________________
आगम
(४०)
"आवश्यक’- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं -1, नियुक्ति: [५९९], विभा गाथा [-], भाष्यं [१२४-१२५], मूलं [-/गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
आवश्य देवान दानवानां च पुरतः-अग्रे तथाविधप्रश्नजारोह मतापं कृत्वा क्षणेन-क्षणमात्रेण 'से' तस्य सर्वज्ञवादं निःश्रेषमा गौतभा श्रीमलय- नाशयानि।। समवसरण
उनूर्ण पत्तो दट्टतेलुकपरिबुद्ध वीरं । चउतीसाइसयनिहिं स संकिओ चिडिओ पुरओ॥१२४ ॥ इति-पत्रोक्तमुक्त्वा माछो भगवत्समीपं, हवा च भगवन्तं वीरं त्रैलोक्यपरिवृतं चतुर्विंशदतिशयनिधि स शङ्कितः पुरतोऽवस्थितः । अत्रान्तरे
आभट्टो य जिणेणं जाइ-जरा-सरणविप्पनुकेणं । नामेण य गुत्तेण य सबनू सचदरिसिणा ॥ ५९९ ॥ म आभापितः-संलप्तो जिनेन-भगवता महावीरेण जाति:-प्रसूतिर्जरा-बयोहानिलक्षणा मरणं-दशविधप्राणविप्रयोग
रूपं एभिर्विममुक्तस्तेन, कथमाभापित इत्याह-नाना-हे इन्द्रभूते! इत्येवंरूपेण तथा गोत्रेण च-यथा हे गौतमगोत्र किंविशिष्टेन जिनेनेत्याह-सर्वज्ञेन सर्वदर्शिना ॥ आह-यो जरामरणविनमुक्तः स सर्वज्ञ एवेति गतार्थमिदं विशेषणं, न. नयवादपरिकल्पितजात्वादिचिप्रमुक्तमुक्तनिरासार्थत्वात्, तथाहि-कैश्चिद् गुणविप्रमुक्तमोक्षवादिभिरचेतनामुक्का इष्यन्तेs-i
तस्तन्निरासार्धमूचे सर्वज्ञेन सर्वदर्शिनेति । इत्थं नामगोत्राभ्यां संलप्तस्य तस्य चिन्ता अभवत्-तथा चाहरहे। इंदभूइ ! गोअम! सागयमुत्ते जिणेण चिंतेइ । नामपि मे विआणह, अहवा को मं न याणेद ॥१२५॥ १३॥
हे इन्द्रभूते ! गौतम ! स्वागतमिति जिनेनोके स चिन्तयति-अहो नामापि मे विजानाति, अथवा सर्वत्र प्रसिद्धोऽहं को मां न जानाति ॥
दीप अनुक्रम
Jan
n i AES I
For
Per
t
h
... अथ प्रथम-गणधरस्य वृतांतं आरभ्यते
~42~