________________
[२५७]
तत्तो राया मंती, य दो वि होऊण कारिमगहिल्ला । जणमज्झे जा मिलिया, रज्जं पि य ता थिरीभूयं ॥ तत्तो य सुवुट्ठीए संपन्नाए पिबित्तु सुहमुदगं । सहजत्थे सव्वजणे, संजायं सव्वसुत्थं ति ॥
एवं च जो गहिलगहिल्लो राय व्व मंतितुल्लाए पन्नाए कुवुड्डिसमं दूसमकालंमि अप्पाणं रक्खेऊण नवोदगतुल्लाओ आगहाओ तहण्णू चेव ववहारगयं काही सो साही सकज्जं 'ति ।
अवि य -
सोउं च समोसरणे, चरिमे दिट्ठट्ठसुमिणयफलाणि । संमि (मी) लियाणि सम्मं, संविग्गो पुण्णपालनिवो ॥ मोत्तुं च दुहविवागं, मोहं; पडिवज्जए सुहविवागं । समणत्तणं; कमेण य, कयकिच्चो वच्चइ सिवं ति ॥ दुहविवाग - मोहारी, सामी भणइ गोयमं । दुहविवागमोहं तं, पेच्छंतो तह चेव से ॥ 'वच्च गोयम ! चंपाए, बोहेंतो मग्गसुट्ठियं । देवसम्मदियं तत्तो, चंपं पत्तो पुरं तुमं ॥ वत्ताउच्छणएणं मे, संभासिज्जेसु सायरं । सुद्धधम्मं जिणाणाए, सुभद्दं नाम सावियं' ॥ सोउं च गोयमो धीमं, वोत्तुं 'भंते! तह'त्ति य । तत्तो सिग्घं विणीयप्पा, निव्वियप्पो गओ तहिं ॥ नाउं च सामिणो मुत्ति - समयं सम्ममागओ । तित्थकज्जुज्जुओ सक्को, जंपए वंदिऊणिमं ॥ 'भगवं ! चवणे जम्मे दिखाए तुम्ह केवले । उत्तराफग्गुणीरिक्खं तं चिहि संकमिस्सइ ॥ भसमगो महा ( गहो ?) सो य, तहट्ठियसहावओ । संकमंतो मरंतस्स, जम्मलेसगई धुवं ॥ दोण्णि वाससहस्सा जा, पीडओ त्ति टालउ (?) । संकमंतं मुहुत्तं से, मुर्ति तुम्हे कमिज्जहा । अन्नहा पीडिही तित्थं', जिणो भणइ 'नाऽऽउयं । सक्को जिणो सहावाओ, सक्क ! सक्को व वालिउं ॥ चक्की हरी बलाई वा, तम्हा तुम्हे जएज्जह । तित्थुण्णईए धम्मत्थं, गाढं ति नाउमोहिणा ॥ जओ मुत्तिगयाणऽम्हें, दूसमसुसमारए । अद्भुट्ठ[ वास] मा[ साणं], सेसुङ्कं पंचमारओ ॥ होही; तंमि य होहिंति, नरा अद्भुट्टहत्थिया । उस्सेहंगुलमाणेणं, साहिव्वाससयाउया ॥
-