Page Text
________________
[१९८]
कालेण पुणो तत्थाऽऽगओ सूरी । तव्वंदणत्थं च निग्गओ नमोक्कारचंदो । सुयधम्मो य पुच्छइ पिउ-माया-उप्पलमालाणं गईओ । सूरी भणइ - तुह पिया माया य भवेणेऽणेणेव सिज्झिस्संति । उप्पलमाला उण देवलोयं गमिस्सइ' । सोउं चेमं संविग्गो नमोक्कारचंदो नियपुत्तं बलचंदं नामाऽहिसिंचित्तु रज्जे पव्वइओ । दटुं चेममइसयं पडिवण्णो मए जिणधम्मो । तेण वंसं वाएमि । ता तुमं पि सम्म नच्चसु'।
अमया भणइ – 'किमलीयं जंपसि ? भणउ वा सारणिया जइ किं चि सच्चं' । सा भणइ - 'भगिणि ! नमोक्कारफलेणुप्पलमाल व्व पुज्जणिज्जा पउमसिरि'त्ति ॥छ। उप्पलमाल त्ति गयं ॥छ। पउमसिरीकहा भण्णइ -
__ अवंतीजणवए उज्जेणीनयरीए अरिदमणो राया । तस्स धारिणी महादेवी । तहा तत्थेव धणो नाम वाणियओ । तस्स जुयंजुयगिहेसु दो भज्जाओ - पउमसिरी बुद्धसिरी य । तहा तस्स बुद्धिकुसलो कालुओ नाम सुणहो । तं च कयाइ धणो भणइ - 'देसंतरमहं जाइस्सं । ता तए रक्खियव्वाणीमाणि दोण्णि वि घराणि' । कालुओ 'काहामेवं'ति जाणावणत्थं धणपुरओ पुच्छं कण्णे य चालेंतो ठिओ । तओ धणो गओ दिसाजत्ताए । कालुओ वि तिकालं दोण्णि वि गिहाणि पडियग्गेइ ।
___ सा य बुद्धसिरी दुस्सीला जाया । कालुओ य तग्गिहं विसेसेण रक्खेइ । तं च नाउं पउमसिरी भणइ – 'कीस तुमं मग्गिणिज्ज(निग्गमिज्ज?)माणो वि तग्गिहं यासि ? विरुद्धाए एयाए विणासिज्जिहिसि' । कालुओ न थक्कइ त्ति बुद्धसिरीए दटुं तस्सुण्हकंजिएण मुहं । सो खिक्खियंतो गओ पउमसिरिघरं । तीए वि तहा दटुं भणिओ – 'मए वारिओ तुमं न थक्को । संपयं पुण नियकुकम्माणि उइण्णाणि त्ति भावेंतो मा तीए उवरिं पओसं वहेज्जासु, करेसु य अणसणं पंचनमोक्कारमिमं झायंतो जेण सुगइं गच्छसि' । मण्णिए य तंमि निज्जामिओ पउमसिरीए [कालं] काउं गओ देवलोयं । तत्थ य 'किं मए कयं जेणेरिसी देविड्डी पत्त ?'त्ति पउत्तावही पेच्छइ विहिमरणं ।
धणो वि तया पडिनियत्तो समुद्दमज्झे पवहणेणाऽऽगच्छइ । तस्स य दरिसेइ सुणहरूवं कालुयदेवो । तं च दटुं 'कहिं एत्थ कालुओ ?'त्ति चिंतइ जाव धणो ताव दरिसियं देवरूवं । पुच्छिओ एसो - 'किमेयं ?' ति धणेण, साहइ से जहावत्तं । तओ भणियं धणेण – 'आसि किंचि जम्मंतरनिमित्तं तुम्हें न वा ?' । कालुयदेवो भणइ – 'साहेमि, सुण । अहं कालुयभवाओ पच्छिमे जम्मे गिरिनयरे मिच्छदिट्ठी मणुस्सो आसि । बुद्धसिरी पउमसिरी दुवे य मे भज्जाओ । तासिं च पढमा तब्भवे वि दुस्सीलाऽऽसि त्ति पिट्टिऊण मए नीसारिया गिहाओ । बीया उण साविय त्ति कयाइ धिज्जाइयाणमदाउं पढमं चिय साहूणं भत्तपाणं देइ । तओ अंबाडिया मए, अणसणं काउं मया तुहेसा जाया पउमसिरी भज्जा । पढमा उण मरित्ता जाया बुद्धसिरी । पुणो वि दुस्सील त्ति मच्छरिओऽहं मारिओ तीए । जम्मंतराणुरत्तो य नियामिओ पउमसिरीए देवो जाओ । अमोहं च देवदरिसणं, ता करिस्सं तीसे पच्चुवगारं ति वोत्तुं समप्पियं तेण पउमसिरीनिमित्तं धणस्स दिव्वमाभरणं । तओ गओ सट्ठाणं देवो ।
धणो वि पहुत्तो कमेण नियनयरं तेणाऽऽभरणेणाऽलंकारेइ पउमसिरिं । तं च दटुं विम्हिओ जणो धणं पुच्छइ – 'कुओ ते संपन्नमिमं दिव्वाभरणं ?' धणेण वि साहिया सव्वा वि कालुयदेवाइवत्तव्वया।
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |