________________
૭૪
(દોહરો) દ્રવ્ય ગણો એનું ખરું, એ જ ખરો ઘનવાન, દેશહિતને આદરે, નહિ કો એહ સમાન. ૯
ઓગષ્ટ ૧૮૮૬, (સં. ૧૯૪૨)
ઘોળે દહાડે ઘાડ - '
(દોહરા) વૃથા જન્મ વેગે કરી, વાવે વિષનાં ઝાડ, તે નર દેખે દ્રષ્ટિએ ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૧ કરે લગ્ન વણ લાયકી, વધી જાય બહુ તાડ; તળે તાવડે બાળને, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૨ વિઘવા વેઠે વેદના, શિશુ હત્યા રંજાડ; કરુણા નાત કરે નહીં, ધોળે દા'ડે ધાડ. ૩ ખમા ખમા કરતી રમા, અરે હિંદને હાડ; તે તો વળી વિલાયતે, ઘોળે દા'ડે ધાડ. ૪ હુન્નર વણ હળવા થયા, ઊગ્યાં સંકટ ઝાડ; કાં નિપજાવી હાથથી, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૫ સળગાવી દો આ સમય, વળી તેમની વાડ; અધિક નહિ તો નીરખશો, ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૬ ભરત ભૂએ ભગવાં ઘર્યા, રે ! આ શી રંજાડ; જાગો જાગો શું જુઓ? ઘોળે દા'ડે ઘાડ. ૭ લાજ લૂંટે લલના તણી ઘર્મગુરુ વણ પાડ; તે ગુરુને જ્યાં માન ત્યાં, ધોળે દાડે ધાડ. ૮
