________________
[२५६]
सुपुण्णकलस व्व मुणिणो, सच्चरणसुनीरपूरिया थोवा । वरतत्तणायाइसमो-वसमाइगुणेहिं कयभूसा ॥ सुविवित्तपएसत्था, निवायबहुमण्णिया तदण्णे य । सिढिलचरित्तायारा, बहवे मलिणा य कलस व्व ॥ होहिंति जत्थ तत्थ, तक्खेत्तेसुं मुंच सुविहिया केई । दुद्दिवसवसेणाऽऽगमि-हिंति [ते] समच्छरेहिं च ॥ कलहिज्जंता सह लिंगडेहिं भिडिहिंति जीवियाहेउं । एवं च तए वि समा, पुराणकलस व्व होर्हिति ॥८॥ एवं च ससत्ता ते, कालेणाऽलिंगिया वि गीयत्था । अगहिलगहिलो राया, इय साहिस्संति नियकज्जं ॥ पुहवीपुरीए राया, पुण्णओ नामेण तस्स उ सुबुद्धी । नामाऽमच्चो; तेण य, कयाइ नेमित्तिओ पुट्ठो ॥ लोगदेवो त्ति नामोऽनागयकालस्सरूवमुज्जमिणो । रज्जकज्जेसु तस्स य, कहियं नेमित्तिएणेदं ॥ 'मासोवरि वरिसिस्सइ, देवो जो तं च पाणियं पिबिहि । सो गहगहिओ होही, जावऽन्ना सहजिगा वुट्ठी ॥ जाया'; सोउं चेमं, सुबुद्धिणा साहियं रहसि रण्णो । तेण वि पडहयपिट्टण-पुव्वं नेमित्तियाइ8 ॥ सव्वत्थुग्घोसाविय, भणावियं – 'भो जणा ! कुणह जत्तं । जलसंगहमि तुरियं, काउं च तहेव जणेणं ॥ जायाए कुवुट्ठीऍ, पीयं न नवोदगं गहभएणं । केणइ ता जा खुटुं, आसन्नाए सुवुट्ठीए ॥ रायं मंतिं मोत्तुं, संगहिओदगखओ य सेसजणो । तमुदगमेव पिबंता, जाया सव्वे गहिल्ल त्ति ॥ नच्चंता गायंता, बहुविहमसमंजसाणि चेटुंति । निय[ विसरिसं च रायं, दहें मंतेंति मढमणा ॥ सामंताईया जह, - 'गहगहिउ(ल)त्तं णमेस राया जो । ववहरइ जणुत्तिण्णं, ता कह वि निजंतिज्ज जणेणं ॥ सामुइयमण्णरायं, कुणिमो'; नाउं च मंतणमेयं । साहइ सुबुद्धिमंती, रण्णो; तेणाऽवि भणियमिणं ॥ 'भो ! कहमिमेसिमम्हे, संपयमेवठिए सयासाओ । एगमुहीभूयाणं, छुट्टिस्सामो ?' भणइ मंती ॥ 'देव ! अगहिल्लएहि, वि गहिल्लरूवेहि होउमेएसि । मिलणं मोत्तुं नऽन्नो, मण्णिज्जइ छुट्टणोवाओ' ॥