________________
[७०]
सा वि तावस[द] रिसियमग्गेण पत्ता दंतपुरं । दिट्ठा य तत्थ सुव्वया पवत्तिणी । वंदिऊण य पुच्छियाए साहिओ गब्भं मोत्तूण सव्वो वि नियवृत्तंतो । पवत्तिणीए वि कुलीण त्ति नाऊण पव्वाविया । पयडीहूए य गब्भे पुच्छिया पवत्तिणीए – “किमेयं ?' तीए साहिओ जहट्ठियवुत्तंतो । 'पुव्वं पुण न सिट्ठो, मा पव्वज्जा न होहिइ'त्ति । तओ पच्छन्नं परिणयसावयगिहे नेऊण धरिया । समयंमि पुत्तो जाओ । सो य तीए जायमेत्तो चेव पुव्वाणीयरयणकंबलवेढिओ दहिवाहणनरिंदनामंकियमुद्दासहिओ चत्तो नेउं मसाणे । गहिओ य मसाणाहिवइणा ढेढेण, दिन्नो नियभज्जाए पुत्तो । साहुणी वि तं दटुं निव्वुयहियया गया पवत्तिणीए समीवं । भणइ – 'पुत्तो मयगो जाओ, सो य मए चत्तो'त्ति ।।
__ अन्ने उण 'जइ वि वित्तमेवं, तहा वि बाहिं कहिज्जंतमेव सगुणं'ति । जहा – 'पउमावई तावसासमे च्चिय ठिया । तावेगंमि विवित्ते कयलीहरए जाव पसूया मज्झरत्ते दारयं । काउं च सयमेव जायकम्मं । सूरग्गयसमए नाममुद्दासहिएण कंबलरयणेण वेढित्तु दारयं गया वत्थाण [धोवणत्थं] नईदहे। जत्थ य सो दारओ चिट्ठइ तत्थ भवियव्वयानिओगेणाऽऽगओ हत्थिदंते गवेसमाणो मायंगमेहरो । दिट्ठो य णेण दारओ। चिंतिउं च [व]रं ममेसो अपुत्तस्स पुत्तो भविस्सई'त्ति नीओ सयनयरं । समप्पिओ नियभज्जाए ।
पउमावई वि ण्हाया समाणी जाव गया कयलीहरं ताव न पेच्छइ दारयं । तओ धाहारवं कुणमाणी मुच्छिया । पउमावईधाहारवविबोहिया य तत्थाऽऽगया कुलवइपमुहा तावसा । सत्थीकया य णेहिं पडिया वायाइदाणओ देवी । पुच्छियाए य कुलवइणा 'किमेयं ?'ति, कहियं तीए जहावत्तं । कुलवइणा वि पयाणुसारेण पेसिया दुवे तावसकुमारा । ता तेहि वि गंतुं नगरं जाव नटुं पयंति, वलिऊणाऽऽगएहिं साहियं सरूवं । तओ कुलवइणा धम्मदेसणापुव्वयं अवणीओ पउमावईए सोगो ।
___ अइक्कंते य केत्तिए वि काले 'केच्चिरं तावसासमे चिट्ठिस्सं ? वरं किंचि परलोगहियमणुट्ठियं' ति चिंतित्तु विन्नत्तो तीए कुलवई, जहा - 'मए अवस्सं गंतव्वं' । कुलवइणा पराणाविया सा दंतपुरं । पव्वइया तत्थ । पालेइ जहासत्तीए सामन्नं । अण्णया य तत्थाऽइसयनाणी समागओ सूरी । पुच्छिओ य सो पउमावईए – 'कत्थ मे तणओ ?' त्ति भणइ – 'एत्थेव नयरे मसाणाहिवइणो मायंगस्स गिहे चिट्ठई' ।
तओ पउमावई तीए मायंगीए समं धम्मकहणमिसेण मित्तियं काय(काउं?) लवु(ड)गाइमिट्ठदव्वाणि पुत्तस्स देइ । तमा(म्मा)वित्ता वि धम्मं सोउं जाया सावया । तेहिं च दारयस्स कयं नामं अवइण्णगो त्ति ।
__वटुंतो य सो जाहे जाओ अट्ठवरिसिओ ताहे गहिओ सुक्ककंडूए । तत्थ वि विसेसओ करेसु कंडु त्ति डिभरूवाणि भणइ – 'दाहामि तुम्हं गाम-नगराईणि, ममं करेहिं कंडूयह' । तेहिं वि तहेव कुणंतेहि तस्साऽवइण्णगं ति नामं फेडिऊण कयं करकंडु त्ति नामं ।
सो[ल]समवरिसे मसाणं रक्खंतस्स [तस्स] कह वि तत्थाऽऽगया दो मुणिणो । तेसिं च मज्झे एगो दंडलक्खणं [जाणं]तो बीयसाहुं भणइ - 'जो मसाणट्ठियमिमं वंसदंडगमन्नाणि वि चत्तारि अंगुलाणि विवड्डमाणं पडिक्खिऊण गेण्हिस्सइ सो अवस्सं राया भविस्सइ' । तं च साहुवयणं निसुयं वणंतरिएण करकंडुणा तहेगेण बंभणेणं । तओ बंभणो समुस्सुगो निग्विजणे हेट्ठा चत्तारि खणिऊणं अंगुलाणि तं छिंदित्ता वंसदंडगं लेइ । दिवो य दिव्वजोगाऽऽगएण करकंडुणा । तओ 'मसाणस्साऽहं सामि'त्ति वोत्तुमुद्दालिओ वंसदंडो।