन्मान्तरसुखनिवन्धनं सुकृतमिति शोकं करोति ॥ स चेत्थं मृतः सन् __ काऊणमणेगाई जम्ममरणपरियट्टणसयाई। दुक्खेण माणुसत्तं जइ लहइ जहिछियं जीवो ॥ ८३९॥ IN
कृत्वा अनेकानि जन्ममरणपरिवर्तनशतानि दुःखेन-महता कष्टेन यदि कथमपि लभते जीवो मानुषत्वं, कुशलपक्षकारी | IR पुनः सुखेन मृत्वा सुखेनैव लभते मानुषत्वम् ॥
I तंतह दुल्लभलंभं विजुलयाचंचलं च मणुयत्तं । लण जो पमायइ सो काउरिसो न सप्पुरिसो॥८४० ॥
दीप अनुक्रम
RUSSEGUROSES
2-%
~31~