________________
[२०१]
कामी कामासत्तो, कामपिओ इत्थिरूवगयचित्तो । इत्थीकहाणुरत्तो, इत्थीलोलो उ सो कुमरो ॥ इत्थीनामग्गहणं, जो निसुणइ ताव होइ परितुट्ठो । लोएण तस्स नामं, पइट्ठियं कामनंदि ति ॥
तस् य गिहे महंतो अत्थि पुव्वपरिसाराओ दव्वसंचओ । सो य तं भुंजंतो गमेइ कालं । अस्थि य तत्थ साइसयरूवाइगुणगणसमण्णिया काममंजरी नाम गणिया । सा य एगाए रयणीए सोलसदीणारेहिं भोगं पे(पय?)च्छइ । अईवाऽऽसत्तो य तीए कामनंदी न करेइ किंचि वित्तिट्ठाणं । बहुदिवसेहिं य खीणप्पाए दव्वसंचए सो आगओ सगिहं । चितियं च 'किमत्थि ? केत्तियं वा नट्टं ? 'ति जाव जोएइ ता दिट्ठ णं वित्तिमेत्तं चेव चिट्ठइ । एत्थंतरंमि य गिहागयं तं नाऊणाऽऽगओ सिक्खवणत्थं नाइलो । दिन्नासणोवविद्वेण य भणिओऽणेण कामनंदी खलकायकप्पाओ 'मित्त ! तुमं मए निवारिओ पुव्वमेवाऽऽसि जहा वेसाओ । तहा वि न गणियं तए तं वयणं मे । संतप्पंता य मित्त ! सिणेहेण वयं पुणो पुणो भणामो । ता चयसु सव्वहा सव्वाणत्थमूलाओ वेसाओ' । कामनंदी भणइ – 'नाऽहं किंचि तव्विसए वत्तव्वो' । तओ नाइलो भग्गमत्थसच्छाहो गओ सभवणं । कामनंदिणा वि थेवकालेणेव विणासिओ दव्वसंचओ । तं नत्थ जेण संबलं कीरइ । तओ कामनंदी 'दव्वागमं विणा सहरिसाओ वेसाओ । ता जाव न घत्तिज्जामि एयाहिं तावाऽहं वरं निग्गओ' त्ति चितिउं संझासमए नीसरिओ चंपापुरीओ ।
-
--
-
विय (ह)रंतो य भिक्खं गओ दूरदेसंतरं । तत्थ य एक्कंमि नयरे दिट्ठो तेण मज्झमवओ परिव्वायगो । भणिओ य णेण 'पुत्तय ! कुओ आगओऽसि ?' कामनंदिणा वि पवत्तिओ मुसावाओ जहा 'ऽहं वसंतउराओ आगओ बंभणदारओ अच्वंतं जम्मा दारिद्दसंताविओ तुम्ह पायाणं विणय-पूयाकरणत्थमागओ । संपयं जं मए कायव्वं तं आइसह जेणाऽणुचिट्ठामि । परिव्वायगेण भणियं - 'पुत्त ! अम्ह समीवे जहासुहं चिट्ठसु' । कामनंदी वि 'एए परिव्वायगा खुद्दविज्जासिद्धिणो हवंति । ता मा कयाइ ममेसो विज्जासाहणं किंचि पयच्छइ'त्ति उ(चितिउं) ठिओ परिव्वायगतिए, सो वि विणयावज्जिओ जं कामनंदी भणइ तं चैव कुइ ।
—
एवं च अइक्कंते केत्तिए वि काले कामनंदिणा पायपडिएण भणिओ परिव्वायगो 'वच्चामहं माया- वित्तपडिजागरणत्थं । ता जो मए तुम्हमविणओ कओ सो खमेयव्वो । अणुजाणिस्संति जइ मायावित्ता ता पुणो वि पूएहामो तुम्ह पाए' । परिव्वायगेण वि सब्भावागएण भणियं - 'भणसु जं ते कीरइ' । कामनंदी भणइ – 'दुम्मेल्ला तुम्हं पाया । तहा वि दालिद्दवसणनासणे किंचि ममोवएसं चिंतह जेण मायावित्ते पालेमि' । तओ परिव्वायगेण दिण्णो से सम्मं धाउव्वाओवएसो । कामनंदी वि तं घेत्तुं पणयपरिव्वायगो गंतुकामो पयट्टो चंपाभिमुहं ।
दिट्ठा य वच्चंतेणाऽणेण एगंमि सन्निवेसे दित्तसरीरा पंच जुवाणपुरिसा । भणिया य मुहर(महुर)गिराए – 'जइ मम सहायगा हवह ता अहं तुम्हें पंचदिवसाण मज्झे सुवन्नपलसयं पयच्छामि' । पडिवन्नं चतं तेहिं । तओ सव्वे वि गया गिरिवरंतरालं । तत्थ य कामनंदिणा निउत्ता अप्पणो चाउद्दिसिं गहियाउहा तेसिं चउरो पुरिसा भणिया य ते ' जो एत्थ कोइ आगच्छइ पे ( ? ) उसियाओ पिसाओ वा सो हंतव्वो' ।
-