________________
आगम
(४०)
"आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्ति© भाग-३ अध्ययनं [-1, नियुक्ति: [६४०], विभा गाथा [-], भाष्यं [१३२...], मूलं - /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
मवसरणे
सत्राक
आवश्यक वेदपदानां चार्थ, पशब्दात् युकिं हृदयं च न जानासि, यतस्तेषामबमर्थः 'जरामर्थ वेति वाशब्दोऽप्यर्थे, ततश्च यदेतद- प्रभासः श्रीमलय-12 मिहोत्रं तत् यावजीवं-सर्वमपि कालं कर्त्तव्यम् , वाशब्दात् मुमुक्षुभिर्मोक्षहेतुभूतमप्यनुष्ठान विधेयमिति नापवर्गप्रा-१ निर्वाण
|पणक्रियारम्भकालास्तिता निषिद्धा, तथा यद्यपि रागादयो दोपा जन्तोरनादिमन्तस्तथापि कस्यचित्खीशरीरादिषु। सिद्धिः
यधावस्थितवस्तुतत्त्वावगमेन तेषां प्रतिपक्षभावनातः प्रतिक्षणमपचयो दृश्यते, ततः सम्भाव्यते विशिष्टकालादिसामग्री। ३३५॥
सद्भावे भावनाप्रकर्षविशेषभावतो निर्मूलमपि क्षयः, अथ यदि प्रतिपक्षभावनातः प्रतिक्षणमपचयो दृष्टस्तथापि तेषामात्य-13 न्तिकोऽपि क्षयः सम्भवतीति कथमवसीयते !, उच्यते, अन्यत्र तथा प्रतिबन्धग्रहणात् , यथा शीतस्पर्शसम्पाद्या रोमहपोदयः शीतप्रतिपक्षस्य वहेमन्दतायां मन्दा उपलब्धाः उत्कर्षे च निरन्वयविनाशधर्माणः,ततोऽन्यत्रापि वाधकस्य मन्दतायां* बाध्यस्य मन्दतादर्शनाद्वाघकोत्कर्षे बाध्यस्यावश्यं निरन्वयविनाशो वेदितव्यः, अन्यथा बाधकमन्दतायां मन्दता न स्यात्, अथास्ति ज्ञानस्य ज्ञानावरणीयं बाधक, ज्ञानावरणीयकर्ममन्दतायां च ज्ञानस्यापि मनाक् मन्दता, अथ च प्रवल ज्ञाना-16 वरणीयकोर्दयोत्कर्षेऽपि न ज्ञानस्य निरन्वयो विनाशः, एवं प्रतिपक्षभावनोत्कर्षेऽपि न रागादीनामत्यन्तोच्छेदो भवियति, तदयुक्त, द्विविध हि बाध्यं सहभूस्वमावं तदन्यथाभूतं च, तत्र यत् सहभूस्वभावभूतं तन्न कदाचनापि निरन्वयं विनाशमुपयाति, ज्ञानं चात्मनः सहभूस्वभावम् , मात्मा च परिणामिनित्यः, ततोऽत्यन्तप्रकर्षवत्यपि ज्ञानावरणीयकर्मोदये से ज्ञानस्य न निरन्वयो विनाशा, रमादयस्तु लोमादिकर्मविपाकोदयसम्पादितसत्ताकास्ततः कर्मणो निर्मूलमपगमे तेऽपि निर्मूलमपगच्छन्ति, नम्बासतां कर्मसम्पाधा रागादया, तथापि कर्मा निवृत्तों ते निवर्तन्ते इति नावश्य नियमो, नहि
ANKattact
दीप
अनुक्रम
~86
