________________
મુંબઈ,માગશર વદ ૧૯૪૩ના કરેલ
અવધાન પ્રસંગના કાવ્યો સભાસદો અહીં મળ્યા, મહાન જે સુભાગિયા, પ્રભા સરસ્વતી તણી, પ્રમુખરૂપ આ ભણી.
સમસ્યાપૂર્તિ
(શાર્દૂલવિક્રીડિત) અંગે શૌર્ય દમામ નામ ન મળે, સત્તા રહી ના જરી, પ્રેમી કાયરતા તણો અધિક છે, શાસ્સે કથા એ ખરી; ભાગી જાય જરૂર તે ભય ભર્યો, રે દેખતાં કેસરી, તે માટે રથ ચંદ્રને હરણિયાં જોડી દીઘાં શ્રી હરિ.” કજોડાં માટે હિંદુઓને તિરસ્કાર
(મનહર) કુળમૂળ પર મોહી, શૂળ હાથે કરી રોપો,
ભૂલ થકી ધૂળ કેમ ? કરો નિજ બાલિકા; કરો છો કસાઈ થકી એ સવાઈ આર્ય ભાઈ,
નક્કી એ નવાઈની ભવાઈ સુખટાળિકા; ચેતો ચેતો ચેતો રે ચતુર નર ચેત ચિત્ત,
બાળો નહિ હાથે કરી બાળ અને બાલિકા; અરે ! રાયચંદ્ર કહો, કેમ કરી માને એહ, ચઢી બેઠી જેને કાંધે ક્રોઘ ઘરી કાળિકા.
અંતર્લીપિકા (દોહરો) રાખે યશ ચંદ્રોદયે, રહે વધુ જીવી નામ;
તેવા નરને પ્રેમથી નામ કરે પરણામ. ૧. “રાયચંદ્ર રવજી” નામ કાવ્યમાં અંતર્ગત છે.
