________________
મંદિરનો જીર્ણોદ્ધારનું કામ શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીને. સંપાયા પછી સમારકામ માટેના એગ્ય પથ્થરની શોધ કરવામાં આવી. કારણ જે સમારકામ કરવામાં આવ્યું હતું તેમાં મકરાણુની. ખાણોને આરસ પથ્થર વાપરવામાં આવ્યું હતું, તે મંદિરોના. મૂળ આરસ પથ્થર સાથે બિલકુલ મળતું આવતું નહોતું, તેથી તે વાપરી શકાય તેમ નહોતું. જે સમયે ઝડપી વાહન વહેવારનાં સાધને નહોતાં તે સમયમાં દરેક જગ્યાએ સ્થાનિક પથ્થર જ વાપરવામાં આવતું હતું. તે સિદ્ધાંત મુજબ પથ્થર આબુની આસ પાસને જ હવે જોઈએ તેમ સમજીને તપાસ કરવામાં આવી અને અંબાજી પાસેની દાંતા રાજ્યની આરાસુરની ખાણોને, પથ્થર દેલવાડાના વિમલવસહિ અને લુણવસહિ મંદિરના પથ્થરો. સાથે બરાબર મળી રહ્યો અને આબુની દક્ષિણે આવેલી શેરવા. પેરવાની ખાણોને પથ્થર પીતળહર અને ખરતરવહિ મંદિરના પથ્થર સાથે બરોબર મળી રહ્યો હતે.
પથ્થરની જૂની ખાણો મળી આવ્યા પછી મુંબઈના પ્રસિદ્ધ આકીટેકટ શ્રી બેટલીને સલાહ માટે આબુ બેલાવવામાં આવ્યા અને પ્રાચીન શિલ્પશાસ્ત્રના જાણકાર શિલ્પી શ્રી ભાઈશંકર ગૌરીશંકર, દલછારામ ખુશાલદાસ તથા ભગવાનલાલ ગિરધરલાલ અને અમૃત-- લાલ મૂળશંકરની પણ સલાહ લેવામાં આવી અને તે ચાર શિલ્પીઓ પાસેથી ખર્ચને સંયુક્ત અંદાજ લેવામાં આવ્યું. આ ચાર શિલ્પીઓ પૈકીના શિલ્પી અમૃતલાલને આ જીર્ણોદ્ધાર કામની જવાબદારી. સેંપવામાં આવી.
મહાન જૈનાચાર્ય શ્રી વિજયનેમિસૂરીશ્વરજી તથા શ્રી વિજયસૂરીશ્વરજી અને શ્રી નંદનસૂરીશ્વરજીની સલાહ અને આજ્ઞા લેવામાં આવી. તે પછી આરાસુરની ખાણોને પથ્થર મેળવવા. માટે જોરદાર પ્રવૃત્તિ કરવામાં આવી; કારણ જે આરાસુરની ખાણોને પથ્થર મળે તે જ વિમલવસહિ અને લુણવસહિ મંદિરના કલાખંડેને જીર્ણોદ્ધાર કરી શકાય તેમ હતું. પરંતુ આ ખાણો તે.
