________________
[१७९]
ANN
एगपएसे निवाए समाए भूमीए सो हारो समं रइडं सहाओ य दोरियाओ व(वा?)लिऊणं महुघएण घ(ख)रंटियअग्गभागा]ओ हारमणीणं मुहमूले ठवियाओ। बीयपासेण य महु-घयगंधेण सण्हाओ पिवीलियाओ पविट्ठाओ । तओ ते दोरए गहाय निग्गयाओ अवरिल्लेण पासेणं मणीणं । तओ दोरियाणं मूलंमि दिन्नगंठीणं खंचिया मणियारेणं अग्गभागा । संधिओ हारो । तओ तस्स मणियारस्स सिरं सत्तहा फुट्ट । मरिऊण य तंमि चेव पुरे एगाए मक्कडीए पोट्टे संभूओ । समएण य पसूया वानरी वानरवल्लयं ।
__ तओ सो मायावद्धारिओ समाणो कयाइ घराओ घरं डेवेमाणो तंमि नियघरे ओइण्णो । पेच्छइ य पुत्त-धूयाओ निययवग्गं च । तस्स य ते दट्ठण जाईसरणं समुप्पण्णं । मुच्छिओ पडिओ । तओ तेहिं अणुकंपंतेहिं उदगेण सित्तो वीयणवाएण वीइज्जमाणो सत्थीहूओ तेसिं पुत्ताण पुरओ अक्खराणि लिहइ । जहा – 'ऽहं सो तुब्भं पिया' । तओ पुणरवि तेसिं पुरओ अक्खराणि लिहइ, जहा – 'ताणि सेसाणि पन्नासं दम्मसहस्साणि रन्ना तुब्भं दिन्नाणि न वा ?' तेहिं भणियं - 'न देइ राया । भणइ य जहा - 'सो विवण्णो मणियारो, कस्स देमि ?' । तओ वानरो पओसमावन्नो 'पेच्छ जारिसो अकज्जकारी राया। अहमणेण माराविओ । न य संपुण्णं मोल्लं दिन्नमेएसिं'ति चिंतेइ । केण उवाएण तं हारं सव्वेसि आभरणाणं लभेज्ज'त्ति छिद्दाणि गवेसइ ।।
अन्नया य चेल्लणा विगालवेलाए असोगवणियापुक्खरिणीए पहायइ । दासचेडी य तीसे सव्वाणि आभरणाणि पडलए सेयवत्थोच्छाडिपट्टवियाणि सिरेण धारती अच्छइ असोगपायवस्स हेतु । सो य वानरो वणाओ वणं डेवमाणो तंमि असोगे लीणो । पेच्छइ य तं हारं सव्वेसिमाभरणाणमुवरि ठियं । तओ मउयमउयं रुक्खडालियं नामित्ता तं हारं घेत्तुमवक्कंतो । वक्खित्तचित्ताए य दासचेडीए न नायं । ताहे चेल्लणा हाउत्तिन्नाऽऽभरणाणि परिहिंती हारं न पेच्छइ । अद्दन्नाए य सव्वत्थ गवेसाविओ न दिट्ठो चेल्लणाए । सेणियस्स परिकहियं ।
तेणाऽवि पुरे घोसावियं - 'जेण अट्ठारसवंको हारो गहिओ वा उवलद्धो वा सो अच्छलियाए आइक्खउ । इयरहा जइ जाणिज्जिही तो महंतमवयारं पाविहिइ' । सो वि वानरो तं हारं गेण्हिऊण सुत्ते सव्वंमि वि जणवए जेट्टपुत्तस्स समप्पेइ । तेण संगोविओ । इय हारे अलब्भमाणे रण्णा अभयकुमारो भणिओ - 'सत्तरत्तब्भंतरे जइ हारं न लभसि ता ते नत्थि जीवियं' । अभओ वि ‘एवं'ति वोत्तुं तं गवेसिउमारद्धो
इओ य सुट्ठिओ नाम सूरी सिव'-सुव्वय'-धणय'-जोणय साहुसमण्णिओ जिणकप्पं पडिवज्जिउकामोऽभयजणणत्थं रयणीए वसहिबाहि काउस्सग्गं देंतो सव्वत्थ विहरइ । अण्णया य सो भगवंतो चउहि वि साहूहिं सह विहरंतो रायगिहं संपत्तो । तत्थ य अभयकुमारस्स जाणसालाए मासकप्पेण ठिओ। अभयकुमारो वि तं हारं अलभंतो गाढमुद्देगिओ चिंतेइ – 'अज्ज सत्तमो दिवसो । न लद्धो हारो । न नज्जइ य राया कल्लं किं पि मम कराविस्सइ । ता साहुणो ताव अज्जरत्तिं पज्जु[वासामि]' । [तओ ग]ओ साहुपडिस्सयं । वंदिया य णेण भगवंतो साहुणो । तेहिं वि धम्मासीसाए पूइओ(?) । तओ तेर्सि सगासे धम्मं सोऊण कयसामाइओ पमज्जित्ता भूमियलं पोसहिओ बंभयारी मुक्कमणि-सुवन्नो भूमिसंथारोवगओ संविग्गो अच्छइ । समुग्गओ य ससी ।
इओ सो मणियारपुत्तो चिंतेइ – 'जइ कह वि एस हारो जाणिज्जिही मज्झ घरे तो मे सपरियणस्स