________________
૭પ
સમજણ વણ શિશુને બહુ, લૂખાં લડાવે લાડ; ઘબ પછી મારે ઘોલમાં, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૯ ક્લેશ કુસંપ જહાં વસે, ખરે ખુવારી ખાડ; વઘતી વઘતી તે સદન, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૧૦ જે નગરીમાં નીકળે, પંડિત કવિની પાડ૧ તે નગરીમાં લેખજો, ઘોળે દાડે ધાડ. ૧૧ કેસર હળદર એક જ્યાં, એક વિબુઘ ભરવાડ; પૂછયા વણ ત્યાં પેખજો, ધોળે દાડે ધાડ. ૧૨ ખરો વૈદ્ય ખૂણે પડે, નાઈ તપાસે નાડ; વાત વડી અન્યાયની, ઘોળે દાડે ઘાડ. ૧૩ કર ડરથી કંપી જઈ, રૈયત નાખે રાડ; તે રાજાના રાજ્યમાં, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૧૪ ગજવા-કાનૂન જ્યાં ગમ્યો, લાંચ, આંચ, વણસાડ, ન્યાય નિત્ય વેચાય ત્યાં, ધોળે દાડે ધાડ. ૧૫ દી ઊઠે દરબારનો, પ્રૌઢિ નીકળે પાડ; મૂર્ખ મંત્રીથી માનજો, ઘોળે દાડે ઘાડ. ૧૬ વિવાહ શોભે શા વડે ? શું મૃત ભોજન ઝાડ ? લૂંટણ મંડળી શું કહો ? ઘોળે દાડે ઘાડ. ૧૭ સદશ દુહા સુણી, હરો દેશ રંજાડ; ટોકે ટળવાં “રાય” આ, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૧૮ ઓગસ્ટ ૧૮૮૬,(સં. ૧૯૪૨)
(વિજ્ઞાન વિલાસ)
૧ હાર
