________________
[२४६]
संखो वि पोसहसामाइयत्थो चेव भगवंतमभिवंदित्ता पुच्छइ – 'भयवं ! कोहेणं किं कुणइ जीवो?' सामी भणइ - 'संखसावया ! सुहं भंसेइ असुहं सवेइ(संचेइ?), एवं माणेणाऽवि, मायाए वि, लोभेण वि' । सोउं चेमं संविग्गा संखाइया सामि वंदित्ता गया सदाणं ।
____एत्यंतरंमि य सामि वंदित्ता गोयमो भणइ – 'भयवं ! संखसावओ तुम्हंतिए पव्वइही न वा ?' सामी भणइ – 'गोयमा ! न पव्वइही । किंतु सावओ चेव कालं गओ सोहम्मे कप्पे अरुणाभे विमाणे चउप्पलियाऊ देवो होही' । तओ वि चुओ महाविदेहे सुकुलुप्पण्णो सिज्झिही' । जहा आणंदाईय त्ति ॥छा। संखाइय त्ति गयं ॥छ। आणंदाइकहा भण्णइ -
वाणियग्गामे नयरे जियसत्तूराया । तत्थ य आणंदो नाम भट्टसालिओ, ताव(तस्स?) सिवानंदा नाम भज्जा । चत्तारि य दम्माण कोडीओ निहाणं गयाओ । चत्तारि कलंतरदिण्णाओ । चत्तारि य ववहारपडियाओ। दसदसगोसहस्साणि य चत्तारि गोउलाणि । वहति य पइवरिसं पंचहलसयाणि । तहा वाणिज्ज-जाणाइकज्जत्थं पंचसगडसयाणि । पाणियाइवहणत्थं चत्तारि वहणाणि त्ति । तस्स य वाणियगामस्स ईसाणदिसावट्ठियं दुइपलासं नाम उज्जाणं । तंमि य कयाइ विहरमाणो समोसरिओ महावीरो । नाऊण य जणाओ भगवओ साइसयसमिद्धिं महाविभूईए निग्गओ वंदणत्थमाणंदो । भगवया वि वंदिऊणोवविट्ठस्स [तस्स कहिओ] साहु-सावयधम्मो । सो वि तं सोच्चा संविग्गो भणइ – 'भगवं ! एवमेयं । किंतु जहा तुम्हंतिए धम्मं सोऊण बहवे पव्वइया तहाऽहं न सक्को पव्वइउं । सावयधम्मं पुण पडिवज्जिस्सामि' । तओ भगवया - ‘एवं कुणसु'त्ति भणिए जहासत्तीए गहिया[इं] सावयवया[इं] । तओ गओ नियमंदिरमाणंदो सोउंमंद(सिवानंद) भणइ - "पिए ! जहाऽहं सावओ जाओ तहा तुमं पि भगवओ मूलं गंतुं सावयधम्म पडिवज्जसु' । सा वि पइव्वयत्तणओ तव्वयणाणंतरमेव सपरियणा गंतुं भगवंतिए जहुत्तसाविया य होऊणाऽऽगया गेहं ।
एत्थंतरंमि य गोयमो सामिमभिवंदिऊण पुच्छइ – 'भगवं ! तुब्भं अंतिए आणंदो सावओ पव्वज्ज काही न वा ?' भगवया भणियं – 'गोयमा ! सावओ चेवाऽऽणंदो अणसणं काऊण देवलोगं गमिस्सई' । विहरिओ य भगवं देसंतरं ।
___पालिओ य तद्दिणाओ चेव सायरमाणंद-सिवाणंदाईहिं दाण-सील-तव-भावणामओ चउद्दसवरिसाणि जाव निक्कलंको सावयधम्मो । पण्णरसमंमि य वच्छरे रयणीए दुप्पहरुद्देसे सुमरियधम्ममग्गेणं चिंतियमाणदेणं - 'नाऽहं गिहारंभासत्तो भगवंतुवइटुं धम्मं धम्ममग्गमणुपालेउं समत्थो । ता पभायंमि सयणजणसमक्खं भोयणं काऊण जेट्टपुत्तं गिहनायगं ठवेमि । तओ एयस्सेव वाणियगामस्सेसाणदिसाए पच्चासण्णं कोल्लागसण्णिवेसं । तत्थ वच्चामि । जओ तत्थ मे मित्त-सयणाईहिं परमसावएहिं पोसहसाला काराविया चिट्ठइ । तीए य संठिओऽहं परिचत्तारंभो सामिसुस्सूसापरो निरवज्जाहारकयपाणवत्ती सावयधम्मसारमाराहेमि' ।
. तओ पभाए जहाचिंतियं चेव काऊण गओ कोल्लागसन्निवेसं । तत्थ वि तहेव सुट्ठ तवोनिरयस्स समुप्पण्णमोहिण्णाणं । तेण य पेच्छइ सव्वमिमं भरहखेत्तं । तहा भरहखेत्तसंबद्धं लवणसमुदं च जोयणसयभंतरओ पेच्छइ । उड्टुं तु सोहम्मदेवलोगं जाव पासइ । हेट्ठा पुण पढमनरयपुढवीए पढमपत्थडं जाव पेच्छइ । विविहतवोविसेसेहिं य् छ-संवच्छराणि जाव सोसियसरीरो पयं पि गंतुमसमत्थो कुणंतो धम्मजागरियमाणंदो चिंतेइ - 'झोडिए(या?) मए पिंडोवउत्ता(?) जावऽज्ज वि सामी भरहखित्ते विहरइ