________________
[२००]
ताओ गणियाओ विम्हियमाणसेण भणियं 'का तुब्भे ?' ताहिं भणियं - 'अम्हे देवयाओ महापओयणेणं तुम्हं समीवमागयाओ' । लोहखुरेण वि मयणुम्माहियमणेण भणियं 'आइसंतु भट्टारिगाओ जं मए कायव्वं' । ताहिं भणियं 'पंचसेलयं नाम दीवं । तत्थऽम्हे परिवसामो । अन्नया य अम्हं सामी कालविहाणेण अद्दंसणं गओ । तओ अम्हे सामिरहियाओ अण्णं सामिपुरिसं अण्णेसामो । दिट्ठो य भुवणं विहरतीहि तुमहिं । विन्नाओ य सामिजोग्गो त्ति तुम्हमल्लीणाओ । ता आरुहह विमाणं जेण देविड्डि अम्हेहिं समं विसयसुहं च माणेसि । न य कामयसावणं विणा देविड्डी पाविज्जइ आजम्माओ सुहमसुहं वा चेट्ठियं तं सव्वं पि संकित्तेसु संपयं' ।
ता जं किंचि
-
एत्थंतरंमि य लोहखुरेण सुमरिउं तं सूरिसाहियं सुरलक्खणगाहं चिंतियं च - 'नऽन्नहा जिणभासियं' ति निउणं निरूवियाओ वेसाओ, जाव मिलायंति तासिं मल्लदामाणि कुणंति निमेसुम्मेसे लोयणाणि, पसरइ सरीरे पस्सेओ, छिवंति भूमिं चलणा । तओ लोहखुरएणं 'नेयाओ नूणं देवयाओ । ता सव्वा भवियव्वमणेणाऽभयकुमारस्स केणाऽवि कयगे ( कवडे ? ) णं 'ति निच्छिऊण भणियं 'सुंदरीओ ! न मए आजम्माओ इहलोय-परलोयविरुद्धं किंचि कयाइ आयरियं । कओ दाणाइधम्मो चेवाऽऽजीवियं । न लग्गइ [मे मणो तुमासु] ता अण्णं कंचि सामिपुरिसं गवेसह तुब्भे' । वेसाहिं वि बहुविहालीयवयणविण्णासेण जाहे न सक्किओ सो छलिउं ताहे नयरं पविसित्तु साहियं जहावट्ठियमभयस्स ।
-
—
—-
—
लोहखुरओ वि उज्जाणाओ आगओ सभवणं भावेंतो य 'सव्वमेयं रायविलसियं । परं रक्खिओ अहं महावसणसंकडाओ जिणवयणगाहाए । ता जत्थेक्कस्स वि पयत्थस्सेत्तियं माहप्पं, सो चेव मए जिणधम्मो सेवियव्वो'त्ति निवण्णो सयणिज्जे । वोलीणा रयणी । पहाए य गओ साहुसमीवं पच्चक्खिअं च तदंतिए जावज्जीवं चोरत्तणाओ परजुवईमेहुणासेवणाओ य । गहिया ससम्मत्ता देसविरई ।
एत्यंतरे तत्थेवाऽऽगओ अभयकुमारो । वंदिउं च सो विहिणा, साहुणा कयपच्चक्खाणो उवविट्ठो धरणियले । लोहखुरेण य तस्सुट्ठिऊण कयं वंदणयं । अभयकुमारेण वि लोहखुरयमुहं पलोइऊण 'किमेयं? 'ति भणिओ (ए) साहिओ साहूहिं तस्संतिओ वइयरो । तं च सोऊणाऽभएण वंदणं दाउं भणिओ लोहखुरओ 'भद्द ! अप्पमाओ सीलव्वएसु कायव्वो' । लोहखुरओ वि ' एवं 'ति वोत्तुं पालियसावयधम्मो गओ देवलोयं ति ॥छ। लोहखुरय-नमोक्कारफलाणि गियं ॥छ ||
नमोक्कारफलविसेसासंसी य अभयकुमारो कयाइ रायगिहे गुणसिलगुज्जाणे समोसरियं महावीरं पुच्छइ 'भगवं ! मउडबद्धरायाणं मज्झे को चरिमो रायरिसी भविस्सइ ?' सामिणा भणियं – 'उदयणो राया' । पुव्वि (व्व) लिंगिया य उद्दायण - पभावइत्ति ||छ || उद्दायण- पभावईकहा भण्णइ
—
अस्थि सिंधुयडे सोवीरदेसे वीयभयं नाम नगरं । तत्थ मउडबद्धो उद्दायणो नाम राया । जुवराया य तस्सेव केसी नाम भाणिज्जो । जेट्ठपुत्तो य अभीई नाम कुमारो । तम्माया य चेडयधीया उद्दायणमहादेवी पभावई नाम जीए कओ पडिमावइयरे कहा ( कहिओ ? ) कुमारनंदिदेवो त्ति ॥ कुमारनंदिदेवकहा भण्णइ -
-
अत्थि चंपानगरीए जियसत्तू नाम राया । तहा य परमसावओ नाइल्लो (लो) [नाम] सेट्ठिपुत्तो । सो य छिक्किय-खासिय- जंभिय-उवविसणाईसु 'जिणदेव ! जिणदेव !'त्ति कितितो पसिद्धो जिणदेवो ति नाम । तम्मित्तो य ामुम्मत्तो कुमारनंदी नाम सुवण्णयारो । अवि य -