________________
[३११]
साहेमाणस्स लोएण भणियमासि - 'अहो ! सुस्सरो भगवं सव्वगुणसंपण्णो । नवरं रूवविहूणो । जइ रूवं हुंतं ता सव्वगुणसंपया होता' । तं च भगवं तेर्सि मणोगयं भणियं च नाऊण बीयदिवसे सयसहस्सपत्तं पउमं विउव्वेइ । तस्स उवरि साहाविरं परमरूवं काउं निविट्ठो अईव सोम्मं जारिसं च देवकुमाराणं । तं च दट्ठण लोगो समक्खित्तचित्तो भणइ - 'एयं एयस्स भगवओ साहावियं रूवं । परं "माऽहं जणपत्थणिज्जो होहामि''त्ति काउमसुंदररूवो कल्लं भगवं ठिओ' ।
तओ राया जणसमक्खमक्खित्तचित्तो भणइ – 'अहो ! भगवओ जंचिंतियरूवविउव्वणलद्धी अत्थि' । तेण य रूवेण देसणं कुणंते वयरसामिमि धीयाए सह समागएण सेट्ठिणा विन्नविओ जहा – 'भगवं ! इमीए मम जीवियब्भहियाए कण्णाए धणसहियाए पाणिग्गहणेण कुरु मे अणुग्गहं' । भगवं पि -
आवायमेत्तमहुरा, विवागकडुया विसोवमा विसया ।
अविवेगजणायरिया, [सुहलेस] विवज्जिया पावा ॥ इच्चाई विसयनिंदं काऊण भणइ – 'जइ ममं इच्छइ तो पव्वयउ' । ताहे पव्वइया । तओ 'अयमेव धम्मो जत्थ एवंविहप्पभावेण वि एरिसी निल्लोभय'त्ति चिंतिउं पडिबुद्धा बहवे पाणिणो ।
तेण य भगवया पयाणुसारित्तणओ पम्हट्ठा आयारंगट्ठियाओ महापण्णाओ अज्झयणाओ आगासगामिणी विज्जाओ धरिया । तीए य गयणगमणलद्धिसंपण्णो भयवं । कयाइ य सो एवंगुणविज्जाजुत्तो विहरंतो पुव्वदेसाओ उत्तरावहं गओ । तत्थ य दुभिक्खं जायं, पंथा वोच्छिण्णा । ताहे संघो सूरिसमीवमागओ भणइ – 'भगवं दुक्काला नित्थारेहि' । सूरिणा वि विज्जासामत्थेण विउव्विओ महापडो । तत्थ य चडाविओ सव्वसंघो । तओ उप्पइओ । एत्यंतरंमि य जस्स घरे भगवं ठिओ सो सिज्जायरो बाहिं चारिगहणत्थं गंतुमागओ वयरसार्मि ससंघमुप्पयंतं दट्ठण दत्तेण नियकेसं लुणित्ता भणइ – 'भगवं ! अहं पि तुह साहम्मिओ । ता नित्थारेह' । सोउं चेमं
साहम्मियवच्छल्लंमि उज्जया उज्जया य सज्झाए ।
चरणकरणंमि य तहा, तित्थस्स पभावणाए य ॥ [श्रावकधर्मविधिः ६६] इच्चाइसुत्तं सरंतेण सामिणा सो वि विज्जापडंमि चडाविओ । तओ भगवं संपत्तो पुरि नाम नयरं । तीए य सुभिक्खं । सावयजणो य पउरो अस्थि । परं राया बुद्धोवासओ । तत्थ य जिणसावयाण सोऊण(सुगओ)वासयाण य परोप्परं अहमहमिगाए देवपूजाईसु वट्टमाणाणं सव्वत्थ ते उवासगा सावएहिं जिप्पंति । ताहे तेहिं राया पुष्पाणि वाराविओ । इओ य समागयं पज्जोसवणं । तत्थ य पुप्फाभावओ आदण्णा सावया । ताहे सबालवुड्डा वयरसामि उवट्ठिया – 'तुब्भेहिं वि नाहेहिं पवयणं ओहामिज्जइ' ।
__एवं च तेहिं विण्णत्तो बहुप्पगारमुप्पइऊण सामी माहेसरिं नाम नगरि गओ । तत्थ य हुयासणो नाम देवो । तस्स य आरामंमि वीसं पुष्फलक्खाणि निच्चमुत्तरंति । तंमि य भगवओ पिउमित्तो चिंतगो। सो य भेट्टिओ भगवया भणइ – 'संदिस्सह, किमागमणप्पओयणं ?' भगवया भणियं – 'पुप्फेहिं कज्ज' । सो वि 'अणुग्गहो'त्ति भणइ – 'गहेह' । तओ भगवं 'अहमागच्छामि ता तुब्भे उच्चिणावेह'त्ति वोत्तुं गओ हिमवंतंमि सिरिदेवीसगासं । तीए य तंमि चेव समए पउमद्दहस्स महापउमं छिण्णं । दट्ठण वइरसामी वंदित्ता भणिओ - 'संदिसह किं करेमि ?' तेणाऽवि सा मग्गिया पउमं । समप्पियं तीए । तओ तं गहाय आगओ
। विउव्वियं च भगवया विमाणं । ठवियं तस्स मज्झमि