________________
आगम
(४०)
“आवश्यक’- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-२ अध्ययनं H, नियुक्ति: [४६५], विभा गाथा H, भाष्यं [११४...], मूलं F /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
----
स्पोद्धात- पलप्रमाणं करोटकं गृहीत्वा महिपेन्दुवृक्षस्याधः स्थापितं, एकं तावदिदं, द्वितीयमिन्द्रशर्मण उरणकोऽनेन भक्षितः, अच्छन्दनियुक्तो तस्यास्थीनि चाद्यापि बदर्या अधो दक्षिणे पाचे उत्कुरटिकायां तिष्ठन्ति ॥ ततो सिद्धत्थो भणइ-तइयं पुण अवशंकाधिकार श्रीवीर- अलाहि तेण कहिएण, ताहे ते निव्बंध करेंति, पच्छा भणइ-भज्जा से कहिहेइ, सा पुण तस्स चेव छिद्दाणि मग्गचरित माणी अच्छद, ताहे ताए सुयं-जहा सो विधमितो अंगुलीतो से छिन्नातो, सा य तेण तद्दिवसं पिट्टिया, सा चिंतेह
नवरि एउ गामो ताहे साहामि, आगया ते, गामपुरिसा पुच्छिति, सा भणइ-मा से नाम गिण्हह, भगिणीए पइत्तणं ॥२७॥
करेइ, ममं नेच्छइ, ताहे उक्कुडिं करेमाणा तं भणंति, एस पावो, एवं तस्स उड्डाहो जातो जहान कोऽपि भिक्खंपि देइ ताहे सो अप्पसागारियं आगतो भणइ-भयवं! तुन्भे अन्नत्थवि पुज्जा, अहं कहिं जामि!, ताहे अचियत्तोग्गहोत्तिकाऊण
सामी निग्गतो, ततो वच्चमाणस्स अंतरा दो वाचालातो-दाहिणवाचाला य उत्तरा चावाला य, तासिं दोण्हवि अंतरा पादो नदीतो, तंजहा-सुवण्णवालुगा रुप्पवालुगा य, ताहे सामी दाहिणचावालातो संनिवेसातो उत्तराचावालं वञ्चइते
तत्थ सुवण्णवाल्याए नदीए पुलिणे कंटियाए तं वत्थं विलग्गं, सामी गतो, पुणो अवलोइयं, किं निमित्तं !, केइ भणंति-जहा ममत्तीए, अवरे भणंति-फि थंडिल्ले पडियं अथंडिल्ले वा !, अपणे भणति-सहसाकारेणं, कई पुण एवंह वयंति-सुलभ वत्थपत्तं सिस्साणं भविस्सइ दुलहं वा, एयनिमित्तमवलोइयं, तं च भगवया तेरस मासे अहाभावेण धरियं, २७या
ततो वोसिरियं, ततो सामी अचेलए विहरइ, तं च तेण पिउवयंसधिजाइएण गहियं, तुण्णागस्स उवणीयं, सयसहस्समोलं ४ जायं, इमस्सवि पण्णासं सहस्साई पण्णासं सहस्साई जायाई ॥ अमुमेवार्थमाह
दीप अनुक्रम
*
*
ForPivate Permaneumony
Nirwwsanelibrary.com
~268~