________________
[७७]
नीया मयणरेहा मिहिलाउरिं, भणिया य - 'भणसु साहम्मिणि ! जत्थाऽवयरामो' । तीए भणियं – 'एत्थ मल्लिनाहस्स नमिजिणिदस्स य जम्म-निक्खमण-केवलुप्पत्तिभूमि त्ति पइट्ठावियाणि पुव्वपुरिसेहिं जत्थ जिणबिबाणि तत्थाऽवयरामो' ।
तओ तव्वयणाणंतरमेवाऽवयरियाणि जिणाययणेसु । संथुणिउं च परमभत्तीए मल्लिसामिपडिमं जाव चलियाणि ताव दिट्ठाओ तत्थ अज्जाओ । वंदिउं च ताओ उवविठ्ठाणि पुरओ । साहिओ य पहाणज्जाए तेर्सि संवेगजणगो धम्मो । तक्कहणावसाणे य भणिया तियसेण मयणरेहा - 'एहि वच्चामो रायाणंतिए'। तीए भणियं - 'अलं मे संसारबंधणकारणेणं सिणेहेणं । तुमं पुण जहारुइयं करेसु' । तओ तियसो साहुणीओ मयणरेहं च वंदिऊण गओ नियट्ठाणं । मयणरेहा वि तासि साहुणीणं समीवे पव्वइया सुव्वय त्ति कयनामा संजममणुपालंती विहरइ त्ति ।
इओ य सो मयणरेहासुओ संवड्डइ सुहंसुहेण तहा पउमरहरायगिहे जहा पडिवक्खरायाणो नमिय त्ति [तस्स नामं कयं नमि त्ति ।] जाओ य कलाकुसलो । परिणीओ य जोव्वणत्थो इक्खागकुलुब्भवाणं कन्नाणमट्ठत्तरसयं सेवेइ विसए । पउमरहराया वि दिण्णनमिरज्जो पव्वइत्ता संपत्तकेवलो सिद्धो । नमी वि जाओ महाराया ।
जेण य सुदंसणपुरे नमिमूलपिया जुगबाहु(हू) घाइओ मणिरहेण सो तीए चेव रयणीए सप्पडसिओ मरिउं जाओ चउत्थपुढवीए नेरइओ । अहिसित्तो य सामंतेहिं रज्जे नमिभाया चंदजसो । सो वि काउं मयकिच्चाणि पिउ-पित्तिवयाणं रज्जमणुपालेइ ।
अन्नया य नमिरायसंतिओ सयलरज्जपहाणो धवलहत्थी आलाणखंभं भंजिऊण धाविओ विंझाडइसंमुहं । सो य सुदंसणपुरासन्नं वच्चंतो चंदजसरन्ना तुरयवाहियाली निग्गएण दिट्ठो, गेण्हाविउं च मणूसेहिं पवि(वे)सिओ नियनयरं । निवेइयं चेमं चारपुरिसेहिं नमिरायस्स । तेणाऽवि पेसिओ चंदजसस्स दूओ । भणावियं च समए - 'सो धवलहत्थी पेसियव्वो'त्ति । चंदजसेण वि - 'न कस्स वि रयणाणि अक्खरताडियाणि, किं तु जो बलेणाऽहिओ तस्सेव हवंति'त्ति वोत्तुं नीसाराविओ दूओ । तेणाऽवि गंतुं कहियं नमिस्स । सो वि कुविओ सबलो चलिओ चंदजसोवरि ।
चंदजसो वि सोउं तदागमं सबलो नीसरंतो समुहं अवसउणिओ त्ति भणिओ मंतीहिं – 'पउलीओ पिहित्तु चिट्ठामो' । चंदजसेण वि तहेव कए नमिराएणाऽऽगंतूण वेढियं चाउद्दिसिं नयरं ।
सोउं चेमं जणपरंपरओ सुव्वयज्जा तदुवसमणत्थं गणिणीअणुन्नाया साहुणिसहिया संपत्ता नमिरायंतियं । सो वि दिण्णासणो वंदिऊणुवविठ्ठो तप्पुरओ । अज्जाए वि काऊणुवसमसारं सद्देसणं भणिओ नमी - 'नियत्तसु संगामाभिप्पा[या]ओ । अण्णं च, केरिसो जेट्ठभाउणा सह तुह संगामो ?' सोउं चेमं नमी भणइ - 'अज्जे ! कहं ममेसो जेट्ठभाया ?' तओ साहिओ सयलो वि तीए वुत्तंतो । तहा वि माणेणं नोवरमइ नमी । तओ अज्जा खडक्कियाए पविट्ठा नयरं । पच्चभिन्नाया य परियणेणं । गया चंदजसरायंतियं । तेणाऽवि सविणयं पुच्छिया वुत्तंतं । तीए वि साहियं जहावित्तं । तं च सोउं चंदजसो भणइ – 'कत्थ मे सो संपयं सहोयरो ?' अज्जा भणइ – 'जेण तुमं रोहिओ' ।
सोउं चेमं संहरिसिओ चंदजसो नीसरिओ नयराओ । तं चाऽऽगच्छंतं दटुं संमुहमागओ नमी । निवडिओ चलणेसु । चंदजसो वि महापमोएण पवेसिङ नमि नयरे अहिसिंचिउं च नियरज्जे पव्वइत्ता संपत्तकेवलो सिद्धो त्ति ।