Page Text
________________
[१९४]
- 'ममेक्को चेव पुत्तो । जइ कहं वीमस्स वारगो आगच्छेज्जा ता मरियव्वमरगाहाए(मणाहाए) । नत्थि को वि जीवणोवाओ एएण विरहियाए' । तो सा अज्जुणएण भणिया – 'एयस्स वारगे अहं गच्छिस्सामि । मा बीहेहि' । सा भणइ – 'तुमं पि मम पुत्तो चेव' । तेण भणियं – 'केणइ उवाएणं [*रक्खिस्सामि ते पुत्तं' ।
तओ अण्णंमि दिणे थेरीपुत्तस्स वारगे समागए गओ अज्जुणगो, सागारं भत्तपच्चक्खाणं च काउं पविट्ठो उज्जाणे नमोक्कारं सरंतो । तं च समागच्छंतं दट्टण किलिकिलंतो जक्खो तं मारिउं धाविओ । परं नमोक्कारपहावेण न किंचि काउं तरइ । ताहे 'किमेयं ?'ति चिंतेंतो ओहिनाणं*] पउंजिउं पवत्तो । नायं च जहा 'विराहियसामन्नत्तणेणेत्थाऽहं वाणमंतरजक्खो उववन्नो । महंतं चाऽकिच्चं कयं जमन्नाणदोसेण विराहिया बहवो जीवा । ता अज्जप्पभिई सव्वसत्ताणमभयं देमि । तहोवगारी य ममेसो सावओ जिणधम्मपवत्तओ । ता पच्चवगारं करेमि' ।
___ तओ भणिओ जक्खेणाऽज्जुणओ - 'किं ते करेमि ?' । सो भणइ – 'रण्णो दिणे दिणे बीजउरगाणि तत्थेवाऽऽणेसु' । जक्खो भणइ – 'बालस्सोसीसगे पलोएज्जह । तओ अज्जुणगो जक्खसयासाओ अप्पबीओ त्ति आगओ रन्नो नयर[लोय]स्स य कोउयं जायं । पुच्छिएण य निवेइयं जहावत्तं । तओ रन्ना महाविभूईए वरहत्थिखंधगओ नगरस्साऽभयदाणुग्घोसणाए हिंडाविऊण पूइओ अज्जुणगो। पुणो थेरीगिहमागओ। दटुं चेमं नमोक्कारफलं पडिवन्नो मए जिणधम्मो । तेण गाएमि । ता तुमं पि सम्मं नच्चसु' ।
अमया भणइ – 'सच्चमिणं जइ समत्थेइ विसरी(चमरी) । सा भणइ – 'भगिणि ! मए वि दिटुं नमोक्कारफलं जेण अज्जुणगो व्व नित्थारिया सुंदरित्ति ॥छ। अज्जुणगो त्ति गयं ॥छ। सुंदरीकहा भण्णइ -
___ अवंतीजणवए उज्जेणीनयरीए जियसत्तू नाम राया । धारिणी से महादेवी । तहा तस्स राइणो विदिन्नछत्त-चामराओ दो गणियाओ - सुंदरी बउला य । परोप्परं मच्छरमुव्वहति । तीए य नयरीए जिणदासो नाम सेट्ठी । तस्स भद्दा भारिया । उसहसेणो नाम पुत्तो । णाय(सो य?) अईवरूवस्सी । परं सुसीलो त्ति माया-वित्तेहिं पच्चक्खाणं काराविओ जहा - 'तए गणियाघरं न पविसियव्वं' ।
अन्नया सो य रायकुलं पविसइ सुंदरी य गणिया नीसरइ । ताए य दिवो हिययमइगओ । दासी य पुच्छिया - 'को एसो ?' ताहे कहियं – 'उसहसेणो नाम जिणदाससेट्ठिणो पुत्तो' । तओ सुंदरीए चमरहारी पेसिया । सा दारपालेण छाणपाणिएण छंदित्तु धाडिया । पुणो वि माया विसज्जिया । सा वि धाडिया । [तओ] तम्मित्ता निउत्ता । तेहिं य घेत्तूणाऽऽसंधओ(?) पवेसिओ सो सुंदरीहरे सुहासणोववेसिओ य । दिण्णफुल्लतंबोलाए भणिओ तीए – 'कीस तुब्भे मम पाहुणया न एह ?' उसहसेणो भणइ - 'अम्हं ववहाराउलाणं काइ वेला भइणि ! नत्थि' । सा भणइ – 'मए जाणियं जहा तुब्भेहिं सह भोगा भुंजियव्वा । संपयं पुण जावाऽहं भइणि त्ति भणिया ता तुमं पि मे भाया चेव । तहा अज्जप्पभिई तुम्हंतणओ अणुराएण मए पडिवन्नो धम्मो । ता चेइयपूयाकज्जे मं निमंतेज्जसु' । जाए य तेसिं परोप्परं साहम्मियत्तणे सुंदरीए अप्पणो समीवे करावियं चेइयहरं । तस्स य पइट्ठाए महंति पूर्य सा करेइ । तं च
* अत्र पाठस्त्रुटितः । पूरितश्च कथानकानुसारम् ।
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |