________________
[६३]
मोत्तूण सव्वेहि वि । तओ लद्धावगासेहिं पसराईहिं पच्छिमरप्फसिहरो फोडिओ । तत्थ य रूप्पयं दिटुं । तं पि दम्मे मोत्तूण जासक्काए गहियं । एवं उत्तररप्फसिहरो वि, नवरं सु[व]न्नयं गहियं । तओ अप्पभारबहुमोल्लरयणलाभत्थिएहि मज्झिल्लरप्फसिहरो फोडिओ । तत्थ य हेट्ठा पु(पे)च्छंताणं दुप्पेच्छो दिट्ठी(ट्ठि)विसो महानागो आसुरत्तो उद्धाइऊण रप्फसिहरोवरिमारूढो । भीया य पसराईया नियगड्डीरएसु समारुहिऊण नासिउमारद्धा । तओ दिट्ठीए पढमं सूराभिमुहं पलोएत्ता पच्छा दिट्ठिविसनागेणाऽवलोइया सगड्डि-बलद्दा भासरासीकया [पसराईया] । अवसरो वि नागदेवयाए सुसंतुट्ठो त्ति काऊणाऽऽवज्जियहिययाए सगड्डि-बलद्दो नियनयरं पराणिओ त्ति ॥छ। वाणियवयंस त्ति गयं ॥
‘एवं लोयाणंदा (भो आणंदा !) अइलाभत्थी महावीरो असमंजसभासी मम तेउलेसाए अज्ज भासरासी भविस्सइ । ता आणंदा ! समणस्स एयमटुं गंतूणं कहेहि' ।
तओ आणंदो तेण एवं वुत्ते समाणे कुंभारावणाओ आगम्म महावीरं वंदित्ता सव्वं साहित्ता भणइ - "किं सो पभू तं(भ)ते ! भासरासिं करित्तूण ?' सामी भणइ – 'समत्थो णं आणंदा ! गोसालो अरहंतं मोत्तूणं सेसे भासरासिं करित्तूण । अरहंताणं पुण परियावणामेत्तं चेव काउं सक्केइ, जओ अणरहंतस्स तवतेयाओ अणंतगुणेण तवतेएणाऽहिया अरिहंता भवंति, परं खंतिखमत्तणओ सहति । गच्छ तुमं आणंदा ! गोयमाइसमणाणं एयमटुं कहेहि - "मा णं तुब्भं केइ गोसालं धम्मियाए वायणाए पडिचोएज्जह" ।'
__ तओ तेण गंतुं सव्वे जाव वुत्ता ताव गोसालो जेणेव भगवं वीरो तेणेव उवागम्म सामिस्स पुरओ ठिच्चा एवं वयासी - 'सुट्ठ णं कासवा ! तुमं ममं एवं वयासी - जेणेसो गोसालो मंखलिपुत्तो मम अंतेवासी । किमप्पाणं वीरया ! तुमं न जाणसि जेणेरिसं जंपसि, ता वीरया ! तहा करेमि जहा अज्ज ण भवसि' ।
___ तओ महावीरस्स अंतेवासी सव्वाणुभूई नाम अणगारो धम्मायरियाणुरागेणं एयमट्ठमसहमाणो उवागम्म एवं वयासी - 'गोसाला ! तुमं भगवया चेव सव्वं जाणाविओ, ता कहमेयस्स चेव मिच्छं पवत्तो?' तओ सोउमेवमासुरत्तो गोसालो सव्वाणुभूई अणगारं तवतेएणं भासरासी करेइ । तओ सो सहस्सारे कप्पे उक्कोसठिई देवो जाओ । तओ चुओ महाविदेहे सिज्झिहि[इ] त्ति ।
तओ दोच्चं पि समणं भगवं महावीरं बहुप्पयाराहिं आओसणाई[हिं] आओसइ । तओ महावीरस्स अंतेवासी सुनक्खत्तो नाम अणगारो । सो वि धम्मायरियाणुरागेणं एयमट्ठमसहमाणो तं चोएइ । तओ रुट्ठो गोसालो सुनक्खत्तं तवतेएणं परितावेइ । तओ सो महावीरं तिक्खुत्तो वंदइ । सयमेव पंचम[ह]व्व[या]इं समुच्चारेइ । समणा समणीओ य खामेइ । आलोइयपडिक्कंतो [य] कालगओ संतो अच्चुए कप्पे उक्कोसठिई देवो जाओ तओ चुओ महाविदेहे सिज्झिहि[इ] त्ति ॥छ। सुनक्खत्तो त्ति गयं ॥
तओ सो गोसालो महावीरं पुणो वि आओसइ । तओ वीरो तं एवं वयासी जहा - 'गोसाला ! तुमं मए चेव सिक्खविओ बहुस्सुईकओ, ममं चेव मिच्छं पडिवन्नो ?' तओ एवं वुत्तो समाणो आसुरत्तो भगवओ पहाए सरीरगंमि तेयं निसिरइ, तओ अप्पणा दूरमोसरइ । तं च तेयं भगवओ आयाहिणपयाहिणीकरित्ता पहयं समाणं तस्सेव गोसालगस्स सरीरे अणिच्छंतस्स अंतो अणुपविटुं ।
तओ गोसालो भगवंतमेवं वयासी - 'तुमं कासवा ! अंतो छण्हं मासाणं पित्तजरपरिगयसरीरो