________________
[२७०]
बारस कप्पा दु दु सम-तओ झ(चउ)त्ति विडीए(?) दुसम दुसमा य । दुसमदेवाण सुरयं, दु दु दु चउसु फरिस-रूव-सद्द-मणा ॥ नवुवरुवरि गेवेज्जा, कमसो सुदंसणो सुवुनामो य । तइओ मणोरमो तह, विसालओ सव्वओभद्दो । सुमणुसुओ सोमणुसो, पूइकरो नवमओ य आइच्चो । ति-ति-तिसु हेट्ठिम-मज्झिम-उवरिमनामया तदुवरि ॥ पंच समा पंचुत्तरनामा सव्वट्ठसिद्धिमज्झा से । विजओ य वेजयंतो, जयंत अवराजिओत्तरओ ॥ कप्पंताण य सोक्खं, देवाणं देवि ! तं मलीसहियं(?) । तदुवरि पुण तित्त च्चिय, देवा चिटुंति; भणियं च ॥ जं कहिऊण न तीरइ, असंखकालं पि जीवमाणेहिं । तं अणुहवंति सोक्खं, तियसा पुण्णाणुभावेणं' ॥ सोउं चेमं हरिसियमणाए भणियं तु पुष्फचूलाए । 'भयवं ! किं तुब्भेहिं, वि दिट्ठा [सग्गा] सुविणयंमि ?' ॥ तो सूरीहिं भणियं, - 'भद्दे ! सव्वं वियाणिमो अम्हे । आगमबलेण'; तत्तो, सा भणइ - 'कहेह कह भयवं ! ॥ गम्मइ सग्गेसु ?' तओ, सूरी भणइ - 'सुद्धधम्माओ ।
तह गुरुबहुमाणाओ, सग्गो व मुत्ती य सुलहाणि' ॥ __पुणो य वित्थरे साहिए चरणधम्मे भणियं पुप्फचूलाए – 'भयवं ! जाव रायाणं पुच्छामि ताव तुब्भं पायमूले पव्वज्जाणुट्ठाणेणं सफलीकरेमि मणुयत्तणं' । पुच्छिएण रण्णा भणिया एसा – 'जइ परं मम गेहे चिय भिक्खं गेहसि' । तओ ‘एवं'ति भणिऊण महाविभूईए पव्वइया पुप्फचूला । गुरुपरायत्ततणओ गहिया सव्वा वि सिक्खा । अण्णया भविस्सदुक्कालमवगच्छिऊण पट्ठविओ सव्वो वि गणो सूरिणा सुभिक्खं । अवि य -
संवच्छरबारसएण होही असिवं ति ते तओ निति ।
सुत्तत्थं कुव्वंता, अइसयमाईहिं नाऊणं ॥ आयरिया पुण जंघाबलपरिक्खीणा ठिया तत्थेव । अंतेउराओ आणेऊण देइ तेसिं पुप्फचूला भत्तपाणं । एवं च साणंदं गुरुणो वेयावच्चं करेंतीए संसारासारत्तणं भावेंतीए समुप्पण्णं केवलनाणं । तहा वि पुचि व कुणइ सा सूरिणो वेयावच्वं । भणियं च -
किच्चं च पउंजंतो, पुव्वि जो जस्स किंपि तं कुणइ ।
सो केवली वि संतो, तस्स वि जा न विन्नाओ ॥ __ चिंतियं चाऽऽणेती सा सूरीहिं भणिया – 'जं जं मए चिंतियं तं तं तए संपाडियं । कहं मुणियं?' तीए भणियं – 'तुम्हं पयईए मए विण्णायं' । अण्णया मेहे वरिसंते पिंडमाणीयं । ताहे सूरीहिं भणियं
