________________
[२०३]
सो वि ताओ पत्थेइ । तओ ताहिं भणिओ - 'न एएण सरीरेण अम्हं तए सह संभोगो । ता किंचि जलणपवेसाइयं काउं सनियाणो पंचसेलाहिवई होसु' । सो भणइ – 'कहं पुणो वि तत्थ वच्चामि ?' । तओ सो ताहिं चंपाए करयलपुडेण नीओ उज्जाणे छड्डिओ ।
___ पुट्ठो य सो तत्थ लोयस्स सव्वं साहेइ । तओ नाइलेण 'मित्त ! मा तीए हीणदेवजाईए कए किलिस्ससु'त्ति वारिओ वि कामनंदी जलणस्संतो पविसित्ता मओ पंचसेलाहिवई दसवरिससहस्साऊ देविंदसंतिओ पडहवायगो जक्खो [संजाओ] | नाइलो वि दटुं तं कामनंदिविलसियं 'पेच्छ भोगत्थी कहमेसो किलिस्सइ? अम्हे पुण जाणंता कीस गिहवासे गच्छामो ? त्ति भावेतो संविग्गो पव्वइओ सूरायरियसमीवे। जाओ दुवालसंगधारी । पालियसंजमो य विहिणा कालं काऊणुप्पन्नो सहस्सारे कप्पे पउमवडिंसए विमाणे अच्चुयदेवपए सत्तरससागरोवमाऊ अच्चुओ नाम देवो ।
अओ [ज]या य [नंदी]सरवरजत्ताए चलिया देविंदा, तप्पुरओ पत्तरिय(य तूरिय?)देवमज्झे वायाविज्जइ पाडहियजक्खो पडहं । तं च सो लज्जंतो घेत्तुं नेच्छइ । तओ बलक्कारेण विलाय(विलाइओ?) तस्स वज्जदेवेण गीवाए पडहओ । तहा वि तं न वाएइ त्ति बीहविओ वज्जेण । ताहे वाएंतो नंदीसरं गओ । नाइलदेवो वि तत्थाऽऽगओ तं पेच्छइ । जक्खो वि तस्स तेयं असहमाणो पलायइ । तओ नाइलदेवो तेयं उवसंहरित्ता भणइ – 'भो ! मम जाणसि ?' सो भणइ - 'को सक्काईए देवे न याणइ ?' ताहे देवो नाइलरूवं दंसिऊण थाणयं(अप्पाणयं) जाणावेइ । जक्खो वि तं दटुं संवेगमावण्णो भणइ - 'संदिस्सह, इयाणिं किं करेमि ?' नाइलदेवो भणइ - 'देवाहिदेवस्स सव्वण्णुणो पडिमं करेहि । तओ ते सम्मत्तबिअं होही' । ताहे [काम]नंदिदेवो महाहिमवंताओ गोसीसचंदणरुक्खं छेत्तूण तत्थ पडिमं निव्वत्तिऊण कट्ठसंपुडे छुहइ । तओ य पवहणमेगं दट्ठण समुद्दस्स मज्झे उप्पाए छम्मासे भमंतमुवसामिऊण य तमुप्पायं समप्पित्ता कट्ठसंपुडं भणिया कामनंदिदेवेण [पवहणा] इत्ता जहा – 'देवाहिदेवस्सेमंमि पडिमा कायव्व'त्ति ॥छ। कामनंदिदेवो त्ति गयं ॥छ।।
कामनंदिदेवसमप्पियं च तं कट्ठसंपुडं घेत्तुं पवहणइत्ता कुसलेणाऽऽगया वीयभए नगरे । समप्पेंति य सरूवं साहित्ता तं कट्ठसंपुडमुद्दायणस्स रण्णो । सो वि [तावस] भत्तो त्ति करावेइ तत्थिदाइपडिमा । न य तंमि इंदाईणं पडिमाए कीरमाणीए परसू कह वि वहइ । तओ पभावई तं दटुं भणइ – 'किं मूढा तुब्भे न जाणह जहा सव्वण्णू देवाहिदेवो ? ता तस्स पडिमा कीरउ' । तओ तहेव कए पयडीहूया सव्वण्णुपडिमा । सा य जोइज्जंती जस्स जंमि रिसहाइजिणेसरविसेसे उ भत्ती तस्स तारिसी देवयाणुभावओ पडिहाइ । तं च ठविऊणंतेउरासन्नकरावियसुरम्मदेवहरए पभावई विहिणा तिकालमच्चेइ । उद्दायणो वि पडिमापभावओ पभावईसिणेहाणुबंधेण य भद्दयभावो जाओ । सो य कयाइ वीणं वायंतो पभावईदेवीए पडिमापुरओ नच्चंतीए सीसं न पेच्छइ । तओ अद्धिईए पडियं रायहत्थाओ वीणावायणयं । निभग्गो तालो। तओ कुविया देवी भणइ – 'किमेयं ?' राया भणइ – 'न किंचि कहणजोग्गं' । पुणरुत्तं च निब्बंधलग्गाए साहिओ से सब्भावो । तं च सोउं देवी भणइ – 'नत्थि ममुप्पायभयं । जओ -
पूएंति जे जिणिंदे, वयाई पालेंति सुद्धसम्मत्ता । जइजणविइण्णदाणा, न हु ते मरणाओ बीहंति' ॥