________________
[१८३]
इहेव जंबुद्दीवे भारहेवासे अवंतीजणवए उज्जेणीनयरीए नाऽइदूरे एक्को गामो । तत्थाऽहं फुल्लपुत्तदारओ धणओ नाम । मए उज्जेणीए विवाहियं । अण्णया हिं[डंतो] ऊसवदिवसे विगालवेलाए कह वि एगागी ससुरघरं पट्ठिओ । संझावेलाए महाकालं नाम महाभयजणगं मसाणं पत्तो । तत्थ य दीणमुहमेगं महिलं अइकरुणसरेण रुयमाणं(णि) पेच्छामि । तओऽहं तीसे समीवं संपत्तो । पुच्छिया य मया - 'किं रोवसि ?' तीए भणियं -
___'जो य न दुक्खं पत्तो, जो य न दुक्खस्स निग्गहसमत्थो ।
जो य न दुहिए दुहिओ, न तस्स दुक्खं कहेयव्वं' ॥ मया भणियं -
'अहयं दुक्खं पत्तो, अहयं दुक्खस्स निग्गहसमत्थो ।
अहयं दुहिए दुहिओ, मज्झ य दुक्खं कहेयव्वं' || सा भणइ - ‘एस मम भत्ता अणवराही सूलियाए भिन्नो सजीवो य तिसिय-भुक्खिओ । ता जाणामि जइ तुज्झ पसाएणं जेमावित्ता पाणियं पावेज्जा' । तओ मए भणियं - 'मम पट्टीए विलग्गिउं भुंजावेहि' । तओ सा हट्टतुट्ठा संजमियकेसवसणा कंसभायणं घेत्तूणं आरूढा मम पट्टीए । भणइ य - 'मा उवरिहत्तं पलोइज्जसु' । तओ मया तहेव चिरं पडिक्खिए वि जाहे न उत्तरइ पट्ठिओ, सीयलाणि बिंदूणि पट्ठीए पडंति । ताहे मया उवरिहत्तं मणागं सा निज्झाइया जाव पेच्छामि सा तं पुरिसं कप्पणीए कप्पित्ता मंसपेसीओ तंमि भायणे पक्खिवइ । तओऽहं भीओ तं उल्लोडिऊणं पलाइउं पयत्तो । खग्गं च मम पासट्ठियं आसि तं मया अइतुरिएण न सक्किअं घेत्तुं । तओ सा तं चेव खग्गं गहाय 'रे विणट्ठोऽसित्ति भणंती ममाऽणुमग्गेण धाविउं पयत्ता । अहं च धावमाणो मरणभीओ बाररक्खिणि कुलदेवयं 'सरणं सरणं' [ति] जायमाणो उज्जेणीए एक्कं पायं इंदकीलस्स अब्भंतरे एगं च बाहिं जाव ठवेमि ताविआविओ तीए सो बाहिरिल्लो पाओ ऊरुपएसे य खग्गेणं तिक्खधारेणं छिन्नो । अहं पि कूवमाणो अंतो बारस्स पडिओ । सा वि तं ऊरुयं गिहिणं पडिनियत्ता ।
___ तओऽहं बारजक्खिणीपुरओ कंदमाणो अच्छामि । सा य अहं कुलदेवया । तेण तीए साणुकंपाए मम वेयणं अवहरिऊण एगस्स सूलिया पोइयस्स सजीवस्स ऊरुं उच्छिदिऊणं तहेव सो पाओ मज्झ लाइओ। भणियं च - 'पुत्त ! एस मम समओ डाइणीहि समं - जो इंदकीलस्स बाहिं तस्साऽहं न [व]वसामि । जो उण अब्भंतरे सो तासिं अवज्झो । ता तुज्झ मए एस ऊरुगो डाइणीए पवाए बाहिं इंदकीलस्स पाविओ' ।
__ तओऽहं कुलदेवयं नमिऊणं गओ ससुरघरं । तं च ठइयदुवारं मया कुंचियाछिद्देणं निज्झाइयं । जाव पेच्छामि दीवगेणं जालंतरेणं नियमहिलं सासुयं च मंसं खंतीओ मज्जं च पिबंतीओ । मायाए भणियं - 'पुत्ति ! मंसमिमं साइमं सज्जोक्कं च तए आणीयं' । तीए भणियं - 'अम्मो ! एयं ते जामाउयस्स संतियं' । [तओ] तीए सव्वं परिकहियं जंववसियं । माया भणइ – 'पुत्ति ! दुट्ठ तए कयं नियभत्तारं विणासेंतीए । सा भणइ - 'रूसियाए मए कयं' । माया भणइ - 'पुत्ति !
रोसस्स पढमसमए, जं फुरियं मा हु तं कुणउ । को किर सो मुहनिहिअं, अमयस्स रसं विसेसेण (विसेणेइ?) ।