________________
आगम
(४०)
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-१ अध्ययनं -1, नियुक्ति: [१], भाष्यं -1, वि०भागाथा [-], मूलं [-/गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
दीप अनुक्रम
उपोद्धाते सिकलसंज्ञितमिति द्वाषेवभेदौ, उक्तं च-"तम्हा अवगहाओ आरम्भ इहेगमेव नाणंति । जुत्तं छउमस्थस्सासगळं इयरंच आवरण
केवलिणो॥१॥" (१०) अत्र प्रतिविधीयते-यत्तावदुक्तं 'सकलमपीदं ज्ञानं ज्ञयेकस्वभावं, ततो ज्ञात्येकस्वभावत्वाविशेरे भेदे हेतु ॥१८॥
किंकृत एष आभिनिचोधिकादिभेद इति' तत्र ज्ञप्त्येकस्वभावता किं सामान्यतो भवताऽभ्युपगम्यते विशेषतो वा, तत्र न तावदाद्यः पक्षः क्षितिमाधत्ते, सिद्धसाध्यतया तस्य बाधकत्वायोगात्, बोधरूपतारूपसामान्यापेक्षयाऽपि सकलमपि ज्ञानमस्माभिरेकमभ्युपगम्यते एव, ततः का नो हानिरिति । अथ द्वितीयः पक्षस्तदयुक्तमसिद्धत्वात् , नहि नाम विशेषतोऽपि ज्ञानमेकमेवोपलभ्यते, प्रतिप्राणि स्वसंवेदनप्रत्यक्षेण उत्कर्षापकर्षकृतभेददर्शनात्, अथ यद्युत्कर्षापकर्षकृतमात्रभेददर्शनात् ज्ञानभेदस्तहिं तावुत्कर्षापकर्षों प्रतिमाणि देशकालाद्यपेक्षया सहस्रशो विद्यते ततः कथं पश्चरूपता ?, नैष दोषः, परिस्थूरनिमित्तभेदतः पञ्चधात्वस्थ प्रतिपादनात् , तथाहि-सकलघातिक्षयो निमित्तं केवलज्ञानस्य मनापर्यायज्ञानस्य त्वामर्षोषध्यादिलब्ध्युपेतस्य प्रमादलेशेनाप्यकलङ्कितो विशिष्टो विशिष्टाध्यवसायांनुगतोऽप्रमादः, 'तं संजयस्स सबप्पमायरहियस्स विविहरिद्धिमतों' इति वचनात् , अवधिज्ञानस्य पुनस्तथाविधोऽनिन्द्रियरूपिद्रव्यसाक्षादवगमनिवन्धनं धयोपशमविशेषः, मतिश्रुतज्ञानयोस्तु लक्षणभेदादिकं, तच्चाने वक्ष्यामः, उक्तं च-"नत्तेगसहावत्तं आहेण विसेसतो पुण-12 असिद्धं । एगंततस्सहावत्तणे उ कह हाणिवुडीओ॥ १ ॥जं अविचलियसहावे नत्ते एगंततस्सहावत्त । न यता । तहोवठद्धं उकरिसावगरिसविसेसा ॥२॥ तम्हा परिथूरातो निमित्तभेयाउ समयसिद्धातो । उववत्तिसंगतोचि आमिजिंबोहाइतो भेओ.॥३॥ घाइक्खतो. निमित्तं केवलनाणस्स पण्णिओ समए । मणपज्जवनाणस्स उ तहाविही अप्पमा-12
GARH
In Econ
For
the Personal
barang
~51
