________________
[२१३]
भणइ – 'चेडग ! किं करेमि ?' तेण भणिअं - 'जाव हं पुक्खरिणीओ एयाओ पहाइऊणुढेमि ताव कालं पडिवालेहि' । सो मण्णए । तओ अणसणं काऊण सव्वलोहमइं पडिमं च गले बंधिऊण चेडगो वावीए ओइण्णो, धरणिंदेण सभवणं नीओ कालं काऊण देवलोगं गओ ॥छ। चेडओ त्ति गयं ॥छ।
सव्वो य वेसालिजणो महेसरेण नीलवंतंमि साहरिओ त्ति ॥छ। महेसरकहा भण्णइ -
चेडगस्स धूया सुजेट्ठा वेरग्गेण पव्वइया । सा य उवस्सयस्स अंतो आयावेइ । इओ य पेढालगो नाम परिव्वायगो । सो विज्जासिद्धो विज्जाओ दाउकामो कंचि जोग्गं पुरिसं मग्गेइ । सो य चिंतइ - 'जइ बंभयारिणीए पुत्तो होज्ज ता तंमि मम सुदिन्ना विज्जा हुज्जा' । दिट्ठा य तेण सुजेट्ठा । तओ तीए सो धूमरीवामोहं काऊण विज्जासामत्थओ भमररूवेण बीजं पक्खिवइ । तेण य तीसे रिउसमओ त्ति जाओ गब्भो । तओ साऽणणुभूयसंभोगा वि सुमिणयंमि व संभोगसंकं करेमाणा [पवत्तिणीए कहे]इ । पवत्तिणीए वि पुच्छिओ महावीरो । तेण भणियं - 'न संकाकरो किं तु सच्चओ चेव संभोगो जाओ । परमेईए न को वि भावदोसो' । तओ वड्डिओ गब्भो । जाओ समए पुत्तो । माउसंकाकरत्तेण य कयं तस्स संकरो त्ति नाम १ । महावीरेण य साहिओ सच्चओ तेण पसिद्धो सच्चई नाम । वद्धारिओ सावयघरेसु । साहुणीण मज्झट्ठियस्स य तस्स मेहावित्तणओ कन्नाहेडएण चेवाऽऽगयाणि एक्कारस अंगाणि । तओ अट्ठवरिसो साहुणीहिं नीओ भगवंतसमीवं । भगवया वि दिक्खिओ सच्चई । तत्थ य परावत्तेंताण साहूणं कन्नाहेडएण अवहारियाणि तेण दस पुव्वाणि ।
समागओ य कालसंदीवो नाम विज्जाहरो सामि वंदित्ता पुच्छइ - 'कुओ मे भयं ?' सामिणा भणियं - 'एयाओ सच्चईओ' । ताहे सो तस्स मूलं गओ अवण्णाए भणइ – 'अरे ! तुमं मं मारेहिसि' । तओ पाएसु तं बला पाडेइ । सच्चई वि असमत्थो त्ति साणुसओ वि सहइ । जोव्वणत्थो य चत्तपव्वज्जो संगहिओ सो पेढालेण सिक्खविओ नियविज्जाओ । सव्वपहाणं च देइ तस्स विज्जं रोहिणि। सा य सच्चइजीवेणं पुव्वजम्मेसु साहिया आसि । तेसिं पि पंचसु भवेसु मारिओ । छटे पुण सिद्धा वि पुच्छिया - 'केत्तियं मम आउयं ?' रोहिणीए भणियं - 'छम्मासा' । तओ 'थोवाउयत्तणेणं को तुमाओ ममोवभोगो ? ता आगम्मि(आगामि)जम्मंमि सिज्झेज्जासि'त्ति वोत्तुं न पडिच्छिया ।।
___ तं चेह भवे सच्चई रोहिणि विहिणा साहेउकामो कट्ठसंभारभरियं खाइयं अणाहमडयस्स चीयं काऊण पज्जालेइ । तीए य उवरिं अल्लचम्मं ताडित्ता वामपायंगुट्ठएण ताव चंकमइ जाव कट्ठाणि जलंति । एत्यंतरे कालसंदीवो आगओ पुणो पुणो कट्ठाणि पक्खिवइ । सत्तरत्ते य गए देवया कालसंदीवं भणइ - 'मा विग्धं करेहि । अहं एयस्स सिज्झिउकामा' । सिद्धा य सच्चई भणइ – 'एगमंगमप्पणो समप्पेहि, जेण पविसामि सरीरं । तो तेणं निडालेणं पडिच्छिया । सा वि पविट्ठा । तत्थ य खड्डोलिया जाया । सो य विसोहिय त्ति देवयाए तुट्ठाए कयं तइयं लोयणं तेणेसो पसिद्धो तिलोयणो नाम ३ । तेण य पढमं चेव पेढालो मारिओ । कीस ? 'अणेण मे माया बंभयारिणी धरिसिय'त्ति वासणाए । पच्छा य कालसंदीवं सो आभोएइ । दटुं च पलायंतस्स पिट्ठओ से धाविओ । तओ हेट्ठोवरि नासंतो वि कालसंदीवो जाहे न छुट्टइ ताहे तव्वामोहत्थं विज्जासामत्थेण पुरत्तयं विउव्वित्ता सयं सामिसयासं गओ । सच्चई उण ताणि तिण्णि वि पुराणि पलीवंतो विज्जाहिं भणिओ –'तिपुर[खयं]कर ! ४ किमम्हे निक्कारणं पलीवि(वेसि