Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 288

[२७१]
warwar
wwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwws
ware
- 'कहमज्जे ! वासे पडते भत्तपाणमाणेसि ? सा भणइ - 'जेण मग्गेण अच्चित्तो आउकाओ तेण अहमागया' । सूरीहिं भणियं - 'कहं जाणसि ?' तीए भणियं – 'केवलेण' । तओ संभंतो गुरू 'मिच्छा दुक्कडं, केवली आसाइओ'त्ति भणिऊण जाओ चिंताउरो – “किमहं सिज्झिस्सामि न वा ?' केवलिणा भणियं – 'मा अद्धिइं कुणह, जओ चरमसरीराणं तुम्हं पि गंगमुत्तरंताणं होही केवलनाणं' ।
तओ सूरी [निग्गओ नयराओ । विहरंतो य पत्तो गंगातीरं । तओ परतीरं गंतुकामो] लोएण सहाऽऽरूढो नावाए । पवाहिया गंगाजले नावा । जत्थ जत्थ आयरिओ चिट्ठइ तत्थ तत्थ नावा जले बुड्डइ । मज्झट्ठिए य सव्वा बुड्डिउमारद्धा । अप्पभएण य पक्खित्तो सूरी लोएणं गंगाजले । तत्थ य पवयणपच्चणियदेवयाए किल सूलभिन्नो सूरी 'अहो ! णेगपाणीणं उद्दवणकारणं मे सरीरं'ति भावितो विहिउँ खवगसेणि जाओ अंतगडकेवली । संपत्तो सिद्धिं । अहासन्निहियदेवेहिं तत्थ महिमा कय त्ति पयागं नाम तित्थं पवत्तं।
तस्स य सामिस्स करोडी मच्छ-कच्छवाईहिं खुंढिज्जंती लहरीहिं लुलाविया गंगापुलिणे । तओ इओ तओ रुलंती विलग्गा एगत्थाऽवगुंजे । तम्मझे य कह वि पविटुं पाडलिबीयं । तेण वि दाहिणाओ हणुयाओ भिदंतो करोडिमुट्ठिओ पोयगो । तओ जाओ विसालो पाडलिपायवो जस्सेगावयारो मूलजीवो ।
[अह जे] राएण पेसिआ वत्थुविज्जाजाणगा ते तीसे पाडलीए उवरि पसारियमुहस्स नीलचासस्स मुहे सयमेवाऽऽगंतुमाहारत्थं पविसंते कीड-पयंगे पेच्छित्तु वियप्पेंति – 'नूणमेत्थ नगरे कीरते रण्णो सयमेव रयणाणि एहिति । ता नगरमेत्येव निवेसामो' । तओ सुत्तेसु पसारिज्जंतेसु एगो निमित्तगो भणइ – 'ताव सुत्तं देंता वच्चह जाव पइदिसं निसुओ सिवासद्दो । तओ सुत्तं घेत्तूणं पुव्वदिसाओ पुरिसा पच्छिमदिसाभिमुहा गंतुं तहेव ते पुणो उट्ठिया । तओ निउत्ता उत्तराभिमुहं गंतुं तहेव पुणो वि पुव्वाभिमुहा गया । तओ दक्षिणाभिमुहा जाव सिवाए वासियं । तं च किर चउरंसं पाडलिपुत्तं नाम नगरं जायं । मज्झपएसे य पाडलिपुत्तस्स उदाइणा चेइयहरं कारियं ।।
सो य उद्दाई तत्थ ठिओ रज्जं भुंजइ । सेसरायाणो य अभिक्खणं दंडेण ओलग्गावेइ । ते य चिति - 'जइ एसो न होज्ज तो एयाए धाडीए छुट्टामो' । इओ य एगस्स रण्णो कंमि वि अवराहे रज्जमुद्दालियमुद्दाइणा । सो य राया नासंतो मओ । तस्स य पुत्तो भमंतो उज्जेणीए गओ । बीयं रायाणं ओलग्गेइ । सो य बहुसो परिभवइ उदाइस्स । ताहे सो रज्जभट्ठपुत्तो पायवडिओ विण्णवेइ – 'अहं तस्स जीवियमवहरामि । परं मम बिइज्जओ होज्जासु' । तेण मण्णिए भट्ठरज्जपुत्तो गओ पाडलिपुत्तं ।।
तत्थ य बाहिर-मज्झिमपरिसासूदाइस्स छिद्दमलभमाणो सप्पवेसे साहुणो चेव राउलंमि पविसमाणो पेच्छइ । ताहे एगस्स आयरियस्संऽतिए पव्वइओ । सव्वे वि साहुणो तेणाऽऽराहिया तम्मया जाया । सो य राया अट्ठमी-चउद्दसीसुं पोसहं करेइ । तत्थ य सूरिणो समागंतुं वसंति धम्मकहानिमित्तं । अण्णया वियालवेलाए आयरिया भणंति - 'गिण्हह उवगरणं, राउलं वच्चामो' । ताहे सो कवड[साहू झड]त्ति उट्ठिओ । गहियं उवगरणं । पुव्वसंगोविया य कंकलोहकत्तिया आसि । सा वि गहिया पच्छन्ना कया । तओ गया राउलं । चिरं धम्मं च कहिऊणाऽऽयरिया पसुत्ता । राया वि सुत्तो । तओ भट्ठपुत्तेणुट्ठित्ता रण्णो कंठे निवेसिया कत्तिया । तीए रण्णो छिण्णं गलयं । सो वि पावो सरीर-चिंतामिसेण निग्गओ । पाहरिआ वि 'पव्वइओ' त्ति नीसरंतं तं न वारेंति । तओ रुहिरप्पवाहेण आयरिया उद्वित्ता पेच्छंति ताव राया