________________
[२३६]
होउं च वयत्थोऽहं, हत्थि पाडेमि एक्कबाणेणं । ता मे भणिय(भणइ?) पिया - 'सुण, कुलधम्मो [हु] इमो अम्हं ॥ कामेंती गब्भवई, पसवंती, पसविया सपिल्लणया । तिरियजाई सरोमा, न तोडियव्वा जुयलिया य ॥ एसो य कुलायारो, न तोडियव्वो पुव्वपुरिसवाओ । जं होज्ज कुलाववाओ, जो कुलधम्मं विणासेज्जा ॥ ता विरहकायराबलपसूइतिरिए हि सुट्ट रक्खंतो । पुत्त ! करेज्जसु लोयठिइं, साहेज्जसु य ससुयाणं' ॥ पडिवज्जिडं च एयं, पारद्धिकएण रोद्दपरिणामो । वियरामि अहं सपयं, सावयकुलसंकुलं रणं ॥ अहऽन्नया कयाई, गिम्हेऽहं गहियकंडकोदंडो । अंसावसत्ततुंबो, निबद्धवणकुसुममहकेसो ॥ पाएसु तुडुक्कावियपाणहिओ [तह य] अग्गिकरणीए । धणुपट्टे बद्धकट्ठो, वाहारण्णो(ण्णे) गओ तहि वि ॥ वणहत्थि मग्गंतो, दंतमुसलकारणा य परितंतो । आर्हिडिऊण तण्हा-भि[ह]ओ गंगानईएँ गओ ॥ तत्थ य पव्वयमेत्तं, पव्वय-वणंतरवियारि[णं एगं] । पस्सं हाओत्तिण्णं, रुदं एक्कल्लयं हत्थि ॥ सो पविणट्ठविसाणो, गिरिवरहत्थि त्ति तह वि 'वाहकुलं । कुप्पिस्सइ'त्ति चिंतिय, तंमि विमुक्को मए कंडो ॥ तेण य सम[म]क्कंता(तो?), एगो विद्धो कहंचि चक्काओ । पडिओ य वेयणाउर-विमुक्कपक्खो उ सलिलतले ॥ पडिअं च णाउमुवगया, चक्काई कलुणकूवणी तं च । दटुं चिंते विगणो, – 'हा ! जुयलमिमं मए वहियं' ॥ तंमि य हथिमि गए, मए तत्थ पुलिणंमि काऊणं । अग्गिकिच्चेण तुरियं, अग्गीए झामिओ सउणो ॥ तंमि य अग्गिमि पुणो, चक्काई सहयराणुरागेण । भमिऊण सण्णिवइया, तत्थ य दड्डा मुहुत्तेणं ॥ दटुं च तं तह मयं, दुक्खं पीवरतरं महं जायं । 'भद्दयसउणमिहुणयं, विणासियमिणं मुहेव मए । ता सकुलधम्मवयलोवयस्स किं मज्झ जीविएणं'ति ? । एवं कयतावा इय, मरणे जाया महं बुद्धी ॥ तो बहुयरे मेलित्तु, दारु[खंड]ए चक्कवायचीयाए । अहमवि अग्गि [पडिओ, तत्थ य दड्डो मुहुत्तेणं] ॥