________________
[१९७]
परियाणिओ य तीसे गणियाए दासीहिं । मंतियं परोप्परं - 'हला ! अम्हं सामिणीए तणओ एसो हारो जो तया हरिओ । तं गंतूण साहामो सामिणीए' । तहा य ताहिं कए गणियाए कहियं रण्णो। तेणाऽवि आणाविया सा गणिया । पुच्छिया य - 'कत्तो ते एस हारो ?' सा भणइ - 'दढसुप्पएणं दिन्नो' । तओ तं हारं घेत्तणाऽऽणाविओ दढसप्पओ । सेसाभरणसाहणत्थं च सो पिट्रिज्जतो भणइ - 'अण्णाणि विणा(क्की?)याणि मए' । तओ राइणा आणत्तो वज्झो ।
तं च नीणिज्जंतं दट्ठणुप्पलमाला चिंतेइ – 'एत्थ एवं पंचनमोक्कारं परिक्खेमि' । तओ विणासट्ठाणं गंतुं सा दड्ड(ढ)सुप्पयं भणइ - 'नमोक्कारं गेण्हसु' । सो भणइ – 'नमुक्कारेण मरंतस्स किं होज्जा ?' सा भणइ – 'सोहणा मई(गई?)' । तेण वि - 'जइ एवं ता गिण्हामि' त्ति वोत्तुं पडिच्छिओ तद्दिण्णो पंचनमुक्कारो । भणियं च तीए – 'नियाणं करेहि जहा - "नमोक्कारस्स फलेणाऽहं एयस्स रण्णो पुत्तो होज्जं" । तहा य काउं मओ दढसुप्पओ चंदमईदेवीगब्भे संभूओ पुत्तो । विण्णवंतीए [तीए] चेव रयणीए चंदभरियं थालमुप्पलमालाए [दिटुं] सुमिणमि महादेवीए । पीयं च तीए । तओ पहाए गंतूणमुप्पलमालाए कहियं रण्णे जहा – 'ते पुत्तो होही' । रन्ना भणियं – 'जइ होज्ज सच्चं तो सो तुज्झ चेव दिज्जिही' ।
तओ राया गओ दंडजत्ताए । देवी य तइयमासे जाए धम्मसवणडोहले उप्पलमालं भणइ – 'जो तुम्हमुज्जाणे चिट्ठइ उसभसेणायरिओ तदंतिए जामि, जइ धम्मं सुणेमि त्ति मे दोहलो' । उप्पलमाला भणइ - "विहरिया ते भयवंतो । चिड य सेटिहरे सव्वया नामऽज्जा । जड़ परं तत्थ वच्चामो' । तओ देवी उप्पलमाला य गया सुव्वयज्जाए समीवं । वंदिओ(या) य देवीए पुच्छिया धम्मं । साहिओ य सो तीए अहिंसालक्खणो । तओ पुच्छिया पव्वज्जागहणकारणं । सुव्वया भणइ - ____ 'इंदपुरे इंदसेणो राया । तस्स गुणवई महादेवी । तीसे दो पुत्ता - उसभसेणो सीहसेणो य। तहा अहं च सुव्वया नाम धीया । अन्नया य तत्थाऽऽगया मुणिसुव्वया[य]रिया । ठिया उज्जाणे । तेसिं वंदणत्थं महाविभूईए बहुजणेण समं निग्गओ राया । सुयधम्मो य संबुद्धो सीहसेणस्स रज्जं दाउं पव्वइओ मए उसभसेणेण य समं सूरिसमीवे । विहियपव्वज्जो य सुबहुं कालं सिद्धो राया । उसभसेणो वि आयरिओ जाओ । सा वि य सुव्वयज्जा अहं पच्चक्खा चेव' ।
सोउं चेमं वंदिय तं गयाओ सट्ठाणं देवी-उप्पलमालाओ । राया वि आगओ । देवी वि पसूया समए । सलक्खणो पुत्तो जाओ । सो य पुव्वपडिवन्नो दिन्नो उप्पलमालाए । तीए वि तस्सोचियसमए कयं नामं नमोक्कारचंदो त्ति । हुल्लाविज्जतो य दढसुप्पओ ति पुव्वभवनामेणुप्पलमालाए वडिओ नमोक्कारचंदो । जोव्वणत्थो जाओ । परिणाविओ य सीलरायधूयं सिरिकंतं नाम । तीए सह विसयसुहमणुहवंतो सो अहिसित्तो रण्णा जुवरज्जे । तं चाऽणुपालंतस्स एसा सव्वा वि रिद्धी नमोक्कारपहावेणं तस्स संपण्ण त्ति संजायपच्चया उप्पलमाला रायाणं भणइ - 'निविण्णाऽहं पव्वइस्सामि' । राया भणइ - 'किं ते निव्वेयकारणं ?' सा भणइ – 'नमोक्कारचंदो' । राया भणइ – 'कहं ?' तओ कहिओ तीए सव्वो वि जहावुत्तंतो । तं च सोउं राया वि निम्विन्नो सह महादेवीए ।।
एत्यंतरंमि य तत्थेवाऽऽगओ विहरंतो उसभसेणसूरी । तदंतिए य पव्वइओ राया । महादेवी उप्पलमाला य पव्वाविय सूरिणा दिन्नाओ सुव्वयज्जाए सिस्सिणीओ । विहरिया अण्णत्थ ।