________________
[८०]
'इओ अईयभवेसु पंचकूड[न]यरे अहं भद्दगुत्तो नाम एसो य देवो गुणभद्दो नामाऽऽसि दो वि रायपुत्ता । आसी य गुणभद्दस्स अट्ठत्तरं देवीसयं । तासिं पि एक्केक्कीए संति दो-तिण्णि-चउ-पंचतणया। मम उण एक्काए वि देवीए पुत्तो नत्थि त्ति अद्दन्नो अहं पयच्छामि वंतराईणमोवाइए । तहा न चेवमुप्पज्जइ त्ति जाओ अहं मज्झिमवओ । अन्नया य निसुयं मए जहा - "अत्थि वडउरनयरे जक्खालए जक्खो। सो किल जो जदत्थी ओवाइयं देइ तस्स तं अचिरा साहेति । गओ य तत्थाऽहं बहुपरिवारेणं । दिण्णो य सत्तरत्तिओ जागरो । तदंतंमि य उववासिएण भणिओ मए जक्खो - "जइ पुत्तलाभो मे होहि ता भगवं अट्ठाहियामहिमजागरं पन्नरदम्मलक्खप्पमाणं च तुज्झ पडिमारूवं कणगमयं कराविस्सं तहा बहुमणिरयणाणि पयच्छिस्सामि' ।
एवं चोवाइऊण जक्खं जावाऽहं गओ सनगरं ताव जायाओ मे पंच प्पहाणदेवीओ गब्भवईओ । ताओ वि समइक्कम्म पसूइसमयं दसममासाओ आरब्भ पाउन्भूयमहावेयणा पसूयाओ तेरसमे मासे । तासि पि एगा देवी अव्वत्तरूवमयगं, बीया इत्थीरूवमयगं, तइया रुहिररूवमयगं, चउत्थी हुंडविहुंडमयगं पसूया । पंचमी ऊण संझासमए पसूया दुगंधकूडं अईव बीभच्छरूवं असहणीयसद्देण रुयमाणं दारयं । सो य रोवणदुग्गंधेहिं उद्देगिंतो वि सयलमंतेउरं अवच्चिसिणेहेण रक्खाविओ मए, तहा वि मओ छटे मासे । एवं च उद्देगिओ चिट्ठामि जावाऽहं तावाऽऽगंतुं सहसा वद्धाविओ सुमंगलाचेडीए जहा – “देव ! पच्छण्णगब्भा ते पुप्फवई संपयं चेव पसूयासव्वलक्खणसंपुन्नं पुत्तं' । सोउं चेमं मए महापमोएण कराविओ पुत्तजम्ममहसवो। दिन्नं च तेरसमदिणे बालयस्स जहत्थं नामं जक्खदत्तो त्ति । पाडिओ य सो वारिसिओ नेउं जक्खपाएसुं। दाउं च जक्खोवाइयं पुणो आणीओ सनयरं । सुहंसुहेण य जाओ जोव्वणत्थो । परिणाविओ य पवरकुलुब्भवाओ अट्ठ रायकण्णाओ । मओ य विवाहाणंतरमज्झरत्ते चेव जक्खदत्तो । तओऽहं पि तेणेव समं पविसमाणो जलणं कहकह वि धीर[वि]ओ गुणभद्देण ।
गयाणि य मे सोआउरस्स जाव कइ वि दिणाणि तावाऽऽगओ तत्थाऽइसयनाणी बहुसाहुपरिवारिओ नंदिभद्दो नाम सूरी । ठिओ बाहिरुज्जाणे । नीओ य गुणभद्देणाऽहं तदंतिए । वंदिउं उवविट्ठस्स परिसामज्झे सूरिणा का संवेगजणणी देसणा । तं च सोउं भणियं मए - 'भगवं ! किंनिमित्तं जाओ मे जक्खदत्तविओओ?' सरिणा वि साहिओ मे परसंतियावच्चविओ[य]जणियकम्मविवागो । मए भणियं - 'कहं पुण फिट्टइ कम्मं ?' सूरी भणइ – 'चारित्तासेवणाओ' । मए भणियं – 'जइ जोग्गो ता तं मे देह' । सूरिणा वि 'को अण्णो जोग्गो ?'त्ति वोत्तुं दिक्खिओऽहं सपरिवारो । पव्वइओ य मन्नेहेणं गुणभद्दो वि ।
करेमि य पाएणाऽहं छम्मासियखमणाणि । नवरं 'न मज्झ कुलसंतई जाय'त्ति चिंतेमि मणेणं । पालियं च दो वाससहस्साणि सामण्णं । दो वि जाया सणंकुमारकप्पे देवा । तत्थ वि ममाऽऽऊ छस्सागरोवमाणि तस्स पुण सत्त । अन्नया दोन्नि(हिं) वि केवलिमहिमागएहिं पुट्ठा अम्हेहिं केवली - 'भयवं ! सुलभबोहिया दुलहबोहिया वा वयं ?' केवलिणा वि साहियं - अहं दुल्लहबोहिओ इयरो उण सुलहबोहिओ । तओ दो वि गया सट्ठाणं । भणिओ य मए गुणभद्ददेवो जहा – 'अहं भाविभवे परिबोहियव्वो सव्वहा तए जिणिंदधम्मे' । पडिवण्णं च तेण ।
तओ य चुओ अहं जाओ पलउरे(?) सव्वसेट्ठिपहाणस्स सूरदेवाभिहाणस्स इब्भस्स सूरसेणाघरिणीए