________________
[२९८]
एवं च परिक्खिऊण सव्वे पासंडिणो तओ हक्काराविया सुसाहवो । ते य समागंतुं सुन्नंमि धवलहरे उवविट्ठा विवित्तप्प से । समागओ राया । कहिओ तस्स धम्मो । गया नियवसहीसु । न य, गुत्तिदित्ति सिमिट्टालचुण्णोवरि दिट्ठाणि पडिबिंबियपयाणि । तओ संजायपच्चओ चंदगुत्तो विरत्तो सेसपासंडीणं, साहूणं चेव भत्तो जाओ त्ति || ||
एवं च बहूसु संकिन्नसंविहाणयकसवट्टएसु निक्कसियबुद्धिणा चाणक्केण सहावणत्थं रसावणत्थं च निच्चं चडंतमत्ताए विसभावियमाहारं भुंजाविज्जमाणस्स चंदगुत्तस्सेगंमि दिणे दुद्धरा नाम महादेवी गब्भवइ त्ति रागुक्कडा पिएण समं चिय बला भुंजंती दिट्ठा चाणक्केण भणियं च 'हा क' । खणमेत्तेण दुट्टु य विसावेसओ विवण्णाए पोट्टं फाडिऊण देवीए कड्ढिओ दारओ । तस्स य सीसे संकंतो विसबिंदू । तेण कयं नामं बिंदुसारो त्ति । जोव्वणत्थे य तंमि मओ चंदगुत्तो देवलोगं गओ ति ॥छ | चंदगुत्तो ति गयं ॥छ |
-
निवेसिओ य बिंदुसारो राया । चाणक्काणाए च्चिय चलइ त्ति । जो चाणक्केणाऽऽरंभभीएणं चंदगुत्तं भणिऊणाऽऽसि पुरा कराविओ सुबंधू नामाऽमच्चो सो मच्छरिओ बिंदुसारं भणइ 'देव ! जइ वि संपयं अहं तए परिचत्तो तहा वि तुहसंतिएणं भोयणाइणा संवडिओ । ता मए अवस्सं तुह परिणाम- सुहं कडुयं भव्विं । ओ
-
-
-
महु (मुह) महुरं परिणइमंगुलं च गिण्हंति देंति उवएसं ।
मुहकडुयं परिणइसुंदरं [च विरल च्चिय जाणंति ] ॥ [ दंसणसुद्धिपयरणं ९७ ]
ता इमस्स वीसासघाइणो चाणक्कस्स न वीससियव्वं जेण भे जणणीए पोट्टं फाडियं' । तओ राइणा पुच्छिया थणधाई । तीए वि तहेव सिट्ठे रुट्ठो राया चाणक्कस्स । तं च नाउं चिंतियं चाणक्केण 'आरोविओ निक्कारणो कोवो सुबंधुणा राइणो । आसण्णीहूओ य मे मरणकालो । ता तहा करेमि जहा एसो वि संसारनिबंधणे ण विसयसुहमणुहवइ' । तओ जोगो मंताईहिं संजोइऊण गंधालिहियभुज्जेण सह पक्खित्ता य घोलिओ जउणा समुग्गओ । तओ पक्खित्तो मंजूसाए । सा वि तालिया तालयसएणं । तओ जिण - साहु - सावयाईणं दीणाणाहाइयाण य दाऊण घरसारं ठिओ नगरासण्णगोयरे नियप्पए साणसणेण । ओ मुणियजहट्ठियजणणीमरणवृत्तंतो संजायपच्छायावो संपत्तो बिंदुसारो सबहुमाणं खामिऊण भणिओ चाणक्को 'एहि वच्चामो पाडलिपुत्तं, अहिट्ठेसु रज्जं । तेण भणियं 'अलमेयाए कहाए, परिचत्तं मए सरीरं पि' । तओ निच्छयं नाऊण गओ राया । रुट्ठो सुबंधुस्स । तेणाऽवि 'देव ! न मए सम्मं विण्णायं 'ति वोत्तुं खामिओ पच्छुत्ताविओ य चाणक्को । 'मा पुणो चलिस्सइ 'त्ति संकमाणेण विण्णत्तो राया
'देवाऽहं चाणक्कस्स पूयं करेमि । तओ रण्णाऽणुण्णाएण काऊण तस्स पूयं मुक्को करीसमज्झे धूवंगारो । तेण य जलणीभूएण दड्ढो चाणक्को देवलोगं गओ त्ति ||छ । चाणक्को त्ति गयं ॥छ ।
-
सुबंधुणा वि समुप्पण्णदव्वलोभेण चाणक्कगेहं राया मग्गिओ । लद्धे य पविट्ठो तंमि । उग्घाडियं तालयसयं पि । जाव मंजू मोत्तूणं न किंचि दिट्टं । 'अव्वो ! एयाए मंजूसाए जमेत्थसारभूयं तं भविस्सइ'त्ति चितिऊणुग्घाडियाए दिट्ठो जउणा घोलिओ समुग्गओ । तओ 'एत्थ रयणाणि भविस्संति’ मण्णमाणेण विहाडिओ दिट्ठो मघमघंतो । तं अग्घाइऊण निरूवियं समुग्गयअब्भंतरं दिट्ठ अक्खरसणाहं भुज्जं । 'अव्वो ! सुवन्न - रयणाइसंखा इत्थ भविस्सइ 'त्ति भावेंतो वाइउं पयत्तो । अवि य -