________________
[२९७]
वस्सभज्जो अपवासुओ निरिणो सहस्सधणोऽहं एत्थ वि, ता मे होलं वायह' । झोडिया य कुंवरी ।
एवं च मत्ताण सव्वेसि नागरगाणं मझं नाऊण चाणक्केण मग्गियाणि एगजोयणगामिहत्थिपयपमाणाणि य सुवण्णसहस्साणि, पइमासं चेगदिवसनवनीयनिष्फण्णघयं, तहेगदिवसजायाणि किसोररयणाणि, ठियकोट्ठारभरियाणि य सालिकणाणि । पुव्वुत्तववहरेहि(ववहारिएहि) वि सहरिसं दिण्णाणि घेत्तुं चाणक्केण चंदगुत्तस्स समप्पियाणि । तओ जाओ समत्थो राया चंदगुत्तो त्ति ।
इओ य तंमि महादुक्काले सुत्थिओ नाम सूरी निव्वाहाभावा देसंतरेसु सगणं विसज्जिऊणेगागी पाडलिपुत्ते ठिओ । दो य खुड्डगा दूराओ वलिऊणाऽऽगया पुच्छिया सूरीहिं – 'भद्दा ! किमत्थमागया?' ते भणंति – 'न तरामो तुब्भेहिं विणा चिट्ठिउं' । सूरीहिं भणियं – 'न जुत्तं कयं । तहा वि चिट्ठह' । ते य भिक्खागयभत्तेण सूरीणं सारिऊण सयं भुजंता छुहाए बाहिज्जति पज्जालोएंति य परोप्परं जहा - 'दुहमेवं निव्वहिउं, ता पउंजामो तमद्दिसीकरणपओगं जो पुव्विमम्हेहिं गीयत्थसाहूणमेगंते सूरिणा साहिज्जतो निसुओ' । कयनिच्छया य तहेव गंतुं भोयणावसरे चंदगुत्तेण सहाऽदीसंता पकामं भुंजंति । परमत्थाविण्णायं(ओ) चंदगुत्तो निच्चमूणोयरियाए तिज्जतो वि न कस्सइ साहेइ । तहा य दटुं पुच्छिओ चाणक्केणेगंते भणइ - 'भट्टारगा ! न जाणामि कोइ मे भोयणमंतरा भुंजई । चाणक्को भणइ 'किं न तए साहियं ? संपयं वीसत्थो होहि, सुत्थं करेमि' । .
तओ बीयदिणे तेणं पत्थरावियं चंदगुत्तपासेसु मिसिणमीसमिट्टालचुण्णं । तंमि च निव्वियप्पा खुड्डगा [समागया] । ताण पयाणि दटुं कराविओ महाधूमो । तेण य समुच्छलियलोयणजलुप्पीलपलावियंजणा दिट्ठा भुंजता खुड्डगा । ता वि चाणक्कभएण न को वि किंचि जंपइ । चाणक्को वि ‘मा पवयणहीला होउत्ति भाविऊण भणइ - 'परमेसरा ! रिसिरूवपियरा ! पसायं [काऊण] सट्ठाणं वच्चह' । गएसु य खुड्डएसु क्सिण्णो चंदगुत्तो भणइ - 'पेच्छह अम्हे जहा अण्णेहिं विट्टालिया' । चाणक्को भणइ – 'वच्छ ! मा गुणं दोसे पाडेसु, जओ पुण्णवंतो तुमं जो सयमागंतुमेत्तियं कालं रिसिरूवपियरेहिं संविभागिओ' । एवं च बहुहा संठविऊण चंदगुत्तं चाणक्को गओ सूरिसमीवे खुड्डुगोवालंभं देइ । सूरीहिं भणियं - 'को खुड्डगाणं दोसो ? जत्थ तुम्हारिसा वि रायगुज्झा समत्था संघपुरिसा अप्पंभरा होंति ?' सोउं चमक्किओ चाणक्को 'मिच्छा मि दुक्कडं संतीथोयणं(?)'ति वोत्तुं भणइ - 'भगवं ! जमज्जप्पभिई भत्त-पाणोवगरणाईहिं साहूणं [कणं] तमहं सव्वं संपाडेमि' । तस्संगहिया सिग्घओ य तहेवाऽणुचिटुंति ।।
[इओ] मिच्छदिट्ठिपासंडिभावियं च चंदगुत्तं दटुं चाणक्को भणइ – 'किमिमेसिमसंजयाणमित्थीलोलाण भत्तिं करेसि ?' चंदगुत्तेण भणियं – 'भट्टारगा ! कहमेयं नज्जइ ?' तओ चाणक्को चंदगुत्तसंकेयकरणपुव्वगं 'सव्यपासंडीणं राया धम्मं सुणिस्सइ'त्ति घोसणं करावित्ता पइदिणं कमेण सरूवेइ पासंडिणो । तेसिं च अंतेउरासण्णधवलहरे विवित्तप्पएसे दवावियाणि आसणाणि । तहा तंमि चेव धवलहरे अंतेउरासन्नदिसाए घल्लावियं अइलण्हं अलक्खिज्जमाणं इट्टालचुण्णं । पासंडिणो य समागया बइसारणत्थं पवेसिज्जंति तंमि धवलहरे । ते वि य तं सुन्नं दट्टण अजिइंदिय ति दिण्णासणाणि मोत्तुं पढममेव वच्चंति अंतेउरदिसाए, अक्लोएंति गवक्खेहिं देवीओ । तओ चंदगुत्तागमणसमए झड त्ति उवविसंति दिन्नासणेसु । कहित्ता य तं पुरओ नियधम्मं वच्चंति सट्ठाणेसु । गएसु य तेसु चाणक्को चंदगुत्तस्संतेउरदिसाए नेऊण दरिसेइ इट्टालचुण्णोवरि तेसि पडिबिंबियपयाणि ।