Page Text
________________
[१९६]
रायरिसिणो पुत्तो राया चिंतेइ । सो य दिवसे दिवसे इमस्स वत्तं गवेसावेइ । तेण य अम्हे पट्ठविया इहाऽऽगया' त्ति । एत्थंतरंमि य पुण्णसमओ त्ति काउस्सग्गमूसारिउं सो य रायरिसी धम्मं साहिउमाढत्तो । तं च सोउं संजायवासणस्स मे दिण्णाणि पाणाइवायविरमणाईणि तेणाऽणुव्वयाणि त्ति न जीवं मारेमि' । रण्णा भणियं – ‘किमम्हमणुव्वएहिं ? जइ पुरोहियपुत्तमिमं न मारेसि तो तुमं मरिस्ससि' । पाणो [भणइ ] 'जइ मरिस्समहं तो वि जीवंतो पाणिघायं न करेमि । तओ रन्ना भणियं - 'पाणमेयं वावीए छुहह' । तहा य कए झाइओ तेण पंचनमोक्कारो । तप्पभावेण य न बुड्डो । वाविमज्झे परमं जायं । तत्थोवविट्ठो चिट्ठइ | च दट्टं सव्वेसि कोउयं जायं । तओ उत्ताराविओ रन्ना पुच्छिओ य - 'कहं तुमं न बुड्डो ?' तेण भणियं नमोक्कारप्पभावेणं' । तं चाऽइसयं दद्धुं केइ पवन्ना पव्वज्जं, केइ पुण मए समं सावगधम्मं । तेणाऽहं वंसं वाएमि । ता तुमं पि सम्मं नच्चसु' ।
—
अमया भइ
'सव्वमिममलीयं । अण्णहा किं न कहिं चेव माणेहिं [तं सच्चवियं होज्ज ? ' ] [ तह वि जाणामि सच्चमिणं जइ समत्थेइ ] किं पि छण्णिया' । सा भइ 'भगिणि ! मए दिट्ठ नमोक्कारफलं, जेण मसाणपालो व्व पत्ता समीहियमुप्पलमाल ति ||छ । मसाणपालो त्ति गयं ॥छ||
उप्पलमालाकहा भण्णइ
-
-
-
वच्छाजणवए कोसंबीनयरीए पसन्नचंदो राया । तस्स चंदमई महादेवी । तहा रायविदिन्नछत्तचामरा तत्थेवुप्पलमाला नाम गणिया । विहरइ य वच्छाजणवए ससीसपरिवारो उसहसेणो नामाऽऽयरिओ । तेण य वसहिगवेसणत्थं पेसिओ साहुसंघाडओ कोसंबीए । तेहि य गवेसंतेहि लद्धाओ वसहीओ, परं सज्झायाइसंजमाणुट्ठाणे ताओ न सुज्झति । तओ नाऽइदूरे उप्पलमालातणयं दिट्टं उज्जाणं । तं च अणुजाणाविअं साहूहिं उज्जाणपालाओ । तेणाऽवि गंतुं पुच्छिया उप्पलमाला । तदणुन्नाया य ठिया तत्थ साहवो । तओ कइवयदिवसेहिं आगया आयरिया । तेहिं य पेसिओ उप्पलमालाए धम्मलाभो । सो य सिट्ठो गंतूणुज्जाणपालएहिं । तदाइट्ठेण भणिया सूरिणो – 'भयवं ! पसायं काउं गेण्हह भत्तापाणं उप्पलमालाए'। आयरिया भणति 'न कप्पइ तुब्भंतणयं साहूणं भत्तपाणं ति साहेज्जह' । तंमि य कहिए उज्जाणपालेणुप्पलमाला ठिया तुहिक्का । वित्ते य वरिसायाले सूरीहिं उज्जाणपालस्स हत्थेण पेसिओ धम्मलाभो । भणावियं च 'गमिओ तुम्ह उज्जाणे वरिसायालो । विहरिस्सामो संपयं' । तं च सोउं सूरिसमीवमागया उप्पलमाला । वंदिउं च निसुयधम्मा सिक्खविया सूरीहिं नमोक्कारं । तं च घेत्तुं पणमिऊणाऽऽगया गिहं । विहरिया य अन्नत्थ आयरिया ।
सा उप्पलमाला वि सओ कालं नमोक्कारं झायंती अच्छइ चिंतइ य 'न मए तया सूरिणो [ पुच्छियमा ] सि - केरिसं नमोक्कारफलं ' । त (इ) ओ य तत्थ निवसइ दढसुप्पओ नाम खत्तहाणओ । सो य जाए गणियाए गाढमासत्तो ताए पडित्ता भण्णइ - 'जइ ममाऽऽभरणं न देसि तो तए मम न कज्जं' । तओ दढसुप्पण एगाए गणियाए गिहे खत्तं खणिऊणाऽऽणीया आभरणकरंडिया । न य केणइ तव्वेलाए वेइयं । पच्छा विचारे चिंधोवलंभाभावओ [न नाओ] उत्तमं चाऽऽभरणाण जीरविओ सो । दढसुप्पगेणाऽवि दिन्नो य करंडियाओ घित्तुं हारो गणियाए । भणियाए य सा ' मा हारमिमं पयासेज्जसु । जओ गणियातणओ मए खत्तं खणिऊण आणीओ । ता जइ कह वि नज्जिही ता मे नत्थि जीवियं' । गणियाए वि ‘एवं करिस्सं'ति वोत्तुं कयाइ जाए दासीमहे तं हारं परिहिऊण बहुगणिगाणं मज्झे अप्पाणं दाएंती हिंडइ।
-
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |