Kahavali Pratham Paricched Part 02

SR No.: 007109
Original Sutra Author: N/A
Author: Kalyankirtivijay
Publisher: Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad
Publication Year: 2016
Total Pages: 378
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 13 MB

Page 199

[१८२]
[पूरि]ताणि । तओ ते कीलिगाओ [तीए ओसहीए पहावेण निग्गयाओ । तओ] पुणो वाणरेणं संरोहिणीए पासिऊणं ते वणा आलित्ता । जाव खणेणं वूढो ( रूढो) निव्वेयणो संवुत्तो । तओऽहं तेण सुणिब ( णिद्ध)बंधवेण विय मरणाओ मोइओ पोराणसरीरो जाओ ।
I
तओ सो वानरो मम पुरओ अक्खराणि लिहइ जहा 'ऽहं तुब्भं गामे सिद्धकम्मो नाम विज्जो आसि । सो हं [त]त्तो मरिऊण इमाए अडवीए मक्कडजूहे एगाए वानरीए गब्भत्ताए उववन्नो । समएण जाओ । जोव्वणत्थो य उवरए पिउंमि तस्सेव जूहस्स जूहाहिवो जाओ । अण्णया य अण्णेण वाणरेण बलियतरेणाऽहं धाडिओ । तेण तं जूहं अक्कंतं । तओऽहं जूहपरिब्भट्ठो परिब्भमंतो इमं पएसमागओ । दिट्ठो य मया तुमं कीलगनियडिओ । चितियं च मया 'कत्थ पुण एस पुरिसो दिट्ठपुव्वो । जाई संभरिया । सल्लुद्धरणि-संरोहिणीहिं विज्जकालजाणियाहिं तिगिच्छिओ । ता तुमं मे साहेज्जे वट्टसु तं सत्तुं हंतुं' ।
-
तओ मए मण्णियंमि गओ सो वानरो जूहं । लग्गो रिवुवानरेण सह जुज्झिउं । निहओ य तेण बलवया नह-दंतेहिं य विदारियतणू गलंतरुहिरो कह वि जीवियावसेसो मुक्को । तओ सो लुक्क - विलुक्को मम सगासमागंतूणं मम पुरओ अक्खराणि लिहइ 'अहं तुब्भेहिं माराविओ' । सुव्वओ भणइ 'अहं तुम्ह विसेसं न याणामि' । तओ सो वानरो बीयदिवसे वणमालं कंठे बंधिऊण वानरंतरेण समं तुझे संपलग्गो । तओ सो मया वानरो तस्स पडिसत्तू अचिरेण जीवियाओ मोइओ । पडिवन्नं च नियजूहं तेण वानरेणं ।
-
-
-
तओऽहं तं वानरमापुच्छिऊण पुणरवि गओ तं चोरपल्लिं । खत्तमुहेण य पविट्ठो सेणावईगिहं । तंमि य तीए सह सुत्तो पल्लीवइभाया वग्घो नाम दठ्ठे तस्सेवाऽसिणा विणासिओ मओ । सा य मे भज्जा बासु कड्डिऊणुप्परा उट्ठा [विया] भणिया य 'दुरायारे ! जइ कूइस्ससि ता तुज्झ वि नत्थि जीवियं' । तओ पल्लीवइसंतियगहियसाराउहो तं पुरओ काऊण निग्गओ पल्लीओ । वच्चंतो य गामंतरावुल्लो (?) भिट्टिओ अवरेण वीरपल्लीवइणा । तब्बलं वहणत्थमुज्जयं लहुहत्थयाए जित्तं मए दद्धुं रणत्थमोत्थरिओ सयं वीरपल्लीवई भइ 'सुपुरिस ! किमिमेहिं ते ? पहरसु मम सम्मुहो होउं । अहवा तुममेगागी सूरो विज्जेहिउं जुत्तो' । मए भणियं 'वढ ! होउ सुपुरिसाणं नियओ परक्कमो चेव । ता पहरसु जइ सामत्थमत्थि, अहवा समोसरसु' । सोउं चेमं मुक्काउहो वीरो भइ 'सुयणु ! तुहुत्तीए चेवाऽऽवज्जिओहं । ता साह को तुमं ?' । तओ जाणाविय साहियसब्भावोऽहं नीओ तेण नियपल्लीए । सम्माणित्ता य सायरं भोयणाईहिं गंतुमणो सयं पराणिओ नियग्गामं । पुण्णाभिमाणो य तं भज्जं पेइए पराणित्ता अहं सुट्टुसंजायवेरग्गो साहूणंतिए पव्वइओ'त्ति || || सुव्वओ गयं ॥
-
'सुमरिडं चेमं मए कुमार ! पविसमाणेण भणियं "महाभयं 'ति' । 'अहो ! भगवया महंतं दुक्खमणुभूयं' [ति अभएण भणियं ।]
तओ तइए जामे धणओ नाम अणगारो निग्गओ । सो वि तहेव हारं पासिऊण पविसंतो भण - 'अइभयं' । अभएण भणइ 'तुब्भं समसत्तुमित्ताणं निद्धणाणं वेरग्गमग्गासियाणं कओ अइभयं ?" ‘सावय ! सयमणुभूयमइभयं अहं तुह साहेमि धणओ त्ति ॥ धणयकहा भण्ण
—