Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 289

[२७२]
विणासिओ । तओ 'अहो ! पावेण पवयणस्स मालिन्नमुप्पाइयं'ति चिंतिऊण कयपच्चक्खाणो तं चेव कत्तियं गलए दाऊण सूरी वि परलोगं गओ ।
तओ पहायसमए अंतेउरसेज्जवालीहिं राया सूरी य तहा दिट्ठा धाहावियं च । तओ मिलिओ रायवरिवग्गो । कया तस्स पावसमणस्स सुद्धी । नायं च तेहिं परंपराए पुच्छंतेहिं जहा – 'तेण साहुवेसधारिणा वरिएण एवं कज्जं समायरियं' । सो वि पावो उदाइनिवमारगो तारिसं साहसं काऊण गओ रायमूलमुज्जेणीए । कहिओ तस्स वुत्तंतो । तेणाऽवि भणियं - 'पाव ! जो तुममेत्तियं कालं साहुमज्झे वसित्ता नाणाविहधम्मोवएससहस्साणि य सोउमेरिसकज्जमायरसि सो मम कहं हिओ भविस्ससि ? ता अदट्ठव्वो तुम, ओसर दिट्ठिमग्गाओ'त्ति निब्भच्छित्ता नीसारिओ राएण उदाइनिवमारगो नाम तप्पभिज्ञ पसिद्धो सो अभव्वो त्ति ॥छ। उदाइ त्ति गयं ॥छ।।
निरण्णयत्तणओ उदाइस्स जणेणाऽहिसित्तो राया नंदो त्ति ॥छ। नंदकहा भण्णइ -
पाडलिपुत्ते नयरे पहाविएण जाओ वेसाए नंदो नाम पुत्तो । सो य कयाइ पभायसमए सुमिणयं पेच्छइ जहा – 'मम अंतेहिं पाडलिपुत्तं वेढियं । तओ गंतुं तेण कहियमुवज्झायस्स । सो य सुमिणसत्थं जाणइ । तओ तेण घरं नेऊण सो नंदो कयालंकारो परिणाविओ नियधीयं । चडावित्ता य तीए सह जंपाणे नयरे हिंडाविउमाढत्तो । एत्थंतरंमि य अपुत्तगोत्तो उदाइराया विणट्ठो त्ति काउं रायपरिवारेणाऽहिसित्ताणि पंच दिव्वाणि । तं जहा -
पट्टहत्थी पहाणासो, चामरा कलसो [तहा] ।
भिंगारो पंच दिव्वाणि, नट्ठवंसेहिं वासए । ताणि य राउले हिंडित्ता बाहिं निग्गयाणि । तत्थ य नवल्लपरिणिओ नगरमझे हिंडतो दिवो नंदो । तओ गुलुगुलाइयं हत्थिणा, तस्स सीसंमि ढालिओ कलसो । समारोविओ नियपट्ठीए । हिंसियमासेण । विहसियं छत्तं । ढलियाणि चमराणि । तओ महारायाभिसेएणाऽहिसित्तो सामिमुत्तिसमयाओ सट्ठिवरिसेहि जाओ राया नंदो त्ति । तत्थ केइ दप्पप्पहाणा सामंताईया 'हावियपुत्तो एसो'त्ति नंदस्स पणामाइविणयं न कुणंति । नंदो वि तेसिं सब्भावजाणणत्थमत्थाणियामज्झाओ उद्वित्ता निग्गओ य पुणो य पविट्ठो । न य ते उट्ठिया सामंताईया । तओ रुट्ठो नरिंदो पाइक्के भणइ – 'रे रे गेण्हह इमे दुरायारे !' । पाइक्का वि तेसि मिलियचित्ता चेव परोप्परमवलोइऊण हसंति । तओ नंदेणाऽमरिसिएण उत्थाणमंडवियाए लेप्पकम्मनिम्मियं पडिहारजुयलं पलोइयं । तेणाऽवि तुरयमुद्धाइएणं खग्गहत्थेणं तड त्ति मारिया केइ सामंता [केइ य बद्धा । तओ ते राइणो विणयत्थमुवटिया । खामिओ य राया । अखंडसासणो य जाओ सो । ]
_[अह नंदस्स कुमारामच्चो नत्थित्ति सो सव्वत्थ मग्गइ । इओ य कविलो नाम बंभणो] नयरबाहिरयाए परिवसइ । अण्णया अत्थमणसमए तत्थेगो सूरी सपरिवारो समागओ । दुहिल्लओ य तीए वेलाए नयरमज्झे पवेसो त्ति संभाविऊण तस्सेव कविलमाहणस्स अग्गिहोत्तघरं मग्गित्ता वसिया रयणीए सूरिणो । तओ 'जाणंति एए किमवि न व ?'त्ति चिंतिउं तेसिं समीवे गओ कविलो । कया सूरीहिं तस्स वित्थरओ भाविल्ला धम्मदेसणा । तओ तीए चेव राईए पडिबुद्धो कविलो जाओ सावओ । अण्णया अण्णे साहुणो तस्स घरे वासारत्तं ठिआ । तस्स य पुत्तो जायमेत्तो रेवईहिं गहिओ । सो साहूणं भायणाणि