________________
पत्त - पुप्फ-फलाणयणत्थं वच्चंतीओ
इओ य विसाहनंदिस्स माऊए दासचेडीए (ओ) पुप्फकरंडुज्जाणे पेच्छितु विस्सभूइं कीलंतममरिसियाओ सोल्लुठमागंतुं साहिति जहा 'सामिणी ! विस्सभूई चेवेह राया जो पुप्फकरंडुज्जाणे अणवरयं संतेउरो जहिच्छमभिरमइ । तुम्हे पुण नाममेत्तेण रायाणो, कहमन्नहा तुह पुत्तो विसाहनंदी न तहा तंमि कयाइ कीलइ ?' सोउं चेमं देवी ईसाए कोवहरं पविट्ठा। 'जइ ताव रा [ या] ए जीवंत एसा अवस्था, तो जाहे राया [मओ] भविस्सइ ताहे एत्थ को अम्हे गणेही ?' तओ रायभणिया वि सा पसायं न गेहइ 'किं मे रज्जेणं तए वा ?' पच्छा तेण अमच्चस्स दि (सि) द्वं । ताहे अमच्चो धिरं उप्पाएइ । तहा वि न ठाइ । ताहे अमच्चो भण 'रायं ! मा देवीए अवमाणा(वयणा) इक्कमो कीरउ, मा मारेहिइ अप्पाणं' । राया भइ 'को उवाओ होज्जा ? । जओ नऽम्हं वंसे अन्नंमि अइगए उज्जाणं अण्णो पविसइ | विस्सभूई वसंते पविट्ठो बहुमासमच्छिज्जइ' । अमच्चो भइ 'उवाओ कीरउ । जहा अगो पच्वंतराया विसंवइओ कीरउ । अनज्जंता पुरिसा कूडलेहे उवणेंतु' । ' एवं होउ 'त्ति रन्ना भणिएण, कवडेण कूडलेहा रण्णो उवट्ठविया । ताहे राया पयाणयं देइ । तं विस्सभूइणा सुयं । ताहे भइ
'मए जीवमाणे तुम्हे किं निग्गच्छह ?' तओ नियत्तावित्ता रायाणं अप्पणा चेव गओ विस्सभूई नियदेससीमासंधि जाव न तत्थ किंचि पेच्छइ उड्डमरं । तओ सो आहिंडित्ता जाव नत्थि कोई जो आणं अइक्कमइ ताव पुणरवि पुप्फकरंडयं उज्जाणं आगओ ।
[२४]
तो संसारे भमिडं, थोवं थूणाए होइ नयरीए । दियपुव्व (पुस्स) मित्तभगवो बाहत्तरिपुव्वलक्खाऊ ॥ सोहम्मि मज्झिमाऊ, सुरो अह चेइयसन्निवेसंमि । दियभगवो अग्गिज्जोओं, चउसट्ठीपुव्वलक्खाऊ ॥ मज्झिमठिई ईसाणे, सुरो होउं मंदिरयसन्निवेसंमि । विप्पऽग्गिभूइभगवो, छप्पन्नापुव्वलक्खाऊ ॥ तो मज्झिमठिइदेवो, सणकुमारे अह से [ अ ] विपुरीएँ । भारद्दाओ चउत्तपुव्वलक्खाऊ दियभगवो ॥ माहिंदमज्झिमठिई, सुरोऽप्पसंसार मरिउ रायगिहे । भारद्दाओ चोत्तीस - पुव्वलक्खाऊ दियभगवो । मज्झिमठिई बंभसुरो, बहुसंसारं भमित्तु रायगिहे । ज ( त ? ) णओ विसाहनंदी, विस्सनंदि ति नाम निवो ॥ तब्भाया जुवराया, विसाहभूइ त्ति धारिणी देवी । तीसे पुत्तो जाओ, मरिइजिओ कोडिवरिसाऊ ॥ विस्सभूइ त्ति नामं, जाओ य जुवा विवाहिओ बहुसो । पुप्फकरंडुज्जाणे, ताहि समं रमइ रइसारो ||
-
-
-
-
-
-
1
' मा पविसह सामि !' । सो भणइ
तत्थ दारपाला दंडगहियहत्था भति
'किं कारणं ?' ते भांति – 'एत्थ विसाहनंदीकुमारो कीलंतो चिट्ठइ' । तओ एयं सोऊण कुविओ विस्सभूई चिंतइ जहा
1
‘ऽहं कवडेण उज्जाणाओ नीसारिओ' । तत्थ य कविट्ठलया अणेगफलभरनामिया मुट्ठिप्पहारेण आहया ।
—
-