Page Text
________________
[२०२]
पंचमो उण भणिओ - 'मम सरीरं रक्खमाणो चिट्ठसु' । एवं च कामनंदिणा निम्माओ सरत्तियदिणेणं धाउव्वाओ । जायाई च कंचणमयसिलावट्राई । तओ भणिया तेण पंच वि पुरिसा जहा - 'तुम्हं पलसयाओ समहियं पि पयच्छिस्सं परं नियसन्निवेसाओ सगडाणि एक्केक्को पंच पंच आणेउ जेण चंपं गओ तुम्हं समीहियं पूरेमि' । तओ गया ते पंच वि पुरिसा सन्निवेसं । कामनंदिणा वि जाव ते आगच्छंति ताव बहुकट्ठाणि दहिऊण कओ महंतो कोइल्लयरासी । घल्लिडं च पहुत्तसगडेसु हेट्ठा कणयं तस्संगोवणत्थमुवरि चडाविया कोइल्लया । तओ वाहेति राईए सगडाणि चिटुंति य दिणे अडवीए । जो य ते पेच्छइ तस्सुत्तरं देइ कामनंदी जहा – 'सोन्नारा अम्हे कोइल्लयनिमित्तमडवीए पविट्ठा पाडिया य ते जहिच्छाए एत्थ दारुएहि' । एवं च गच्छंतो कामनंदी संपत्तो चंपापुरीए बाहिं संझावेलाए । पइसारावियं चाऽणेण एक्केक्कं सगडं गिहे । सगडइत्ता वि भुंजाविउं पडिवत्तीए सुयाविया रयणीए । भणियं च – 'पहाय(पहूय?)पहपरिस्संता तुब्भे, ता वीसमह इहेव कइ वि दिणाणि'त्ति धरिया सत्त दिणाणि । तदंते य पहाविउं वत्थजुयलाणि दाउं च इक्केक्कस्स दोण्णि सुवण्णपलसयाणि विसज्जिया सगडइत्ता गया सट्टाणं ।
कामनंदिणा वि 'जाव दिज्जं दिज्जइ ता चेव विसयसुहं पयच्छंति वेसाओ । ता वरं काइ कया सभज्ज'त्ति चिंतिऊणुक्किट्ठसरीरा विवाहिया विलासवई नामित्थी । पुणो वि पेच्छइ जं जं सुरूवं नारिं तं दाउं पंच सुवन्नसयाइं परिणेइ । एवं च पंचभज्जासयाणि संपिंडिऊणीसालुयत्तणओ कामनंदिणा धरियाणि कराविए एगखंभपासाए । गमेइ य ताहि सह कालं । तो वि सो अतित्तविसओ चेव [सव्व]कालं ।
इओ य पंचसेलगदीववत्थव्वाओ वाणमंतरीओ हास-[पहास]नामिगाओ सक्काएसेण नंदीसरवरदीवजत्ताए पत्थियाओ । तासिं च पई विज्जुमाली नाम पंचसेलाहिवई । सो चुओ । ताओ चितंति - 'कंचि वुग्गाहेमो जो अम्हं भत्ता हवेज्ज' । ताहिं य वच्चंतीहिं चंपाए [दिट्ठो] कुमारनंदी पंचमहेलासयपरिवारिओ उभं(?) ललंतो । चिंतियं च – 'एसो अ(इ)त्थीलोलो । ता एवं वुग्गाहेमो' । तओ ताहि उज्जाणगयस्स अप्पा दंसिओ । ताहे सो भणइ - 'काओ तुब्भे ?' ताओ भणंति - 'देवयाओ' । सो मुच्छिओ ताओ पत्थेइ । ताओ भणंति - 'जइ अम्हार्हि कज्जं ता पंचसेलगदीवं एज्जाहि' । एवं च वुत्तुमुप्पइत्ता गयाओ ।
सो य तग्गयचित्तो सुवण्णं राउले दाऊण पडहगं दावेइ, जहा - 'जो कुमारनंदि पंचसेलगं नेइ तस्स धणकोडि देई' । तत्थ य बहुदिह्रणेक्केण थेरेण छित्तो पडहओ । गहिया धणकोडी । दिन्ना पुत्ताणं । तओ पउणीकरावियं [पवहणं । भरावियं] संबलस्स | कुमारनंदी वि तेण सह णावारूढो ताव गओ जाव समुद्दस्स दूरं । तओ थेरेण भण्णइ – 'किं किंचि पेच्छसि ?' सो भणइ – 'किं पि कालयं दीसई' । थेरो भणइ – 'एस वडो समुद्दकूले पव्वयपाए चिट्ठइ । एयस्स हेटेणं एवं पवहणं जाही । ता एयंमि तुमममूढो वडे विलग्गेज्जसु । जओ एयंमि पंचसेलगाओ चुणिऊणाऽऽगया रयणीए दुमुहा तिप्पाया य भारुडा नाम पक्खिणो परिवसंति । तेसिं च सुत्ताणं पडेण अप्पाणं बंधित्ता जं(जो?) मज्झिमपाएसु लग्गो होहिसि सो तेहिं सह पहाए पंचसेलयं तुमं पि नेही । अह वडडालीए न लग्गिहिसि तो एयंमि पवहणे समुद्दावत्तपडिए तुमंपि विणस्सिहिसि' ।
एवं च सो विलग्गो नीओ पक्खीहिं । तओ ताहिं वाणमंतरीहिं दिट्ठो । रिद्धी य से दाइया ।
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |