Page Text
________________
[१७५]
नियपुरिसा – 'जो एसो भगवंतमेवमासायए सो दासो तुब्भेहिं समोसरणनिग्गओ गिण्हियव्वो' । तओ जा तहेव गिण्हिज्जंतो वि पुरओ धावंतो चेवाऽइंसणीहूओ । तं च राउलं गयस्स कहियं रण्णो । रण्णा वि नायं जहा 'को वि सो देवो' ।
तओ बीयदिणे वंदणत्थमागएण पुच्छियं रण्णा – 'भगवं ! को सो जेण तुब्भे कल्लमासाइया ?' भगवया वि कहिओ सवित्थरो सेडुवगवुत्तंतो जाव दडुरदेवो होऊणिहाऽऽगओ, जाओ य देवसत्तीए पूयनिवाओ तेण तुह दरिसियाओ ताओ गोसीसचंदणच्छडाओ, पेच्छऽज्ज वि मम पाएसु दीसंति । जो य तुहेसो कालसोयरिओ महड्डवई सो जीवंतो पइदिणं पंचमहिससयाणि मारावेइ । मओ पुण सत्तमपुढविनेरइओ भविस्सइ । तेण इहलोगे परलोगे य न सुंदरो त्ति काऊण तच्छिक्किए दद्दुरदेवेण भणियं – मा जीव मा मर ।१। अभयकुमारो वि जीवेंतो धम्मकारओ मओ पुण देवलोगगामि त्ति काऊण तच्छीए भणियं - जीवसु वा मरसु ।२। तुमं पि जीवंतो सुहिओ मओ पुण पढमनरयपुढविं गमिस्ससि त्ति काऊण तुहछिक्किए भणियं - मा मरसु, जीवसु ।३। अहं जीवंतो संसारिओ मओ पुण मुक्खे भविस्सामि त्ति काऊण तेण भणियं - मा
सोउं चे विसण्णचित्तो सेणिओ भणइ – 'भयवं ! तुब्भेहिं वि नाहेहिं कीसाऽहं नरगं जामि ?' भयवया भणियं - 'सेणिय ! न नरजाइमहामंसाइनियम पडिवज्जसि' । तओ सोउमेवं सेणिओ - 'हा हा अकज्जं'ति भणमाणो वि न तं नियम पडिवज्जइ । तओ सामी भणइ - 'जइ बोराणि न खाएसि, अहवा जा तुह रसोइणी कविला बंभणी, तं जइ साहूणं भिक्खं दवावेसि, कालसूयरियं वा निच्चं पर(पंच) महिससयाणि घायंतं निरंभसि तहा वि तुमं नरगं न जासि' ।
___ तओ सोऊणेवं 'बोराणि न ताव खाइस्सामि'त्ति कयनिच्छओ उट्ठिउं समोसरणाओ चलिओ नियमंदिरं । तत्थ य वच्चंतस्सेगा परिपक्कवणबोराणि विक्किणंति(ती) 'बोराणि बोराणि'त्ति पुक्कारेंती समुहमागया । तओ भसरक्कएण समागओ तेसिं गंधो । वीसरियं च भगवंतवयणं । समुच्छलिया मुहे बहललाला । भक्खियाणि य तेणाऽविरयत्तणओ तत्थेव बोराणि ।
__ तओ गओ नियमंदिरं । हक्काराविया कविला । भणिया य - 'साहूण भिक्खं देसु' । सा वि अभव्वत्तणओ कह वि न पडिवज्जइ । रण्णा भणियं - 'जइ न देसि तो मराविस्सं' । सा भणइ - 'जं जाणसि तं कुणसु, तहा वि साहूणं भिक्खं न देमि' । तओ तमेवमपडिवज्जमाणं नाऊण सद्दाविओ कालसूयरिओ [भणिओ य] - 'मा महिसे मारेहि' । सो वि अभव्वत्तणओ निव्वासणो भणइ - 'मम गुणेणो(णे)त्तिओ नयरज[णो] सुहिओ, को एत्थ दोसो ?' तओ बला निरंभाविओ रण्णा कणिक्कामट्टिया-खडियाइप्पओगेहिं वि संकप्पित्ता जाहे महिसे मारेंतो न थक्कइ ताहे मुक्को । तस्स पुत्तो सुलसो पालओ वा नाम । सो अभयकुमारेण संबोहित्ता सावओ कओ । कालसूयरिओ वि कमेण बहुरोगाभिभूओ मरिउमारद्धो ।
एत्थंतरंमि य तमसोम्मावियं नाऊण मारणत्थमाणियाणि पंच महिससयाणि मिल्लावियाणि सुलसेण । ताणि य तुरियं नासंताणि तहाविहभवियव्वयाए दिवाणि नियधवलहरमत्तवारणए [च] डिऊण कालसूयरिएण। तओ आणावित्ता [सव्वाणि] मारावियाणि । [बंधियं च तओ तेण] सत्तमनरयपुढवीगमणजोग्गं कम्मं । तओ सो छय(मरण?)काले धाउविवरीयत्तणओ सुहपडियारमसुभं ति मन्नइ । तओ सुलसेण तस्स तहारूवं
| SR No. | 007109 |
| Book Title | Kahavali Pratham Paricched Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kalyankirtivijay |
| Publisher | Kalikal Sarvagya Shri Hemchandracharya Navam Janmashatabdi Smruti Sanskar Shikshannidhi Ahmedabad |
| Publication Year | 2016 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |