________________
[३४]
'ममं न याणसि ?' सूरं निज्झाएत्ता पच्छा सामि पलोएइ । सो न डज्झइ अड्डोह(जह) अण्णे । एवं दोतिण्णि वारा । ताहे गंतूण डसइ । डसित्ता अवक्कमइ – ‘मा मे उवरि पडिहि'त्ति । तह वि न मरइ । एवं तिन्नि वारे । ताहे पलोयंतो अच्छइ अमरिसेण । तस्स भगवओ रूवं पेच्छंतस्स ताणि विसभरियाणि अच्छीणि विज्झायाणि सामिणो कंति-सोम्मयाए । ताहे सामिणा भणियं – 'उवसम भो चंडकोसिया !'। ताहे तस्स भगवओ वयणाणुसारेण विमरिसेंतस्स जाईसरणं समुप्पण्णं । ताहे तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करित्ता भत्तं पच्चक्खाइ मणसा । तित्थकरो जाणइ । ताहे सो बिले तुंडं छोढुं ठिओ 'मा हं रुट्ठो संतो लोगं मारेह' । सामी तस्स अणुकंपाए अच्छइ । सामि दट्ठण गोवाल-वच्छवाला अल्लिएंति । रुक्खेहि आवरित्ता अप्पाणं तस्स सप्पस्स पाहाणे खिवंति । कठेहिं चालिओ, तह वि न फंदइ । तेहिं लोगस्स सिटुं । तो लोगो आगंतूण सामि वंदित्ता तं पि सप्पं महेइ । घयविक्किणियाओ तं सप्पं मक्खिति फरिसेंति। सो पिपीलियाहिं गहिओ तं वेयणं अहियासेइ । तओ अद्धमासस्स मओ सहस्सारे उववण्णो त्ति ॥छ। चंडकोसिओ त्ति गयं ॥छ।
तओ सामी सुरहिपुरं गओ । तत्थ गंगा उत्तरियव्वा । तत्थ सिद्धदत्तो नाम नाविओ । खेमिलो नाम सउणजाणगो । तत्थ नावाए लोगो विलग्गइ । उलूगेण महासउणेण वासियं । तओ खेमिलेण भणियं - 'जारिसं सउणेण भणियं तारिसं अम्हेहिं मारणंतियं पावियव्वं । किंतु इमस्स महारिसिस्स पभावेणं मुच्चिहामो' । सा य नावा पवाहिया सुदाढेण नागकुमारराइणा दिट्ठा । भगवं नावाए ठिओ । तस्स कोवो जाओ । सो य किर जो सो सीहो वासुदेवत्तणेण मारिओ सो संसारं भमिऊण सुदाढो नाम जाओ । सो संवट्टगं वायं विउव्वित्ता नावं उब्बोलेउमिच्छइ । तत्थ य चलियासणा पत्ता कंबल-संबल त्ति ॥छ।।
कंबल-संबलकहा भन्नइ -
महुराए नयरीए जिणदासो वाणियओ । सो य सड्ढो । **सामिदासी साविया । ते य दो वि धम्मपरा परिमिय[प] रिग्गहा । तेहिं चउप्पयस्स पच्चक्खायं ति दिवसे [दिवसे] गोरसं किणंति । तत्थेगा आभीरी गोरसं गहाय आगया । एसा ताए सावियाए भण्णइ – 'मा तुमं अण्णत्थ भमाहि । जेत्तियमाणेहिसि तेत्तियं गेण्हिस्सामि'त्ति । एवं तासिं संगयं जायं । इमा वि गंधपुडियावि(इं) देइ । सा वि तीए तक्कं दुद्धं दहिं च देइ । एवं तासिं दढं सोहियं जायं ।
अन्नया तेसिं गोवाणं विवाहो जाओ । तत्थ तेहिं निमंतिया भणंति - 'अम्हे अक्खणिया न पहुच्चामो । परं जं तत्थ विवाहे किंचि उवगरइ तं सव्वं पि गिण्हेह' । तओ रसोइजोग्गं जीरयाइ वहु[व]रजोग्गं च वत्थाभरणाइ तेसिं दिन्नं । तेणोवगरणेण अईव सोहिओ विवाहो सलाहिओ लोगेण । तओ गोवालेहिं तुट्टि(तुट्टेहिं) दो तिवरिसा तेसिं कण्होडया लट्ठसरीरा उवट्ठविया कंबल-संबल त्ति नामेण । तओ अणिच्छंतेसु बला बंधित्ता गया । .
ताहे तेण सावएण चिंतियं – 'जइ मुंचिहिति ता असंजमो वड्डिस्सइ । ता घरे चेव अच्छंतु । फासुगचारी किणिऊणं दिज्जई' । एवं पोसिज्जंति । सो वि सावओ अट्ठमी-चउद्दसीसु उववासं करेइ पोत्थयं च वाएइ । ते वि तं सोऊण भद्दया जाया । सन्निणो त्ति जद्दिवसं सावगो न जेमेइ तद्दिवसं [ते
* सिद्धजत्तो इति आ.नि.हा.वृत्तौ । ** सोमदासी इति आ.नि.हा.वृत्तौ ।