________________
[३३]
amnnama
भणइ – 'वच्चह, भज्जा से कहिस्सइ' । सा पुण तस्सेव छिद्दाइं मग्गमाणी अच्छइ । ताहे सुयं जहा - 'विग्गोविऊण अंगुलीओ से छिण्णाओ' । सा य तेण तद्दिवसं पिट्टिया चिंतेइ - 'एंतु ताव गामेल्लया, ताहे साहिस्सामि' । ते आगया पुच्छंति । सा भणइ - 'मा से नामं गेण्हह । भगिणीए एस पई मं नेच्छइ' । ते उक्कढेि करेमाणा तं भणंति – 'एस पावो' । एवं तस्स उड्डाहो जाओ, जहा न कोइ भिक्खं पि देइ । ताहे सो अप्पसा[गा]रियं आगओ भणइ भगवंतं – 'तुब्भे अन्नत्थ वि पुज्जिज्जह, अहं कहिं जामि ?' ताहे 'अचियत्तोग्गहो'त्ति काउं सामी निग्गओ !
वच्चमाणस्स अंतरा दो वाचालाओ - दाहिणा उत्तरा य । तेसिं दोण्ह वि अंतरा दो नईओ - सुवण्णवालुगा रुप्पवालुगा य । ताहे सामी दक्खिणवाचालाओ सण्णिवेसाओ उत्तरावाचालं वच्चइ । तत्थ सुवण्णवालुयाए नईए पुलिणे कंटियाए तं वत्थं लग्गं । सामी गओ । [पु]णो अवलोइयं । किंनिमित्तं? 'धम्मोवगरणं ति ममत्तीए । तहा एयं चेव किं थंडिले पडियं अथंडिले वा ? तहा सहसाकारेणं । तहाऽवरं सिस्साण वत्थ-पत्तं सुलभं भविस्सइ न वा ?' तं च तेण धिज्जाइएण गहियं तुन्न(न्नाग)स्स उवणीयं सयसहस्समोल्लं संजायं । एक्केक्कस्स पण्णासं पण्णासं सहस्साणि जायाणि ।
ताहे सामी उत्तरवाचालं वच्चइ । तत्थ अंतरा कण[ग]क्खलं णाम आसमपयं । तत्थ दो पंथा - उज्जुगो वंको य । जो सो उज्जुओ सो कणगक्खलमज्झेणं वच्चइ । वंकं परिहरितो सामी उज्जुगेणं पहाविओ । तत्थ गोवालेहिं वारिओ - 'एत्थ दिट्ठिविसो सप्पो चिट्ठइ, ता मा एएण पंथेणं वच्चह' । सामी वि जाणइ जहेस भविओ संबुझिही' तओ गंतुं जक्खघरं मंडवियाए काउस्सग्गेण ठिओ । सो य सप्पो पुव्वभवे आसि चंडकोसिओ त्ति ॥छ।
चंडकोसियकहा भण्णइ -
एगो खमगो पारणगे चेल्लएण सह वासियभत्तट्ठा गओ । तेण य मंडुक्किया मारिया । तओ जाणाविओ चेल्लएण । ताहे सो भणइ - 'किं इमाओ वि [मए] मारियाओ ?' [लोयमारियाओ] दरिसेइ। ताहे खुड्डएण नायं – "वियाले आलोएहिइ' । सो आवस्सएऽणालोएत्ता उवविट्ठो । खुड्डुओ चितेइ - 'नूनं सा विसारिया' । ताहे सारियं । रुट्ठो । 'आहणामि'त्ति उद्धाइओ खुड्डगस्स । तत्थ थंभे आवडिओ मओ । विराहियसामण्णो जोइसिएसु उववन्नो । तओ चुओ कणगखले पंचण्हं तावससयाणं कुलवइस्स तावसीए उदरे आयाओ । ताहे दारगो जाओ । तत्थ से कोसिय त्ति नामं कयं । सो अईव तेयसभावो चंडकोहो । तत्थ अन्ने वि अस्थि कोसिया । तस्स चंडकोसिओ त्ति नामं कयं । सो कुलवई मओ । पच्छा सो कुलवई जाओ । सो तत्थ वणसंडे मुच्छिओ तेसिं तावसाणं ताणि फलाणि न देइ । ते अलभंता गया दिसोदिसि । जो वि तत्थ गोवालाई ए[इ] तं पि हंतुं धाडेइ । तस्स य अदूरे सेयविया नाम नयरी। तीए रायपुत्तेहिं आगंतूण विरहे तस्स उडयाई विणासिओ । तओ गंतूण तस्स गोवालएहिं कहियं । सो य कंटियाण गओ आसि । ताओ छड्डित्ता परसुहत्थो धाविओ रोसेण धमधमंतो कुमारेहिं दिट्ठो । तं च आगच्छंतं दट्ठण पलाया । सो वि कुहाडयहत्थो पहावंतो खड्डे आवडिऊण पडिओ । सो कुहाडो अड्डो ठिओ । तओ से सिरं दो भाए कयं । तत्थ मओ तंमि चेव वणसंडे दिट्ठी(ट्ठि)विसो सप्पो जाओ ।
. तेण रोसेण लोभेण य तं रक्खइ वणसंडं । तो तावसा सव्वे दड्डा । जे अदड्डागा ते नट्ठा । सो तिसंझं वणसंडं परिचिऊण जं सउणमवि पासइ [तं डहइ] । ताहे सामी तेण दिट्ठो । तओ आसुरत्तो।