________________
[२४५]
पुट्ठा बेंति - 'नडीओ, पेच्छंता संठिया'; गुरू भणइ । 'तुब्भे कि न निसिद्धा ?', ते बेंति - 'नडेसुं; न नडीसुं' ॥ तो भोलय त्ति नडजाइ वारणे [न] उवरया जह तहेव । [इ]त्थिपमुहेसु नेया, एवं चरमजिणसीसा वि ॥ नवरं वक्का य जडा, ते सढ त्ति; अह सेसजिणाणं वि । सव्वत्थ वि रुजुपण्णा, एमेव णिज्जंति जुयकप्पा(?) ॥ तित्थंतरे उप्पन्ना, तक्कप्पेणं चरंति जं सव्वे । तं गोयमाइसमए, केसिप्पमुहा वि मिलिय त्ति ॥छ।। छत्तीससहस्साणि य, समणीणं सिस्सणी सामिस्स । जे?ऽज्जचंदणाऽऽसि, सिद्धऽज्जचंदणा त्ति गयं ॥छ।। तह सावयाण लक्खं, समहियमणेण सट्ठिसहस्सेहिं ।
सामिस्स ते य भणिया, के वि परा न उण संखाई ॥ संखाइकहा भण्णइ -
इहेव जंबुद्दीवे भारहे वासे सावत्थीनयरीए वद्धमाणसामिस्स सावया संखाइया सुसमिद्धा बहवो परिवसंति । समोसरिओ तत्थेव कोट्ठगुज्जाणे पुण्णिमाए महावीरो । तं च वंदित्ता सोच्चा य धम्म पडिनियत्ता संखाइया भणंति - 'भो ! कायव्वा अज्ज पक्खिगी धम्मजागरिया । परं साहम्मियभोज्जं किच्चा तं जागरामो' । सोउं चेमं तम्मज्झे पोक्खली नाम सावगो, सो भणइ - 'साहम्मियभोज्जस्साऽणुग्गहं काऊण अज्ज मे निरोवं देह' । ते वि तस्साऽणुण्णं दाऊणं गया नियगिहेसु । संखो वि संपत्तो जा नियघरं तावुत्थहि[य]ओ विसेसओ नियभज्जमुप्पलाभिहाणं भणइ - 'उप्पले ! अज्ज पक्खिगिं धम्मजागरियं संपयं चेवाऽहं गंतुं पोसहसालाए जागरिस्सं । ता न तए ममाऽवसेरी कायव्वा' । तओ गओ पोसहसालाए । पडिवज्जिऊण य चउव्विहं पि पोसहं, तं जहा – आहारपोसहं १, सरीरसक्कारपोसहं २, बंभचेरपोसहं ३, अव्वावारपोसहं ४, तओ सामाइयं चाउज्जाय(मं?) पत्तो चिट्ठइ ।
____ पुक्खली वि गओ नियघरं । कराविया भोयणसामग्गी । समागया सव्वे वि संखवज्जा सावया। तओ वढें जोएंताणं वि जाव नाऽऽगओ संखो ताव 'वेलाइक्कमो होइ' त्ति संपहारिऊण पोक्खली हक्कारणत्थं गओ तस्स घरं । दिट्ठो य उप्पलाए अब्भुट्ठिओ ससंभमं । पक्खालिया पाया । दरिसिओ देवालओ । वंदिया तेण देवा । तओ दिण्णमासणमुप्पलाए वंदिय विणएणं [पुच्छियं] - 'भणसु, किमागमणप्पओयणं ?' तेण भणियं - 'कत्थ संखसावओ ?' सा भणइ – 'पोसहसालाए' । तओ गओ तत्थ पोक्खली । पविट्ठो निसीहिअं काउं । पडिक्कंतो इरियावहियं । दाऊणं संखस्स वंदणमुवविट्ठो भणइ - 'वंदामो संखसावया ! तुम्हाऽऽगणेणं चेव साहम्मियभोज्जं विलंबेइ' । संखेण भणियं – 'पोक्खलिसावया ! [पक्खिगि] त्ति अज्ज मए अहोरत्तं जाव पडिवण्णं पोसहसामाइयं । ता तुब्भे संजोगेण कुणंतु साहम्मियभोज्जं । तओ सोउमेवं संखवयणं रुट्ठो पोक्खलिसावओ पोसहसालाओ गओ नियघरं । कहिया सेससावयाणं वत्ता । तेहिं वि सोऊण रुडेहिं चेव कयं साहम्मियभोज्जं । गहिओ निच्छओ - 'पुरओ महावीरस्स पभाए संखसावयमेरिसं ववसेंतमुवालंभिस्सामो' ।