________________
[२२६]
तत्थ वि दीवसिक्कण - किरियावाजेण जाव चिट्ठामि । तावाऽऽगओ वयंसो, तस्सेक्को तत्थ मं भणइ ॥ 'केण कयं चित्तमिणं ?', भणियं च मए 'तरंगवइयाए । सेट्ठिकण्णाए लिहियं, समणुभूयं 'ति सोउं गओ ॥ अणुमग्गओ गयाsहं, तस्स य तो तत्थ एक्कपासंमि । अच्छामि जाव ता तेण, साहियं [सव्वं] समित्तस्स ॥ तो भइ – 'सोहणमिणं, होही; जेणऽत्थगव्विओ सेट्ठी । सो पडिसेहइ वरए, सव्वे णं ते कुमारीए' ॥ मित्तेहिं तओ भणियं, 'जं नाऽइमूलट्ठिओ सम्मं । ता [णं] अत्थि उवाओ, ता संपत्ती होहि कमेणं' ॥
सो सगिहं निज्जइ, मित्तेहिमहं पिट्ठओ जामि । 'को'त्ति सुद्धित्थमेसो, सवयंसो गिहमईसी य ॥ नाउं च तग्गिहमहं, तप्पिउनामं च पुच्छिउं सम्मं । निप्पण्णसासणाहं, तत्तो तुरियं पडिनियत्ता ॥
बेमि
सुहसुहया णो णे?) पहुत्ता, इहं'ति सोउं च तमहं घरिणि ! । 'पिउनामसहियं, तन्नामं मे कहेहि [ सहि ! ] ' ॥ सारसियाए भणियं, 'सो धणदेवस्स सत्थवाहस्स । पुत्तो कलागुणनिही, नामेणं पउमदेवो'त्ति ॥
सोउं चेमं तुट्ठा, वि ‘भोवा (गा?) मे एत्ति (त्त ? ) ओ 'त्ति वोत्तुं च । उवरू (गू) ढा सारसिया, तीए भणियं – 'किमच्छेणं (रं?)' ॥
तत्तो ण्हाया देवे, वंदिउमुववासपारणं कासी ।
ताओ वि सहम्माए, विहराविय साहवो विहिणा ॥
-
—
-
ताहे य चेडिया मे, पासाओ अवसरितु सारसिया । उन्हं विणिस्ससंती, पुणो खणेणाऽऽगया तत्थ ॥ भइ विसन्ना 'सामिणि !, सत्थाहो मित्त- बंधवसमग्गो । तुम्हं कए समुवगओ, सेट्ठि अत्थाणमज्झगयं ॥ भाणीय सत्थवाहो, धणदेवो – 'पउमदेवयस्सऽम्हं । दिज्जउ तरंगवइआ, भणह य जं दिज्जए सुक्कं ॥ तो फिर दुट्ठो सेट्ठी, इमाणि उवयारसुन्नविरसाणि । तस्स पउणावउत्थण-कराणि वयणाणि भाणीय ॥ 'कम्मं जस्स पवासो, तह वासो जस्स नियगिहे नत्थि । कह तस्स सव्वदेसातिहिस्स धूयं नियं दाहं ? ॥ तह जो सावयधम्मे, सहायओ होज्ज लद्धसम्मत्तो । सावयकयकम्मे (म्मो य? ), तस्स दरिद्दस्स वि हु दाहं ॥
