________________
[२५३]
mammarwas
सुलसासमा य सम्मत्तेणं सुभद्द त्ति छ। सुभद्दाकहा भण्णइ -
चंपाए नयरीए जिणयत्तो नाम सावओ । तस्साऽई[वरूववई] सुभद्दा नाम धीया । सा य वंदगोवासएण सिद्धपेण दट्ठणाऽणुरागओ मग्गाविया परिणयणत्थं । जिणदत्तो भणइ – 'नाऽहं मिच्छदिट्ठिस्स धूयं देमि' । सोउं चे सिद्धपो गओ साहुसमीवं । पुच्छिओऽणेण धम्मो । साहिओ साहूहिं । तं च नाउं सिद्धपो जाओ कवडसावगो । विमरिसिंतस्स य कालेण लहुकम्मत्तणओ सो चेव परिणओ धम्मो । तत्थ(तओ) साहिओ सिद्धपेण साहूणं सब्भावो जहा – 'मए पढमं सुभद्दानिमित्तं सिक्खिओ कवडेणाऽऽसि जिणधम्मो । संपयं पडिवण्णो तत्तबुद्धीए । ता मे देह सावयवयाणि' । तओ साहूहिं तहेव कए सुसावगो जाओ ।
___तओ काले गए वरगे पट्ठवेइ । ताहे जिणदत्तेण सावओ त्ति नाऊण सुभद्दा दिण्णा । पाणिग्गहणं वित्तं । अन्नया सिद्धपो भणइ – 'दारियं घरे नेमि' । ताहे जिणदत्तो भणइ – 'तुह सव्वं पि बुद्धभत्तं कुलं । एसा तं नाऽणुवित्तिहिइ । तओ अलियमालं लभिस्सई' । सिद्धपेणाऽवि निब्बंधओ मेल्लावित्ता नेऊण जुतकघरं कयं । सासू नणंदाइओ य भिक्खुआण न भत्तिं करेइ त्ति पदुट्ठाओ सिद्धपस्स साहिति - 'सा एसा तुह भज्जा सेवडेहिं सह अच्छइ' । सिद्धपो न पत्तिज्जइ । अन्नया य खमगसाहुस्स सिद्धपगिहे भिक्खागयस्स अच्छिमि कणुकओ पविट्ठो । सो य बाहइ त्ति सुभद्दाए जीहग्गेण फेडिओ । तीए य वयणे ट्ठियाए(?) तिलओ कओ आसि । सो य खमगस्स नलाडे लग्गो । सासू-नणंदाईहिं निउणं सिद्धपस्स दरिसिओ । सो वि तं तहेव दटुं पत्ति[ज्जिलं निव्वि]ण्णो सुभद्दाए । सा वि पुणहणियाए(?) तं नाऊण चितेइ - 'किं चोज्जं जमहं गिहत्थी आलं लभामि ? परमेत्तियं चेव मे दुक्खं जं पवयणुड्डाहो' ।
तओ रत्तीए काउस्सग्गं दाऊण देवो आराहिओ । आगओ भणइ – 'संदिसाहि, किं करेमि ?' सा भणइ – 'एयं मे कलंकमुत्तारेहि' । देवो भणइ - 'करेमि । अहमेयसत्त(स्स नयरस्स?) चत्तारि वि पउलीदुवाराणि पिहित्ता घोसणएण घोसेहामि जहा – “जा पइव्वया एत्थ नारी सा चेवेयाणि दाराणि उग्घाडेहिइ" । ताणि य तुमं चेव एक्का उग्घाडेउं सक्किहिसि, न अण्णा । सयणवग्ग[स्स] लोयस्स य पच्चयनिमित्तं चालणिया पाणियभरिया हत्थेहिं धारेयव्वा । तओ चालणीओ फुसारमेत्तं पि न गलिहिइ'त्ति आसासेऊण निग्गओ देवो । नयरदाराणि अ णेण थइयाणि । नायरजणो य अद्दण्णो । समुच्छलिया य गयणवाया – 'भो नागरजणा ! मा निरत्थयं किलिस्सह । जीसे सीलवईए पभावेण चालणीगयमुदगं न गलइ सा तेण उदगेण दारं अच्छोडेउ । तओ उग्घाडिस्सई' । तत्थ य बहुयाओ सेट्ठि-सत्थवाहाईणं धीयादओ [य] न सकेंति पउलीदुवारं जाव थोवं पि चालणीजलं नेउं । ताहे सुभद्दा सयणजणं पुच्छइ । अविसज्जंताण य चालणीए उदगं छोढूण तेसिं पहावं दरिसेइ । ताओ य वंदयभत्ताओ तमुवहसिउमाढत्ताओ जहा – 'एसा सेवडयपडेलेहेया(पडिलेहिया?) उग्घाडेहिइ' । तीए य चालणीए जलं धरियं पि थोवं पि न गलइ त्ति पेच्छित्ता विसन्नाओ । तओ महाजणेण सक्कारिज्जंती दारसमीवं गया । 'नमो अरहंताणं'ति भणिऊण य जलेण अच्छोडिया कवाडा । ते य महया सद्देणं डुवुयंता तिण्हं पउलीदुवाराणं उग्घाडिया। उत्तरदारं च चालणिपाणिएण अच्छोडिऊण भणइ - 'जा मया सरिसं सीलवयंमि होहिइ सा एवं उग्घाडिहिइ' । तं चऽज्ज वि ढक्कियं चेव अच्छइ । पच्छा नायरजणेणं साहुक्कारो कओ - 'अहो ! महासई जइणधम्मे'त्ति ॥छ।।