________________
आगम
(४०)
आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-४ अध्ययनं [१], नियुक्ति: [९३०], वि०भा०गाथा , भाष्यं [१५१...], मूलं - /गाथा-], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
दीप अनुक्रम [१]
श्रीआवविशाल भारं वहइ, अन्नया साह तेण मग्गेण आगच्छंति, तेण तेसिं साहूर्ण मग्गो दिनो, ते रुट्ठा राउले गया, रायाणं चिन्नति- कर्मशिल्प
अम्ह रायावि मग्गं देह भारेण दक्खाविज्जताणं, एस पुण समणस्स रित्तस्स मग्गं देव, रण्णा भाणेयं-अरे दईते कर्य, ममा यगिरीय
18 आणा लंधिया, तेण भणियं-देव ! तुमे गुरुभारवाहित्तिकाऊणमेयमाणत्तं ?, रण्णा आमंति पडिस्मयं, तेण भणिय-जइ वृत्तौ नम
एवं ता सो गुरुतरभारवाही, कह १, सो अवीसमतो अट्ठारसीलंगसहस्सनिम्भरं भारं वहति जो मएवि बोई न पारिओ, स्कारे
एत्थंतरा धम्मकहा तेण कहिया-भो! महाराय !-बुज्झति नाम भारा, ते चिय वुज्झति वीसमंतेहिं । सीलभरो वोढयो, ॥५१२॥
जावज्जीवं अवीसामो ॥१॥राया पडिबुद्धो, सो य संवेगतो पुणरवि पषजाए अब्भुहितो ॥ एसो कम्मसिद्धो, संप्रति शिल्पसिद्धं सोदाहरणमभिधातुकाम आहजो सबसिप्पकुसलो जो वा जत्थ सुपरिनिहिओ होइ । कोकासवद्धई इस साहसओ सिप्पसिद्धो सो॥९३०॥ | यः कश्चिदनिर्दिष्टस्वरूपः सर्वशिल्पेषु कुशलः, यो वा यत्रैकस्मिन्नपि शिल्पे सुपरिनिष्ठितः सातिशयश्च कोकासवर्ड किवत् | स शिल्पसिद्ध इति । एष गाधाक्षराघः, भावार्थः कथानकादवसेयः, तच्चेदम्-सोप्पारए रहकारस्स दासीए बंभणेण दास-| चेडो जातो, सो य मूयभावेण अच्छइ-मा नज्जीहामित्ति, रहकारो अप्पणो पुत्ते सिक्खावेइ, ते मंदबुद्धी न लएन्ति, दासेण सर्व गहियं, रहकारो मओ, रायाए दासस्स सर्ष दिन तस्स घरसारं । इतो य उजेणीए राया सायगी, तस्स चत्तारि FIn५१२॥ |सावगा, एगो महाणसितो रंघेइ जइ रुच्चइ जिमियमेतं जीरइ, अहवा एगेण जामेणं बिहिं तीहिं चउहिं पंचहिं, जइ रुच्चा न चेव जीरइ, बिइतो अन्भंगेइ सो तेलस्स कुलवं ससरीरे पवेसेइ, तं घेव नीणेइ, तइओ सेज्जं रएइ, जइ रुच्चइ पढमे
CRNA CRICANCECTOR-SAUGA
~146